Galerijselectie: Charly Bechaimont, Rudy Dumas en Romuald Jandolo bij Suzanne Tarasiève

Dit is een aangrijpende en hartverscheurende tentoonstelling die de jonge curator en kunsthistorica Elora Weill-Engerer zorgvuldig heeft samengesteld over de gehele begane grond van galerie Suzanne Tarasiève . We worden meteen ondergedompeld in verwondering in de vitrine, die het glinsterende werk van Romuald Jandolo presenteert: enerzijds oogt een portiek met grote ogen vol pailletten prachtig, maar anderzijds straalt het wanhoop uit. Geplaatst op een plas glimmende confetti, krijgt een zwarte kist, bedekt met lichtgevende cabochons en ambivalente tekeningen, de allure van een goocheltruc; een geborduurde wanddecoratie zwaait als een spreuk met een spreuk van Balzac: "Het hart breekt, het hart verbronst." » Het dient als doorgang naar de achterste galerie, waar we de met houtskool bedekte, met metaal getatoeëerde vuisten van Rudy Dumas ontdekken, met hun koorddansachtige kunst, vol krachtlijnen en delicate evenwichten, en ten slotte de sensuele hand-tot-handgevechten met de meest vervuilde en gedeukte materialen van Charly Béchaimont. "Eet je doden op," prikt de zigeunerin. De tentoonstelling plaatst dit op briljante wijze in perspectief met de geschiedenis van de reizende gemeenschappen waaruit deze drie jonge, bewoonde kunstenaars afkomstig zijn.