Galerijselectie: Jean David Nkot bij Afikaris

Om alles te begrijpen wat Jean David Nkot in zijn schilderijen en sculpturen vastlegt en codeert, moet je goed kijken. Op de achtergrond van de op het eerste gezicht prachtige groepsportretten van lachende jonge vrouwen, duiken nauwelijks zichtbare sporen op van foto's waarop het werk op de cacao- en koffieplantages te zien is, een van de belangrijkste hulpbronnen van Kameroen, het geboorteland van de kunstenaar. Voor deze arbeiders staan ​​de bonen en granen opgesteld die zij moeten sorteren voordat de industrie ze verwerkt. Deze grote doeken worden vergezeld door naakte figuren in ruw blauw keramiek. Al snel merken we dat de lichamen gewond zijn en dat het blauw de kleur kobaltblauw is: een verwijzing naar de mijnbouwactiviteiten van het land. In de laatste zaal toont Nkot een installatie waarin deze blauwe bustes op sokkels te zien zijn en, in glazen potten, imitaties van mineralenmonsters: zilver, koper, lithium, platina, enzovoort. Deze worden gewonnen door mijnwerkers, vaak illegaal, zonder respect voor hun leven. De grond is bedekt met zanderige aarde en overal liggen lege zakken verspreid: de zakken waarin de mijnwerkers de vervuilde alcohol drinken, zodat ze de hele dag kunnen werken zonder te eten. In de gang die aan deze ruimte voorafgaat, hangen portretten. Ze zijn vakkundig geschilderd, maar op gerafeld en gescheurd jute. Zo is Nkots hang naar realisme zelfs terug te zien in de keuze van zijn materialen. Philippe Dagen