Georges Abdallah: Na 40 jaar cel zal de Libanese man vrijdag zijn Franse gevangenis verlaten

"De pas is ondertekend" door de Libanese autoriteiten en dinsdag door de Franse autoriteiten in beslag genomen, aldus Ziad Taan, zaakgelastigde van de Libanese ambassade, die al jaren bij Frankrijk aandringt op de vrijlating van Georges Abdallah. Zijn familieleden houden woensdagmiddag een persconferentie in Beiroet. Het Hof van Beroep in Parijs beval zijn vrijlating afgelopen donderdag, "per 25 juli", op voorwaarde dat hij het Franse grondgebied zou verlaten en nooit meer zou terugkeren. Hij kwam sinds 1999 in aanmerking voor vrijlating, maar had eerder al zijn twaalf verzoeken om vrijlating afgewezen, waardoor hij een van de langstzittende gevangenen van het land is.

Journalisten ontmoetten hem de middag na de beslissing, vergezeld door LFI-parlementslid Andrée Taurinya, die hem kwam opzoeken in zijn cel, waarvan de muren bedekt waren met een rode Che Guevara-vlag, een wereldkaart en pro-Palestijnse stickers. "Veertig jaar is lang, maar je voelt het niet als er een strijddynamiek heerst", verzekerde Georges Abdallah. De duur van zijn detentie is "disproportioneel" in verhouding tot de gepleegde misdaden en gezien de leeftijd – 74 – van de voormalige leider van de FARL (Libanese Revolutionaire Gewapende Fracties), oordeelden de rechters van het hof van beroep.

Deze kleine groep Libanese christen-marxisten, die al lang geleden is ontbonden, heeft "sinds 1984 geen enkele gewelddadige actie meer ondernomen", aldus de rechtbank, die in Georges Abdallah een "oud symbool van de Palestijnse strijd" zag. Hoewel de rechters betreurden dat hij zich niet "heeft ontwikkeld" of "spijt of medeleven heeft getoond voor de slachtoffers die hij als vijanden beschouwt", oordeelden ze dat Georges Abdallah, die "zijn laatste dagen" wil doorbrengen in zijn dorp in Noord-Libanon, mogelijk door zich in te zetten voor de lokale politiek, geen risico meer vormt voor verstoring van de openbare orde.

Ten tijde van de gebeurtenissen, in de context van de Libanese Burgeroorlog en de Israëlische inval in Zuid-Libanon in 1978, richtte de FARL zich op de belangen van Israël en zijn Amerikaanse bondgenoot in het buitenland. Vóór de arrestatie van Georges Abdallah in 1984 had de groep vijf aanvallen uitgevoerd in Frankrijk, waarbij in 1982 twee diplomaten omkwamen: de Amerikaanse luitenant-kolonel Charles Ray, de toenmalige Israëliër Yacov Barsimantov, die beschouwd werd als het hoofd van de Mossad in Frankrijk, werd doodgeschoten door een vrouw voor de ogen van zijn vrouw en twee kinderen.

Alleen Georges Abdallah verscheen in de rechtbank van Parijs, geïdentificeerd aan de hand van zijn vingerafdrukken die waren gevonden in een Parijse schuilplaats vol explosieven en wapens, waaronder het pistool dat bij de twee moorden werd gebruikt. De voormalige leraar heeft zijn betrokkenheid altijd ontkend en weigert "daden van verzet" tegen "Israëlische en Amerikaanse onderdrukking" te veroordelen. In 1987 werd hij veroordeeld tot levenslange gevangenisstraf, in een unieke context: ten tijde van zijn proces was hij publieke vijand nummer één en Frankrijks bekendste gevangene geworden, waarvan ten onrechte werd aangenomen dat hij achter de golf van aanslagen in 1985-1986 zat, die dertien doden eiste en een psychose door de straten van Parijs verspreidde.