Het hedendaagse masker of de agent van het vreemde

Hoe zou Lady Macbeth er vandaag de dag uit kunnen zien? Een monster, een draak, een vrouw, een man, een totem? Het is een beetje van dit alles in het beeld dat Munstrum Theatre van haar schetst in Makbeth , geïnspireerd op Shakespeares beroemde toneelstuk, dat in februari in première ging. Dit is te danken aan het masker dat acteur Lionel Lingelser draagt, die de Lady speelt. Het fetisjobject staat centraal in het theater dat dit gezelschap, opgericht door Louis Arene en Lionel Lingelser, sinds 2017 uitvindt, als een artefact van hun superieure en queer theater, dat zich richt op vragen over identiteit en post-apocalyptisch sentiment.

Als symbool van deze heropleving van het maskerkunstwerk is het Munstrum niet het enige dat de kracht van de persona herontdekt. Het masker heeft de afgelopen jaren een spectaculaire comeback gemaakt in de podiumkunsten, niet alleen in het theater, maar ook in de dans. Het wordt nieuw leven ingeblazen door kunstenaars van de jongere generatie, die als de pest vluchten voor een naturalisme dat zich heeft opgeworpen.

Voor Louis Arene en Lionel Lingelser was het een logische keuze voor het "fysieke, sensuele, rauwe theater van tegenstellingen tussen lachen en angst" dat ze wilden creëren, een theater van catastrofe, identiteit en metamorfose.

"Maar we herkenden ons niet in de bestaande tradities, deze houten of leren maskers met vaak zeer uitgesproken archetypen. We wilden naar een vreemdheid, een onrust toewerken, de grens tussen het masker en het gezicht zoveel mogelijk uitwissen, een verstoring creëren. En dus de uitdrukking uitwissen, zodat het masker een projectievlak wordt, met het idee een volk van raadselachtige poppen, van licht spookachtige figuren, te baren", leggen ze uit.

Je hebt nog 72,73% van dit artikel te lezen. De rest is gereserveerd voor abonnees.