In Venetië modelleert Thomas Schütte de passies van de ziel

Van de ongeveer 200 werken van de Duitse kunstenaar Thomas Schütte, geboren in 1954 en winnaar van de Gouden Leeuw op de Biënnale van Venetië in 2005, bijeengebracht op de Pointe de la Douane in Venetië (Italië) door Jean-Marie Gallais en Camille Morineau, curatoren van de tentoonstelling "Généalogies", behoren er ongeveer vijftig, voornamelijk sculpturen, toe aan François Pinault. Hij staat bekend als een groot verzamelaar, maar zo'n groot aantal werken van dezelfde kunstenaar is zeldzaam. Laten we proberen te begrijpen waarom.

Hijzelf geeft een toelichting in het voorwoord van de catalogus, waarin hij verslag doet van zijn eerste bezoeken aan de studio meer dan twintig jaar geleden: " Ik was getroffen door zijn ironie en de manier waarop hij de academische traditie omarmde; ik was onder de indruk van de speciale band die hij had met het idee van de dood en de representatie ervan, en getroffen door zijn gevoeligheid voor alle kwetsbaarheden van de menselijke ziel." Zo portretteert hij in een recente serie helden, maar dan wel helden die huilen...

Waarop Jean-Marie Gallais toevoegt: "Wat François Pinault interesseerde, was dat Schütte geen enkele mode volgde. Hij was zeker een leerling van Gerhard Richter aan de Kunstakademie in Düsseldorf [hij begon daar met een studie scenografie, wat nog steeds te zien is in de ophanging van de tentoonstelling, waaraan hij een belangrijke bijdrage leverde] , maar in die tijd werd de beeldhouwkunst aangetrokken door het conceptuele, het minimalistische. Hij besloot te verwijzen naar de traditie, tot het punt dat hij technieken gebruikte die aan het verdwijnen waren."

Je hebt nog 81,93% van dit artikel te lezen. De rest is gereserveerd voor abonnees.