Is dit, tussen “reboots” en prequels, het einde van alles?

Vroeger was het einde van een serie een cruciaal moment. Iedereen had zijn zegje. En toen viel de stilte.

En toen was er nog de reboot van Battlestar Galactica, Fullmetal Alchemist, Brotherhood of And Just Like That (de reboot van Sex and the City )...

Dus in het tijdperk van "eindeloze sequels en verfilmingen", maakt het dan nog uit hoe een verhaal eindigt?, vraagt ​​het Australische dagblad The Sydney Morning Herald zich af .

In 2013 eindigde Dexter met een van de slechtste eindes in de geschiedenis van de serie. Na een achtste seizoen zonder veel belangstelling leek de antiheld te sneuvelen. Maar in een laatste wending ontdekten we eindelijk dat hij springlevend was, ergens verscholen.

in het bos.”

Het Australische dagblad The Sydney Morning Herald

Acht jaar later eindigde Dexter: New Blood (naar het leek) toch met de dood van het gelijknamige personage, vermoord door zijn eigen zoon met een kogel in zijn hart.

Maar uiteindelijk, de verrassing: Dexter was niet dood, maar wel ernstig gewond.

Dus hier is hij dan, terug voor een nieuwe reboot. "Hoe zijn we hier terechtgekomen? Waarom blijven we de laatste aflevering uitstellen?" vraagt ​​de Amerikaanse website Vulture zich af .

Nog niet zo lang geleden was de laatste aflevering van een serie het middelpunt. Het vormde het sluitstuk van een lang avontuur van meerdere seizoenen. Het leidde tot veel – soms verhitte – discussies tussen fans, die verdeeld waren over de vraag of dit laatste deel 'de serie in stijl had afgesloten' of dat het allemaal

“ronduit rot.”

De Amerikaanse website Vulture

"Vroeger moesten series eindigen met een noot die de meerderheid van de kijkers tevreden zou stellen, anders werden ze als verschrikkelijk teleurstellend (Lost) , onbegrijpelijk (Battlestar Galactica) , absurd en pretentieus (The Sopranos) of volledig in strijd met de geest van het hele plot (Seinfeld) beschouwd ", betoogt Vulture.

Maar de Sydney Morning Herald waarschuwt: "Met de proliferatie van adaptaties ( herverfilmingen van Scrubs, Malcolm in the Middle en Friday Night Lights zijn momenteel in de maak) lopen producenten het risico het cathartische effect en de verhalende kracht van echt goede seriefinales te ondermijnen."

“Tegenwoordig hebben scenarioschrijvers altijd de mogelijkheid om de verloren tijd in te halen met een vervolg een paar jaar later, zonder stil te staan ​​bij de fouten.

uit de vorige aflevering.”

Het Australische dagblad The Sydney Morning Herald

Vulture identificeert twee belangrijke oorzaken voor het einde van series. De eerste is "de extreme fragmentatie van de tv-serie-industrie". Een wijdverbreide fragmentatie door de ontwikkeling van streamingplatforms.

Gevolg: "We kijken niet meer allemaal tegelijk naar dezelfde series, zoals ze uitkomen, zoals vroeger. En er zijn niet meer genoeg kijkers om echte sociale fenomenen rond een programma te creëren."

Volgens Vulture is de manier waarop verhalen op televisie worden verteld, zozeer veranderd dat de kracht en kwaliteit van een laatste aflevering tegenwoordig minder essentieel zijn.

"Series richten zich steeds meer op wereldopbouw en karakterpsychologie. Het hangt niet langer af van het lot van de held in de laatste aflevering – wordt hij gedood of gevangen? De plotopbouw is meegeëvolueerd en de onaantastbare cliffhanger aan het einde van elke aflevering is verdwenen", voegde de Amerikaanse website er in 2017 aan toe.

"Omdat platforms er alles aan doen om de populairste series van de afgelopen jaren nieuw leven in te blazen om in te spelen op de nostalgie van kijkers en te wedden op zekere waarden, lopen de scenarioschrijvers het risico steeds vaker hun toevlucht te nemen tot de lente van de droom om [de conclusie van het oorspronkelijke werk uit te wissen] en de creatie van een vervolg te rechtvaardigen", voegt de Sydney Morning Herald toe.

Het goede nieuws is: als je niet van afscheid nemen houdt, hoef je dat ook niet te doen: er is altijd een kans dat je favoriete personages uit de as herrijzen.