Maas. Van Vlammen naar Licht: Deze extra acteurs die in de show spelen zonder hem ooit gezien te hebben

"Misschien ga ik ooit wel vanaf de tribune naar de show From Flames to Light kijken als ik een gebroken arm heb en niet kan optreden", zegt Ethan Baudin lachend.

De 14-jarige heeft duidelijk zijn keuze gemaakt. Hij werkt liever in de steengroeven van Haudainville, vlakbij Verdun, samen met andere figuranten dan vanaf de tribune naar het licht- en geluidsspel te kijken. En dat al zeven jaar!

"Mijn grootmoeder stelde voor dat ik vrijwilliger zou worden, ik accepteerde het en ik vond het geweldig", herinnert de Meuse-inwoner uit Neuvilly-en-Argonne zich. Het was ook de grootmoeder van Chloé Chenet die haar op vierjarige leeftijd inspireerde om vrijwilliger te worden. Vandaag de dag is de Barisienne vijftien jaar ouder en voor haar bestaat er geen twijfel meer: ​​"Spelen is beter!"

"Je kunt je in het begin verloren voelen, maar je vindt snel je weg", zegt de vrouw die vele rollen heeft gespeeld en sinds 2022 een Franse soldaat is. Vrijwilligers kunnen rekenen op de zes toneelmeesters van de show, maar ook, voor nieuwkomers, op hun partner.

"We hebben ook allemaal een rollenlijst (noot van de redactie: waar de 61 scènes van de show staan ​​en waar de scènes die door de figurant worden gespeeld, worden gespecificeerd), dat helpt ons enorm," vervolgt Chloé. "We vinden ook onze weg op het geluid, zelfs als het scènes zijn die we nog niet hebben gezien; we weten ze op het gehoor te herkennen."

"Over het algemeen moet je meegaan met de stroom," voegt Killian Pey toe, die sinds vorig jaar samen met Chloé speelt. "Ondanks de repetities weet je niet altijd waar je bent in de show, wat de anderen doen, of hoe mensen je zien, maar je doet wat je moet doen."

Killian, oorspronkelijk afkomstig uit Fréjus (Var), vestigde zich eind 2023 voor zijn werk in Verdun. De show bood hem de kans om mensen te ontmoeten. "Zonder de show zou ik thuis rondjes hebben gelopen", geeft de 33-jarige vrijwilliger toe. "En het is echt interessant om op te treden op een enorm buitenpodium."

"Ik hou van theater; ik deed het vroeger op school", herinnert Jenny Laufer zich, die zich in 2019 op aanraden van een vriendin bij Des Flammes à la lumière aansloot. "We hebben mensen zoals wij nodig om een ​​boodschap van vrede te verspreiden."

Direct bij de repetities zou de veertigjarige – iets later in haar eerste seizoen – de show ontdekken via de dvd (noot van de redactie: vorig jaar verlengd), maar nooit vanaf de tribune. "Het stelde me in staat de scènes die sommige vrijwilligers me vertelden beter te begrijpen", legt de vrouw uit Meurthe-et-Moselle uit. "Er zijn mensen die ik begroet zonder dat ik weet wat ze doen, dus ik kon hun rollen ontdekken. Er zijn ook scènes die ik backstage in het echt kan zien, maar niet allemaal, omdat ik vaak bezig ben met het wisselen van rekwisieten of kostuums."

"De dvd stelt ons in staat om het beter te visualiseren, vooral de mapping, en om het waanzinnige werk te zien dat erin zit", zegt Killian, die het aan het einde van zijn eerste jaar als vrijwilliger ook kon zien. "Maar het is net als een wedstrijd op tv kijken; het is niet hetzelfde. Het is beter om het in het stadion te zien!"

Chloé waagde vorig jaar de sprong. Het was voor de expert, vanaf het podium, een kans om een ​​paar kleine foutjes te ontdekken die het publiek niet opmerkte, maar ook om de omgeving in zich op te nemen. "Wat we doen is ongelooflijk!"