Met “Fiesta” vieren Lille en haar metropool

"De kunstvormen hebben geen andere oorsprong dan feest, van alle tijden" : Martine Aubry citeert de schrijver Georges Bataille – in Lascaux of de Geboorte van de Kunst (1955) – om dit verbindende thema van feestvieren te claimen, dat ze vier jaar geleden samen met Didier Fusillier , haar jarenlange medeplichtige aan het emblematische kunstevenement van de stad, had gekozen in een tijd waarin de behoefte aan "feesten" sterk werd gevoeld, in de nasleep van Covid-19. Terwijl de ^7e editie van Lille3000, getiteld "Fiesta", net zes maanden van start is gegaan, heeft eerstgenoemde haar mandaat als burgemeester van Lille neergelegd – "om plaats te maken voor de nieuwe generatie" vóór de gemeenteraadsverkiezingen van 2006 –, en heeft laatstgenoemde zijn nieuwe taken aan het hoofd van het Grand Palais in Parijs aanvaard.

Dit seizoen, opgevat als een "tegengif tegen de omringende somberheid" en de "woede van de wereld" , is er dan ook een van het doorgeven van het stokje. Jean-François Chougnet, voormalig directeur van het MuCEM in Marseille, heeft daarmee de artistieke leiding overgenomen van dit evenement met zijn waanzinnige logistiek, dat tot bloei was gekomen in de nasleep van Lille 2004, Culturele Hoofdstad van Europa . Een evenement dat editie na editie een vleugje zachte waanzin door de stad heeft gejaagd, van "Bombaysers de Lille" (2006) tot "Europe XXL" (2009), van "Fantastic" (2012) tot "Renaissance" (2015), van "Eldorado" (2019) tot "Utopia" (2022). Met altijd het doel om zowel veeleisend als populair te zijn.

Je hebt nog 77,87% van dit artikel te lezen. De rest is gereserveerd voor abonnees.