Saverne. Een zeven meter hoge alpaca in het stadscentrum.

Vanaf de top van zijn steiger, met spijkerpistool in de hand, liet Julien Voarick het mysterie zweven boven de voorbijgangers, gefascineerd door de houten constructie die achter hem oprees. De Eiffeltoren? Een giraf? Een eenhoorn? ... De ideeën vlogen over en weer, maar het was inderdaad de omtrek van een alpaca die vorm kreeg voor de ogen van de inwoners van Saverne in de tweede week van juni. Een monumentaal en gezamenlijk werk, gemaakt door drie kunstenaars die in het klooster van Récollets wonen , Julien Voarick, Pierre Mallo en Emmanuel Sanz, en geïnstalleerd ter gelegenheid van het festival van de Blauwe Alpaca's (van donderdag 17 tot en met zaterdag 19 juli).

Er waren 3000 stukken hout, 25.000 spijkers, flink wat spierkracht en wat zonnebrand nodig om deze bijna zeven meter hoge constructie te voltooien. Een idee dat ontkiemde in het hoofd van Julien Voarick , een multidisciplinair kunstenaar die door zijn collega Pierre Mallo wordt omschreven als iemand die "elke dag een idee heeft en, in tegenstelling tot 90% van de mensen, het ook uitvoert". Hij is schilder, maar hij was meteen enthousiast en zelfs betrokken bij het project. "Een residentie doen betekent de privacy van je atelier hebben en tegelijkertijd uit je comfortzone stappen", analyseert hij.

Vrijwillig aangeboden aan het stadhuis, leverde dit het benodigde hout voor de creatie. "We gingen naar houthakkers en zagers in Buschwiller om zieke bomen te selecteren die niet gebruikt konden worden", legt Julien Voarick uit. Door schimmels aangetaste stronken zijn verboden voor timmerwerk, maar ideaal voor de creatie van dit lichte en dichte agglomeraat. "Dit zijn rotte boomstammen die een beest zijn geworden", mijmert de kunstenaar.

Na het festival is het de bedoeling dat het bouwwerk ergens anders heen gaat. De maker ervan droomt echter van een korte reis: "Ik zou het graag in de tuin van Château de Rohan willen laten grazen."