Sly Stone, de Rimbaud van de funk, is op 82-jarige leeftijd overleden
Door Fabrice Pliskin
Gepubliceerd op
De muzikant, hier afgebeeld in 1975, veranderde het muzikale landschap van de late jaren zestig met zijn band Sly en The Family Stone. DM/ZUMA/SIPA
Met een abonnement kun je artikelen cadeau doen aan je dierbaren. En dat is nog niet alles: je kunt ze bekijken en erop reageren.
Abonnee
Portret Met zijn groep Sly and the Family Stone beïnvloedde de funkpionier Miles Davis, Herbie Hancock en Will.i.am van de Black Eyed Peas.
Hij was de Grand Canyon van de funk. Sly Stone overleed op 82-jarige leeftijd in Los Angeles, afgelopen maandag 9 juni. Je zou kunnen zeggen dat hij de bloemrijke groove deelde met zijn oudere broer James Brown: uptempo voor jou (Brown), midtempo voor mij (Stone). Mijn zussen, mijn broeders, we nodigen jullie uit om deze regels te lezen terwijl je luistert naar zijn "Thank You (Falettinme Be Mice Elf Agin)", een nummer dat voor funk is wat de "Mona Lisa" is voor het Louvre, wat "A Season in Hell" is voor de Franse poëzie. "Thank You (Falettinme Be Mice Elf Agin)": een nieuwe manier om ons hart te laten kloppen, een alchemie van de systole, een odyssee van de ventiel, een uitnodiging tot syncopen, een oproep tot aangeleerd en wild ritmisch uitstelgedrag.
Wie kan de invloed van Sly Stone, geboren in 1943 in Denton, Texas, onder de naam Sylvester Stewart, beschrijven? Zijn familie zong gospelmuziek in de Church of God in Christ, waar zijn vader diaken was. "Ik dacht dat iedereen muziek speelde," vertrouwde Stewart later toe.
Stewart? Nee, vergis je niet, Sly Stone was de kapitein – of liever gezegd de hemelse leider – van de kapers . Een van zijn biografen, Joel Selvin, schreef dat…
Artikel gereserveerd voor abonnees.
InloggenWilt u meer lezen?
Al onze artikelen integraal vanaf €1
Of
Le Nouvel Observateur
