Waarom Oasis echt de laatste grote rockband is
Verhaal Twee rivaliserende broers, koningen van de provocatie, een reeks hits en herhaaldelijke controverses: de band van Liam en Noel Gallagher, die na zestien jaar scheiding weer bij elkaar komt, is de belichaming van rock. Al dertig jaar fascineert Oasis, dat aanstaande vrijdag 4 juli in Cardiff zijn reünietournee start, evenveel als verdeelt.
Door Marion Lizé
Oasis, de band die de jaren negentig definieerde met de broers Liam (voorgrond) en Noel Gallagher (achtergrond, zonnebril). MICHEL LINSSEN/REDFERNS VIA GETTY IMAGES
Om verder te gaan
Aan deze kant van het Kanaal, als je aan Oasis denkt, denk je meteen aan een duo luidruchtige broers en "Wonderwall", een nummer over eerste kusjes op de middelbare school en slechte covers op het Fête de la Musique. In het Verenigd Koninkrijk is Oasis een nationale trots, een enorm succesvolle band die een van de speerpunten was van de Britpop-beweging, in tegenstelling tot de grunge uit de Verenigde Staten. Maar bovenal is het de laatste grote iconische rockband, ongedisciplineerd en arrogant, non-conformistisch en oneerbiedig, in staat om anthems te schrijven die stadions opvrolijken en generaties overspannen.
Een haat-liefdeverhoudingOasis is bovenal het verhaal van twee broers, Noel en Liam Gallagher, twee ietwat roekeloze kinderen die ervan dromen te ontsnappen aan hun arbeiderswijk Manchester. Als tieners delen ze misschien een slaapkamer, maar hun leeftijdsverschil van vijf jaar houdt hen uit elkaar. Terwijl de eerste urenlang gitaar speelt in zijn hoekje, is de tweede alleen maar geïnteresseerd in voetbal, meisjes en allerlei onzin...
Artikel gereserveerd voor abonnees.
InloggenWilt u meer lezen?
Al onze artikelen integraal vanaf €1
Of
Le Nouvel Observateur
