Wat heeft het voor zin om poëzie te schrijven als Gaza stervende is?

Om verder te gaan

"Het valt me ​​op dat gedichten en tuinen elkaar wederzijds in stand houden: tuinen werden gecomponeerd als illustraties bij gedichten en gedichten als commentaar op tuinen." Toen ik lukraak "Collections of Sand" (1984) van de Italiaan Italo Calvino opende, en met name een essay gewijd aan een reis naar Japan, had ik niet verwacht deze perfecte echo te vinden van "Hortus Conclusus", de magnifieke dichtbundel van de Palestijnse schrijver Karim Kattan die dit voorjaar werd gepubliceerd door l'Extrême Contemporain, een auteur wiens roman "Eden at Dawn" (Elyzad, 2024) we al geweldig vonden. Maar er bestaan ​​geheime correspondenties tussen boeken en schrijvers, die zich niets aantrekken van grenzen. Hun woorden zijn als vogels: ze zweven hoog in de lucht en omzeilen controleposten.

Geografie haalt Karim Kattan altijd in. Zo is het ook als je een balling bent, ver van je "Dar", dat magische woord dat thuis/familie/deur betekent in Palestina: biografie vermengt zich altijd met geografie, data met plaatsen. In het Arabisch is het woord 'biografie' verwant aan het woord 'vertaling': het voert ons tussen ruimtes en talen, de tijd van de geschiedenis en de geschiedenis. Der…

Artikel gereserveerd voor abonnees.

Inloggen

Wilt u meer lezen?

Al onze artikelen integraal vanaf €1

Abonneren

Of

Ontdek al onze aanbiedingen