We zagen Polnareff in Marseille: dit is waarom zijn Var-tournee onmisbaar is

Als je dacht dat Michel Polnareffs stem in de jaren 80 was blijven hangen, heb je het mis. De bijna 81-jarige admiraal heeft niets van zijn flair verloren. Sinds mei vorig jaar staat hij op het podium met zijn Derrière Tournée , te zien op 12 juli in Toulon en op 17 juli in Sainte-Maxime. Op 4 juni was hij te gast in de Dôme de Marseille voor een memorabele reis door de tijd en een demonstratie van zijn vocale en muzikale talenten. Zelfs voordat je de concertzaal binnenstapt, weet je dat je goed zit: met T-shirts met de beeltenis van de artiest, petten, pruiken en brillen hebben de Polnafans gehoor gegeven aan de oproep.

Na een kwalitatief hoogstaand eerste deel, gepresenteerd door Léman, werden de op het podium gearrangeerde roosters omhooggehaald en verscheen Michel Polnareff achter zijn piano, met een mythische witte bril op zijn neus, eeuwige blonde krullen, een pastelblauwe Stetson-hoed vastgeschroefd en Perfecto-leder met pythonmotief. "Michel, we houden van je!" klonk het door de hele zaal. De vertolker van Lettre à France roept plagend: "Goedenavond Marseille, goedenavond OM en goedenavond Jul." Hij zal het hele concert achter zijn instrument zitten, maar de sfeer in de zaal wordt al snel elektrisch en overenthousiast.

Voor de opening van het bal zong de admiraal Tam Tam l'homme préhisto , een lied uit 1981, met projecties van zwart-witte mangaborden achter hem als decor. Bij elke "Tam Tam Tam Tam Tam" van het koor wendde de man, die begin jaren 70 een schandaal had veroorzaakt door zijn billen te laten zien, zich tot zijn "koorzangers ", zoals hij ze graag noemde, wees naar hen en nodigde hen uit om het refrein in koor te zingen. Vanaf de eerste noten van het tweede lied, La Poupée qui fait non , begonnen de Polnafans naar voren te stormen, wat de woede van het publiek op de eerste rijen opwekte, dat minutenlang tevergeefs smeekte "zit, zit" . Michel Polnareff, onverstoorbaar, glimlachte: "Ik heb een suggestie: wie staat, blijf, en wie zit, sta op!" De man heeft niets van zijn legendarische brutaliteit verloren en de meest fervente toeschouwers zullen tot het einde van het concert blijven staan. De Admiral wordt op het podium vergezeld door acht musici, waaronder een strijkkwartet dat een vleugje zoetheid en gratie toevoegt aan de tijdloze melodieën van de artiest.

De show beweegt zich voort, tussen hypnotiserende projecties en covers van zijn vele nummers. Hij speelt stukken van zijn nieuwste album, Un temps pour elles , dat eind april uitkwam, zoals Sexcetera en Tu n'm'entends pas , een nummer waar de artiest bijzonder van houdt en dat de moeilijkheden van communicatie oproept. De magie gaat verder met Love Me, Please Love Me , uitgevoerd onder een zee van lichtgevende mobiele telefoons, waardoor de ruimte verandert in een geïmproviseerde constellatie.

Het slotboeket maakt de legende waar: Tout, tout pour ma chérie , vlot en dansbaar, On ira tous au paradis omgetoverd tot een gigantische karaoke en natuurlijk Lettre à France , a capella uitgevoerd met een precisie die je kippenvel bezorgt. Wanneer de eerste noten van Goodbye Marylou klinken, begint de hele Dôme te zingen, van de oudere toeschouwers tot de ouders die met hun tieners zijn gekomen. Hoewel het grootste deel van het publiek grijs wordt, afgaande op het aantal telefoons dat in landscape-formaat filmt, blijven de melodieën van Michel Polnareff multigenerationeel. Onder applaus van een publiek dat meer wil, is de toegift onvermijdelijk. Lettre à France keert terug in een zeer zachte en ontroerende akoestische versie, gevolgd door Sexcetera en dit keer blijft geen enkele toeschouwer zitten. De admiraal maakt een lange buiging, zichtbaar ontroerd, voordat hij verdwijnt in de nacht van Marseille.

Toen ze de zaal verlieten, was het publiek unaniem overtuigd. Séverine en Pascal, die vanuit Gap waren gekomen, waren opgetogen: "Het was de eerste keer dat we hem zagen en we vonden het geweldig, ik heb zelfs een paar traantjes gelaten. We moeten nog twee uur naar huis rijden en morgen werken, maar we hebben er geen spijt van!" Het was ook een primeur voor Annabelle, een psychologiestudente aan de Universiteit van Aix-Marseille, die alleen was gekomen om te luisteren naar "de liedjes die mijn vader vroeger voor me zong toen ze jonger was" . Die avond in Marseille gaf Michel Polnareff niet zomaar een concert, hij bood een masterclass aan als een volwaardig artiest, waarmee hij bewees dat muzikaal genie geen leeftijd kent.

Michel Polnareff bij Son by Toulon op zaterdag 12 juli om 20:30 uur. Van 79 tot 120 euro.

In de Scènes d'Été in Sainte-Maxime, donderdag 17 juli om 21.00 uur. Van 62 tot 72 euro.