"De kelders zitten vol, maar de kassa's ook": de redenen voor de woede in de champagne- en cognacindustrie
Ondersteun compromisloze informatie.
De brute aankondiging, via video, van 1.200 banenverliezen bij de wijn- en sterkedrankdivisie van LVMH klonk als een doodsklok voor de werknemers, maar ook als het startschot voor een maatschappelijke ontwrichting in de sector, vrezen de vakbonden.
Een grote baas promoveert zijn financieel directeur met 22 jaar ervaring niet tot hoofd van een hele vestiging van een multinational, zonder dat hij daar al een idee voor heeft. Zeker als hij zijn eigen zoon daaraan toevoegt. Er hangt een reorganisatie en herstructurering in de lucht. En banen op het spel.
In februari benoemde Bernard Arnault Jean-Jacques Guiony en Alexandre Arnault tot hoofden van de afdelingen wijnen en sterke drank, champagne (Moët et Chandon, Dom Pérignon, Ruinart, Veuve Cliquot, Krug, Mercier, enz.) en cognac (Hennessy) van de groep, waardoor LVMH de letters M (Moët) en H (Hennessy) krijgt. "Geef ze twee jaar de tijd om te laten zien wat ze kunnen", zei de patriarch toen ze aan de macht kwamen. Helaas hoefden werknemers niet lang te wachten op hun eerste beslissing.
In een video met de titel "Onze leiders delen hun strategische visie voor Moët Hennessy", die halverwege de middag van 30 april werd ontvangen, kregen de 9.400 werknemers van de groep te horen dat het nieuwe management meer dan 10% van het personeelsbestand zou ontslaan. "In de video praten Jean-Jacques Guiony en Alexandre Arnault in het Engels", zegt Alexandre Rigaud, CGT-vertegenwoordiger bij Moët et Chandon. Rond de 13e minuut gaven ze aan dat ze als doel hadden om een personeelsbestand van maximaal 8.200 werknemers te bereiken, dus...
L'Humanité
