Bruto totaalinkomen, netto belastbaar inkomen, referentie-inkomen: wat zijn de verschillen?

Zie ze als Russische poppen. Het totale bruto-inkomen is het hoogst. Dit is de som van alle inkomsten, winsten en verdiensten die in een jaar zijn ontvangen. Dit omvat salarissen, pensioenen, inkomsten uit vermogen, enz. Bepaalde toeslagen moeten worden toegepast, waaronder een aftrek van 10% voor beroepskosten op salarissen en pensioenen, als u niet kiest voor werkelijke kosten.

Vervolgens komt het totale netto-inkomen. Dit wordt verkregen door van het totale bruto-inkomen een aantal kosten af ​​te trekken (bijvoorbeeld alimentatie die gedurende een jaar wordt betaald).

De volgende pop is alleen van toepassing op mensen die onderworpen zijn aan speciale aftrekposten: ouderen, gehandicapten, kinderen ten laste die een apart fiscaal huishouden hebben, en gehuwden, geregistreerde partners of personen met personen ten laste die tot uw fiscaal huishouden behoren. Volgens het Ministerie van Economische Zaken hangt de hoogte van de aftrek af van de hoogte van uw totale netto-inkomen.

Na deze bijzondere vrijstellingen (of zonder voor degenen die er geen last van hebben) spreken we nu van een netto belastbaar inkomen. Dit inkomen is onderworpen aan de progressieve inkomstenbelastingschaal. U kunt dit schatten op basis van uw bruto-inkomen met behulp van deze simulator .

Nu blijft de laatste Russische pop over: het referentiebelastinginkomen. "Dit is gelijk aan het nettobedrag aan inkomsten en vermogenswinst dat wordt gebruikt voor de belastingberekening, gecorrigeerd voor bepaalde vrijstellingen en aftrekposten", aldus het Ministerie van Economische Zaken. Het is de som van het netto belastbare inkomen, bepaalde inkomsten die vrijgesteld zijn van belasting of onderworpen zijn aan bronbelasting, en bepaalde aftrekposten en onkostenvergoedingen.

Het referentiebedrag voor de belastinginkomsten staat vermeld op de voorpagina van uw belastingaanslag en is met name nuttig om bepaalde sociale voordelen te verkrijgen of om te profiteren van bepaalde belastingvrijstellingen (lokale belastingen, onroerende voorheffing).