Dierenwelzijn: hoe Europa de fokkerij van honden en katten wil reguleren in het licht van de toenemende dierenhandel

Met 82 miljoen katten en 72 miljoen honden en geconfronteerd met de toenemende handel, heeft de Europese uitvoerende macht deze markt, met een waarde van 1,3 miljard euro per jaar, in handen gekregen.

In het ter stemming voorgelegde ontwerp worden minimale criteria voor het welzijn van honden en katten bij fokkers, in asielen en op verkooppunten vastgelegd: voeding, ruimte, hygiëne, verbod op wrede praktijken, etc.

Het vereist ook dat een hond of kat bij overdracht wordt geïdentificeerd met een subcutane microchip – een vereiste die in de meeste lidstaten al van kracht is – en geregistreerd wordt in een databank die in de hele EU kan worden geraadpleegd. Het doel is met name om hondenhandel vanuit Europese landen zoals Roemenië en Bulgarije te bestrijden, die door dierenrechtenorganisaties als een van de meest genoemde landen wordt aangemerkt.

Verminkingen (het couperen van staarten of oren, het verwijderen van stembanden, etc.) zijn in bijna alle gevallen verboden, net als elektrische, wurg- of spijkerhalsbanden.

Ook het fokken van dieren waarbij bepaalde fysieke kenmerken zo sterk worden geaccentueerd dat de dieren eronder lijden (te korte benen, te platte neuzen, etc.), moet verboden worden. Ook het gebruik van deze dieren voor shows of wedstrijden moet verboden worden.

De tekst verbiedt ook inteelt tot en met kruisingen tussen grootouders en kleinkinderen en tussen halfbroers en -zussen, behalve in zeldzame gevallen, om lokale soorten met een lage genetische diversiteit te behouden.

Hoewel deze regelgeving zeer consensueel lijkt, is de reikwijdte ervan nog onderwerp van debat. Voordat de tekst in de plenaire vergadering werd behandeld, probeerde de Milieucommissie van het Parlement deze ambitieuzer te maken, maar zonder succes. Ondertussen kreeg de Landbouwcommissie, die meer oog had voor "overmatige regelgeving", de overhand.

"Momenteel valt 80% van de fokkers niet onder de regelgeving", klaagt Tilly Metz, Europarlementariër van De Groenen. Kleine fokkers, met maximaal vier teefjes of drie nestjes per jaar, zijn zelfs vrijgesteld van een deel van de eisen.

Haar fractie overweegt zich van stemming te onthouden als de tekst niet ambitieuzer is, vooral omdat deze wordt verdedigd door het Tsjechische parlementslid Veronika Vrecionova van de extreemrechtse fractie Europese Conservatieven en Hervormers (ECR). De ECR maakt zich daarentegen zorgen over de amendementen van de Groenen...

"Deze tekst legt een aantal interessante grondslagen, maar gaat niet tot de kern van de zaak en pakt de werkelijke oorzaken van overbevolking en verlating niet aan."

Dierenrechtenactivisten betreuren andere uitzonderingen: voor zwerfhonden en -katten, die niet onder de verplichte microchip vallen, voor politie- of militaire honden, jacht- of landbouwhonden... "Er is een grote jachtlobby achter deze tekst", merkt Christophe Marie op, directeur Europese zaken bij de 30 Million Friends Foundation. Als voorbeeld noemt hij het verbod op verminkingen, dat voor jachthonden is versoepeld.

Dwanghalsbanden (elektrisch, enz.) mogen nog steeds gebruikt worden voor de training van politie-, militaire- of douanehonden, hoewel ze verboden zijn.

"Deze tekst legt een aantal interessante fundamenten, maar gaat niet helemaal door en pakt de werkelijke oorzaken van overbevolking (in fokkerijen, noot van de redactie) en verlating niet aan", aldus Christophe Marie. Deze ambtenaar betreurt met name de zwakke regelgeving voor online advertenties, die volgens de Commissie goed zijn voor 60% van de verkoop van honden en katten.

Alleen degene die een advertentie plaatst, is verantwoordelijk, niet de platforms waarop ze verschijnen. "Dat is echt problematisch", zegt Christophe Marie, omdat online verkopen "tot een zeer hoog aantal afhakers leiden."