Pensioenen: moeilijkheden, een noodzakelijke kwestie van het ‘conclaaf’
%3Aquality(70)%2Fcloudfront-eu-central-1.images.arcpublishing.com%2Fliberation%2FUQ7R2C4LONF35H6FRANAR3DSOE.jpg&w=1920&q=100)
Een conclaaf, een rookgordijn... Dat is normaal gesproken het scenario. Het scenario dat François Bayrou bij zijn aankomst in Matignon over de pensioenkwestie voorstelde, zou normaal gesproken op dinsdag 17 juni moeten eindigen. Maar dat is niet zeker. De premier heeft verklaard dat indien nodig verlenging mogelijk is. Behalve dat, zoals Maurice Thorez zei over een staking, je moet weten hoe je een conclaaf moet beëindigen... Tenzij François Bayrou's doel was om de publieke opinie te vermaken en zo politieke levensverwachting te winnen...
Omdat de pensioenkwestie belangrijk is – ook al neemt ze in onze debatten te veel ruimte in beslag vergeleken met andere, even belangrijke kwesties – laten we deze zaak niet tegen de regeringsleider aanspannen. Bovenal kunnen er positieve dingen uit dit conclaaf voortkomen. Het is een gegeven dat er niets zal veranderen aan de wettelijke pensioenleeftijd, vandaar de afwezigheid van de vakbonden CGT en FO bij de vergaderingen. Maar de kwestie van de financiële nood blijft centraal staan in de debatten. Het is geen klein probleem. Miljoenen werknemers worden erdoor getroffen. En dit is de belangrijkste reden – samen met de situatie van vrouwen – waarom de CFDT aan de onderhandelingstafel blijft.
Nu de debatten ten einde lopen, laten we duidelijk zijn: de Medef (Franse werkgeversorganisatie) heeft de sleutel in handen. De werkgeversorganisatie, die jarenlang doof is gebleven voor de kwestie, heeft, en dat moet gezegd worden, een stap in de goede richting gezet. Een "stap", zoals ze zeggen, te laat, maar toch "stap". Het blijft onvoldoende, aangezien de potentiële voordelen voor werknemers in zware beroepen zowel onzeker als complex te behalen zijn. Dus waarom zouden we, zoals de CFDT (Franse Arbeidsfederatie) eist, geen rekening houden met drie simpele criteria – het tillen van zware lasten, lastige houdingen, mechanische trillingen – om vervroegd pensioen in de betreffende beroepen mogelijk te maken? Werkgevers moeten deze impuls geven, zodat deze conferentie niet in een fiasco eindigt. Voor François Bayrou. Voor het idee van sociale dialoog zelf. Maar vooral voor deze werknemers, van wie we vaak horen zeggen dat ze gebroken aankomen als het tijd is om met pensioen te gaan.
Libération