Trumps nieuwe handelsbeleid zal fragiel zijn

Door tarieven op te leggen aan Japan en Europa zonder compensatie (en zonder een handelsoorlog te ontketenen), lijkt Donald Trump zijn doelen te hebben bereikt. Andere landen zouden concessies kunnen doen of vanaf 1 augustus te maken kunnen krijgen met tarieven. Maar deze moeizaam verworven overeenkomsten missen de kracht of legitimiteit van het systeem dat ze willen vervangen, waarschuwt deze columnist van de Wall Street Journal.
Donald Trump heeft een prestatie geleverd: hij heeft de tarieven nog hoger gemaakt dan de rampzalige Smoot-Hawley Act van 1930, en tegelijkertijd (zo lijkt het) voorkomen dat er een soortgelijke rampzalige handelsoorlog ontstaat.
Rekening houdend met de overeenkomst die afgelopen weekend met de Europese Unie (EU) is ondertekend, zullen de Verenigde Staten nu een gemiddeld tarief van 15% opleggen aan hun handelspartners. Veruit het hoogste tarief sinds de jaren dertig, aldus JPMorgan Chase.
Japan en de EU hebben zich er bovendien toe verbonden om in totaal 1,15 biljoen dollar te investeren in de Verenigde Staten en Europa op het gebied van energie en defensie.
En wat gaven de Amerikanen ervoor terug? Niets.
Trump heeft zijn doelen dus bereikt, althans voorlopig. Maar dit betekent niet dat met deze overeenkomsten een nieuwe wereldhandelsorde is ontstaan. Ze zijn slechts een stap vooruit en missen de soliditeit en legitimiteit van het systeem dat ze vervangen.
De methode had niet Trumpiaanser kunnen zijn. De Amerikaanse president geloofde dat anderen meer te verliezen hadden dan de Verenigde Staten in een handelsoorlog. En hij versloeg ze één voor één, door duidelijk te maken dat het weigeren van een deal op eigen voorwaarden...

Het is de bijbel van de zakenwereld. Maar er moet met zorg mee worden omgegaan: enerzijds hoogwaardige onderzoeken en rapporten, met oog voor neutraliteit. Anderzijds zeer partijdige opiniestukken. De columnisten en de redactie verdedigen, vaak fel, conservatieve standpunten, ook al heeft de publicatie altijd een zekere afstand tot Donald Trump bewaard.
De WSJ , winnaar van 39 Pulitzerprijzen, staat vooral bekend om zijn analyses van de financiële markt en zijn berichtgeving over management- en bedrijfstrends. Sinds de overname in juli 2007 door Rupert Murdoch's News Corp. heeft de krant zich ontwikkeld tot een algemener format dat kan concurreren met The New York Times. In september 2008 werd een luxe lifestyle-bijlage gelanceerd, genaamd WSJ Magazine .
De redactie, die sinds de oprichting in 1889 gevestigd is in het financiële district van New York, verhuisde in 2008 van Wall Street naar de kantoren van News Corp., iets noordelijker in Midtown. In totaal werken er 1800 journalisten in bijna vijftig landen.
Met 600.000 abonnees op de gedrukte krant heeft The Wall Street Journal de grootste oplage van alle dagbladen in de Verenigde Staten. Hoewel het qua online abonnees achter The New York Times staat, heeft het nog steeds meer dan 3 miljoen abonnees en meer dan 65 miljoen unieke bezoekers per maand. Daarmee is het de grootste betaalde zakelijke en financiële nieuwssite op het web.
Courrier International