Zelfs zonder handelsverdragen wint Trump zijn tarievenoorlog
De Amerikaanse president heeft maar één ding in gedachten: het creëren van zo hoog mogelijke tariefgrenzen. Landen die het tariefoffensief proberen af te weren, of het nu bondgenoten of tegenstanders zijn, moeten op hun hoede zijn. Hij geeft niets om afspraken, merkt deze verslaggever van de Wall Street Journal op.
Donald Trump kondigde aan dat de tarieven voor belangrijke handelspartners vanaf 1 augustus fors zouden stijgen als er geen overeenstemming werd bereikt.
Zowel de markten als de buitenlandse onderhandelaars haalden hun schouders op. Trump had immers begin april de meeste van zijn nieuwe tarieven al opgeschort en zijn team had beloofd om in 90 dagen maar liefst 90 overeenkomsten te sluiten.
Die termijn van 90 dagen bedraagt inmiddels al meer dan een week, en er is slechts één formele overeenkomst gesloten, met het Verenigd Koninkrijk , en er zijn schijnovereenkomsten gesloten met Vietnam en Indonesië.
Deze magere oogst voedt het ‘TACO’- narratief voor ‘Trump durft altijd niet’, een handelsbeleid waarin ‘Trump altijd terughoudend is’, zich als een dwaas gedraagt, maar met zijn handelsoorlog niets bereikt.
Hierdoor worden Trumps doelstellingen verkeerd begrepen, wordt het werkelijke belang van de overeenkomsten overschat en wordt zijn wens om handelsbarrières te verhogen onderschat.
Sinds het begin van Trumps tweede termijn hebben veel mensen in zijn directe omgeving de dreiging met invoerrechten graag gepresenteerd als een onderhandelingsmiddel om andere landen ertoe te bewegen hun eigen invoerrechten te verlagen en meer Amerikaanse producten te kopen.
Trump zelf heeft deze visie nooit onderschreven.
Profiteer van het speciale digitale aanbod om onbeperkt toegang te krijgen tot al onze content.
The Wall Street Journal (New York)Het is de bijbel van de zakenwereld. Maar er moet voorzichtig mee worden omgegaan: enerzijds hoogwaardige onderzoeken en rapporten, met oog voor neutraliteit. Anderzijds zeer partijdige opiniestukken. De columnisten en de redactie verdedigen, vaak fel, conservatieve standpunten, ook al heeft de publicatie altijd een zekere afstand tot Donald Trump bewaard.
De WSJ , winnaar van 39 Pulitzerprijzen, staat vooral bekend om zijn analyses van de financiële markt en zijn berichtgeving over management- en bedrijfstrends. Sinds de overname in juli 2007 door Rupert Murdochs News Corp. heeft het dagblad zich ontwikkeld tot een algemener format dat concurreert met The New York Times. In september 2008 werd een luxe lifestyle-bijlage gelanceerd, genaamd WSJ Magazine .
De redactie is sinds de oprichting in 1889 gevestigd in het financiële district van New York en verhuisde in 2008 van Wall Street naar News Corp., iets noordelijker, in Midtown. In totaal werken er 1800 journalisten in bijna vijftig landen.
Met 600.000 abonnees op de gedrukte krant heeft The Wall Street Journal de grootste oplage van alle dagbladen in de Verenigde Staten. Hoewel het qua online abonnees achter The New York Times staat, heeft het nog steeds meer dan 3 miljoen abonnees en meer dan 65 miljoen unieke bezoekers per maand. Daarmee is het de grootste betaalde zakelijke en financiële nieuwssite op het web.
Courrier International
