Drie maanden te vroeg overleden: een moeder vecht om een ​​uitkering te krijgen van Quebec nadat ze haar 4-jarige dochter verloor

Een moeder uit Kamouraska, in de regio Bas-Saint-Laurent, beleeft de ergste nachtmerrie van elke ouder: het verliezen van haar 4-jarige kind, dat stierf na een verwoestende strijd tegen leukemie.

Het gezin heeft nu hulp nodig om met deze beproeving om te gaan, maar ze komen niet in aanmerking voor de nieuwe provinciale uitkering voor nabestaanden, omdat het kind een paar maanden te vroeg is overleden.

"Rose heeft tot het einde gevochten. Wij hebben tot het einde met haar gevochten, ik, haar vader, haar zus en haar broer, omdat zij het ook met ons hebben meegemaakt," zegt Arielle Hudon.

Haar kleine Rose had het moeten overleven. Toen ze 18 maanden oud was, ontdekten artsen leukemie, nog vóór haar eerste symptomen.

"We hadden er nog steeds vertrouwen in. Na de eerste maand ziekenhuisopname en intensieve chemotherapie was Rose al in remissie", zegt de moeder.

Tijdens haar tweede jaar van behandeling deden zich echter ernstige complicaties voor. Haar toestand verslechterde snel. Ze stopte met lopen en praten. Haar hersenen raakten beschadigd, om een ​​nog steeds onverklaarbare reden.

"We verlieten het ziekenhuis met mijn dochter, we wisten niet wat er met haar aan de hand was en ze was quadriplegisch. Ik moest haar dwangvoeding geven", herinnert ze zich.

Arielle zette haar leven twee jaar lang op pauze om dag en nacht voor haar dochter te zorgen.

Het meisje stierf bijna een paar keer. Toen, afgelopen januari, kwam de leukemie terug.

"We waren bij haar tot het einde. Ze stierf in onze armen, samen met de hele familie. Ze ging weg en het ging goed met haar", zegt een emotionele Arielle.

Een verschrikkelijke beproeving

Het echtpaar heeft nu het gevoel dat ze hun dochter twee keer hebben verloren.

Ze maakte zich geliefd bij iedereen. Ze was een zonnetje op twee benen. We rouwden eerst om het verlies van deze Roos, onze echte Roos. En daarna rouwden we om de afwezigheid van die persoon. Dat is ook iets.

Om ouders te helpen die rouwen om het verlies van hun zieke kind, heeft Quebec zojuist de toelage verhoogd.

Dankzij het werk van parlementslid Maryline Picard is de termijn van 3 naar 12 maanden gestegen.

"Ouders kunnen niet naar hun werk gaan en de sollicitatieprocedure doorlopen als ze al drie of vier jaar voor een ziek kind zorgen. Dat is ondenkbaar", zegt het parlementslid uit Soulanges.

Om hier toegang toe te krijgen, moet het kind echter ná 1 juli 2025 zijn overleden. De kleine Roos blies haar laatste adem uit op 16 maart.

"Het is jammer dat de minister met zijn begroting een startdatum heeft moeten vaststellen. Dat was mijn grootste angst, dat mensen niet in aanmerking zouden komen vanwege een datum, het is schandalig", klaagt mevrouw Picard.

Arielle Hudon begrijpt ook dat Quebec bepaalde criteria moet hanteren en dat het onmogelijk is om uitzonderingen te maken. Toch is ze verdrietig dat veel rouwende ouders zich in dezelfde situatie bevinden.

"Arielle heeft daar geen recht op, dat begrijpen we. We prijzen het werk van de parlementslid en vinden de stap die is gezet buitengewoon, om van drie maanden naar een jaar te gaan", zegt Amélie Caron, een vriendin van Arielle die haar vanaf het begin heeft gesteund.

Haar familie heeft de afgelopen maanden talloze pogingen gedaan, met name bij hun provinciale en federale parlementsleden. Er is echter geen enkel hulpprogramma voor haar beschikbaar.

"Waar halen we het geld vandaan om te rouwen? Om onze rekeningen te betalen, om voor onze andere kinderen te zorgen? Onze parlementsleden hebben ook naar oplossingen gezocht om ons te helpen, maar op een gegeven moment kunnen we die niet meer bedenken. Als je niet in een hokje past, wat doe je dan?" vraagt ​​Amélie.

"Ik kan nu absoluut niet weer aan het werk. Ik probeer gewoon mezelf en mijn leven weer op te bouwen", zegt Arielle.

Oproep tot vrijgevigheid

Haar vrienden overtuigden haar om hulp te zoeken en lanceerden een crowdfundingcampagne. Deze oproep tot vrijgevigheid is bedoeld om haar te steunen en haar tegelijkertijd een beetje troost en hoop te bieden.

Federaal parlementslid Bernard Généreux heeft er ook mee ingestemd om donaties rechtstreeks op zijn kantoor in Rivière-du-Loup te ontvangen.

"Dank je wel uit de grond van mijn hart. Het betekent echt heel veel voor me", zegt de jonge moeder.

Het ingezamelde geld zal haar wat respijt geven, zodat ze de pijnlijke afwezigheid van Rose dag voor dag kan verwerken. "Ik denk dat je gewoon moet leren leven zonder je kind; het is echt niet makkelijk," concludeert ze.

Arielle gelooft dat alle ouders van deze kleine engeltjes die te vroeg zijn heengegaan, de nodige hulp moeten krijgen.