Portretten van vrijwilligers. In Viserny wijdde Bernard Ollivier zijn leven aan het dienen van anderen

Bernard Ollivier, geboren in Viserny in 1944, is een man met hart en ziel en geeft zijn tijd zonder te tellen. Hoewel hij al sinds 1965 lid is van de raad van bestuur van de Montbard Volunteer Blood Donors Association, een eerbetoon aan 60 jaar toewijding, is zijn carrière veel breder en rijker.

Het begon allemaal toen ik 20 was, bij de brandweer van Viserny. Hij werd in 1968 EHBO'er, nadat hij 13 jaar lang zijn ouders op de familiefarm had geholpen. Zijn militaire dienst, die hij van 1963 tot 1965 vervulde, bracht hem naar Auxonne en vervolgens naar Lyon, alvorens hij in Dijon een opleiding tot militair sportinstructeur volgde: “Intensief werk waar ik geen spijt van heb gehad.”

In maart 1965 ging hij bij het bedrijf Vallourec aan de slag, waar hij zijn hele carrière tot 2004 doorbracht en uiteindelijk als technisch vertegenwoordiger werkte. "Ik hield van mijn werk", zegt hij eenvoudig.

Bernard trouwde in 1968 met Martine, is vader van drie dochters en grootvader van zeven kleinkinderen en investeert daarnaast ook nog tijd in zijn dorp. In 1971 werd hij “bijna per ongeluk” burgemeester van Viserny . “Er werd een lijst gemaakt, vrienden zetten mij erop zonder het mij te vertellen… En ik werd gekozen!” » Hij bleef deze functie vervullen tot 1995, waarbij hij de rollen van stratenmaker, maatschappelijk werker en reparateur combineerde...

Zijn carrière in het verenigingsleven is indrukwekkend: hij was voorzitter van de intercommunale vakbond voor landbouwhygiëne in zijn regio (1972-2003), actief lid van Sivom (intercommunale vakbond met meerdere beroepen), Crédit Agricole, de onderlinge vereniging van bedrijven, ADMR en zelfs Villages en fête, waarvan hij vier jaar voorzitter was.

Daarbij komt nog zijn betrokkenheid bij het Rode Kruis en de APSRVA (Vereniging voor het Behoud en de Wedergeboorte van de Wijngaard van Auxois), die hij samen met Alain Brigodiot en Michel Protte oprichtte. Het is vooral dankzij hem dat de wijngaarden van Villaines-les-Prévôtes en Viserny ontstonden. Hij zette zich ook in voor de redding van het ziekenhuis van Montbard. Maar als er één toewijding is die hem altijd is bijgebleven, dan is het wel bloeddonatie. "Het is een nobel doel. Ik geniet er echt van om donateurs te ontmoeten, te praten en te delen. We geven, maar we ontvangen ook veel. Elke inzameling is een bron van vreugde en energie voor hem. Als ik terugkom van een monsterinzameling, ben ik de hele week gemotiveerd!" " zegt hij, zijn ogen fonkelen. Hij roept iedereen, en vooral jongeren, op om vrijwillige bloeddonor te worden.

Bernard belichaamt de geest van het vrijwilligerswerk. "Je tijd geven is onbetaalbaar. Het vult een leven." Een vol leven, vandaag onderbroken door bezoekjes van zijn kleinkinderen, familiediners... En zijn tuin, die hij met evenveel passie verzorgt als zijn verplichtingen.