De werkelijke betekenis van RFK Jr.'s cryptische nieuwe opmerkingen over abortus
Meld u aan voor de Slatest en ontvang dagelijks de meest inzichtelijke analyses, kritiek en adviezen in uw inbox.
De volgende stappen van de Trump-regering op het gebied van reproductieve rechten zijn al maanden een vraagteken, maar de cryptische uitspraken van Robert F. Kennedy Jr. in het Congres vorige week hebben mogelijk het begin van een plan onthuld. Onderzoek is uitgegroeid tot de strategie van de regering op het gebied van abortus. Dat beloofde RFK, die uitlegde dat hij onlangs een onderzoek was gestart naar de veiligheid van een van de meest onderzochte medicijnen ter wereld: mifepriston. Onderzoek heeft veel voordelen: het geeft Trump een excuus om de kwestie van reproductieve rechten uit te stellen tot hij er klaar voor is, mogelijk zelfs na de tussentijdse verkiezingen van 2026. Maar belangrijker nog: het geeft hem politieke dekking. Trump heeft beloofd abortus aan de staten over te laten, maar gewapend met nieuwe gegevens en een nieuw onderzoek kan hij nu beweren dat hij van gedachten mag veranderen.
Sinds Trump in januari aan de macht kwam, hebben anti-abortusleiders verschillende strategieën bedacht om de regering ertoe aan te zetten actie te ondernemen wat betreft de toegang tot abortuspillen. Anti-abortuswetgevers hebben brieven aan de president gestuurd; Conservatieve procureurs-generaal hebben procureur-generaal Pam Bondi het hof gemaakt en een rechtszaak gestart waarin ze de huidige regels met betrekking tot het medicijn aanvechten. Onlangs heeft senator Josh Hawley een wetsvoorstel over mifepriston ingediend. Daarin wordt de Food and Drug Administration opgedragen nieuwe beperkingen op te leggen aan het medicijn, mensen de mogelijkheid te geven rechtszaken aan te spannen tegen voorschrijvers en apothekers, en buitenlandse bedrijven worden verboden het medicijn te versturen.
Dit alles is bedoeld om Trump tot actie te dwingen. Maar als de president niet onder druk wordt gezet door de federale rechtbanken of de aandelenmarkt, is het niet waarschijnlijk dat Josh Hawley het beter zal doen. Dat leek onderdeel te zijn van RFK's boodschap aan Hawley: elke verandering met betrekking tot mifepriston, zo suggereerde hij, zou via het Witte Huis komen. Hawley was misschien van plan om Trump voorzichtig richting een landelijk verbod te sturen, maar de implicaties van RFK waren duidelijk. Trump is degene die de beslissingen neemt.
Trump wil misschien gewoon tijd winnen. De president weet dat de kwestie hem en zijn partij politiek pijn doet, maar hij weet ook dat veel van zijn vurigste donateurs en aanhangers hoge verwachtingen van hem hebben als het gaat om het beperken van reproductieve rechten. Het is een logische keuze om de situatie voor je uit te schuiven, vooral omdat de Republikeinen in 2026 te maken krijgen met een nek-aan-nekrace om de controle over het Huis van Afgevaardigden. Door snel te handelen, wordt het voor de Democraten misschien makkelijker om dat Huis te heroveren en obstakels op te werpen voor Trumps echte prioriteiten.
Maar het lijkt erop dat het bij onderzoeken niet alleen om het terzijde schuiven van mensen als Hawley gaat. RFK verwees naar een recent onderzoek van het Ethics and Public Policy Center, een sociaal conservatieve denktank, dat naar eigen zeggen het grootste onderzoek ooit naar mifepriston publiceerde. Het rapport, opgesteld door de president van EPPC, Ryan Anderson, en zijn directeur van gegevensanalyse, beweerde dat het aantal bijwerkingen in verband met mifepriston 22 keer hoger lag dan de FDA erkende.
Critici wezen op talrijke problemen met de methodologie en conclusies van het artikel. Het is niet door vakgenoten beoordeeld of gepubliceerd; Er werden enkele risico's benadrukt die al op het waarschuwingsetiket van het medicijn stonden, en zaken die konden wijzen op een echte medische aandoening, zoals een bezoek aan de eerste hulp, of die niets te maken hadden met het innemen van het medicijn, zoals een buitenbaarmoederlijke zwangerschap , werden als bijwerkingen beschouwd. Voor tegenstanders van abortus was de kwaliteit van het EPPC-rapport niet het belangrijkste. Ze hadden Trump keer op keer horen beloven dat de staten hun eigen beleid inzake abortus zouden bepalen. Dat betekende dat de status quo met betrekking tot mifepriston ongewijzigd moest blijven. Het EPPC-rapport is een poging om de president een uitweg te bieden. Trump kon beweren dat hij te goeder trouw geloofde dat hij de regels omtrent mifepriston ongewijzigd zou laten, maar vervolgens veranderden de gegevens. Het EPPC-rapport hoeft niet wetenschappelijk overtuigend te zijn als het politiek handig is. En deze strategie kan zijn vruchten afwerpen. RFK leek in ieder geval enigszins ontvankelijk en stelde voor om op zijn minst de waarschuwing op het medicijn te veranderen.
De EPPC en haar bondgenoten hopen dat de FDA op zijn minst de beperkingen zal herinvoeren die vereisen dat mifepriston persoonlijk wordt afgeleverd. Dat zou het voor patiënten in alle staten veel moeilijker maken om aan mifepriston te komen, ook voor de staten die abortus als een recht beschouwen, vooral voor patiënten in plattelandsgebieden.
Net zo belangrijk is dat dit soort beperkingen ervoor kunnen zorgen dat staatsverboden op abortus veel gemakkelijker te handhaven zijn. Een aantal staten heeft schildwetten aangenomen, die bedoeld zijn om hun inwoners te beschermen tegen civiele en strafrechtelijke gevolgen voor het helpen van mensen van buiten de staat die een abortus willen plegen. Een van de belangrijkste ontwikkelingen als gevolg van deze wetten is de opkomst van schildartsen, die medicijnen per post versturen naar staten waar dit middel verboden is .
Anti-abortusleiders willen koste wat kost het schildnetwerk opdoeken. Conservatieve procureurs-generaal dienen civiele rechtszaken en strafrechtelijke aanklachten in; Wetgevende macht overweegt nieuwe wetsvoorstellen om het makkelijker te maken om te procederen. Maar uiteindelijk zal de anti-abortusbeweging zonder nationale beperkingen een spelletje mollengooien spelen, waarbij ze gedwongen wordt om iedere verdachte individueel aan te pakken en het onzeker is of een federale rechtbank een grensoverschrijdende vervolging of rechtszaak überhaupt als grondwettelijk zal beschouwen. Als de FDA duidelijk maakt dat geen enkele arts abortuspillen mag versturen, zou dat een grote klap zijn voor artsen. En het zou de mogelijkheid openen dat de FDA haar handhavingsbevoegdheid zou gebruiken om artsen in staten waar abortus is toegestaan, aan te pakken. EPPC mikt duidelijk hoger en hoopt dat de FDA van Trump mifepriston helemaal van de markt haalt.
Het is nog te vroeg om te zeggen wat er uit RFK's onderzoek zal voortvloeien. Hij herinnerde ons er immers aan dat wat er ook gebeurt, de uiteindelijke verantwoordelijkheid altijd bij Trump ligt. Wat we wel al weten, is dat het onderzoek niet echt over de veiligheid van mifepriston gaat. De vraag is of Trump een manier kan vinden om zijn campagnebeloften te breken zonder dat dit grote politieke gevolgen met zich meebrengt, of dat de anti-abortusbeweging hem er simpelweg van kan overtuigen dat de politieke gevolgen hem niets meer kunnen schelen.
Meld u aan voor de avondnieuwsbrief van Slate.
