Léa Salamé, of de late macht in een wereld die te oud is, door Luc Le Vaillant
%3Aquality(70)%3Afocal(2871x2218%3A2881x2228)%2Fcloudfront-eu-central-1.images.arcpublishing.com%2Fliberation%2F67QVYVFYYFFLPCKMAYLU44WVK4.jpg&w=1920&q=100)
Dat Léa Salamé in het nieuws komt, is nauwelijks verrassend. Het is het hoogtepunt van haar opdringerige aanwezigheid, die hand in hand gaat met een zelden gebrekkige vaardigheid en een rechttoe rechtaan formulering die versprekingen en spraakverwarringen vermijdt. Bovenal heeft Salamé het vermogen om alles snel te verwerken en onmiddellijk te hergebruiken, zonder hik of misselijkheid. Deze gulle eetlust is die van een jubelende ogressieve vrouw die nooit aanmatigend of spottend wrokkig wordt.
Lees ook
Deze hyperactiviteit zou haar ambities alleen maar aanwakkeren, als ze niet van de journalistieke Percheron naar een vermakelijke ontsnapping zou fladderen. Het vereist een bijzondere fysiologie, die van een topsporter, en een complexe psychologie, die van een neuroot met ijzertrauma, om voor dag en dauw op te staan om te presenteren wat de eerste ochtendradioshow in Frankrijk is geworden. Als schaamteloze multi-jobber heeft Léa Salamé haar activiteiten verbreed door ceremoniemeester te worden van deze catch-all zaterdagavondprogramma's, talkshows die aarzelen tussen macedonische gezichten en pathos in promotie. In Quelle époque!, waarvan ze volgend jaar de teugels in handen heeft gekregen, Sala
Libération