Presidentsverkiezingen 2027: Twee jaar voor de verkiezingen presenteert Raphaël Glucksmann zijn ‘visie voor Frankrijk’

De leider van Place Publique , die zich sterk verbonden voelt met de verdediging van Oekraïne en Europa, blijft elke presidentiële pretentie ontkennen, maar velen zien hem als de kandidaat van sociaaldemocratisch links in 2027, aangezien hij bij de Europese verkiezingen als eerste links eindigde (13,8%) op een lijst van Place Publique-Socialist Party. Degene die een oppositielijn tegen La France Insoumise vertegenwoordigt en tot de best geplaatste linkse peilingen behoort, beweert dat hij "alles" zal doen om de "democratische, sociale en ecologische" pool in 2027 te laten winnen, zelfs als dat betekent dat hij "zijn huid daar moet verliezen".

Hoewel de benoeming op donderdag van zijn partner, journaliste Léa Salamé, om het nieuws van 20.00 uur op France 2 te presenteren , vragen opriep en wees op een mogelijk belangenconflict als hij zich officieel kandidaat stelt, zal Glucksmann maandag in Parijs "akte 1" van zijn project "voor Frankrijk" onthullen, wat hij in oktober vorig jaar al beloofde.

Om zich hierop voor te bereiden, hield de 45-jarige essayist zich de afgelopen maanden op de achtergrond. "Zonder een solide nationaal kader kon hij niet terugkeren; hij moest aan de inhoud werken", legt een bron dicht bij hem uit.

De Europarlementariër las uitgebreid, reisde uitgebreid door het land en riep meer dan 200 experts en 2.000 activisten van het Openbare Plein (van de 12.000 leden) op om het project "uit te denken". Het doel: voorkomen dat men "verrast" zou worden in geval van een nieuwe ontbinding van de Assemblee, en een gestructureerd aanbod voor 2027 presenteren, vergelijkbaar met wat Jean-Luc Mélenchon deed met LFI.

Binnen Place Publique "een rode draad: we zijn het niet eens met Mélenchon, maar hij heeft hard gewerkt, we moeten de verloren tijd inhalen", legt Saïd Benmouffok, de vertegenwoordiger van de partij in Parijs, uit. "We zijn een partij die al zes jaar bestaat, maar we waren niet genoeg gefocust op het nationale niveau", vat Jérôme Auslander, lid van de politieke commissie van Place Publique, samen.

“Gericht op werk en werknemers”

"Hier gaan we laten zien wie we zijn en onze politieke identiteit vestigen", voegde hij eraan toe. "Ons project draait om werk en arbeiders", legde Glucksmann eind mei uit in Le Monde.

Op de agenda: het concept van een "zorgsamenleving", een "groen herindustrialisatieplan", een nieuw "sociaal contract" voor werknemers, een "democratisch contract" voor burgers en "een plan om de scholen van de Republiek te redden", legde projectleider Sarah Pigeaud zondag uit in La Tribune. In totaal zijn er "50 concrete voorstellen", aldus Place Publique. Dit wordt gevolgd door "Act 2" tijdens de zomerconferentie in La Réole (Gironde) in oktober, en een definitief project dat is beloofd voor juni 2026.

Maar dit is in dit stadium geen presidentieel programma. "Dit is wat we links in de gemeenschappelijke pot zullen gooien", om eerst met de Socialistische Partij, de bevoorrechte partner, te overleggen, en vervolgens met andere politieke krachten "wier visies compatibel zijn", specificeert Benmouffok. Want voor Glucksmann is de unie van heel links een "hypocrisie" en moet erkend worden dat er "twee polen" zijn: die van radicaal links en die welke hij bij de Europese verkiezingen begon te definiëren.

Het verdeelde links

Terwijl enkele socialisten die vijandig staan ​​tegenover de LFI hem al tot hun kampioen voor de presidentsverkiezingen hebben benoemd, pleit de leider van de Socialistische Partij, Olivier Faure, die zich ook voorbereidt, ervoor dat hij deelneemt aan een links programmatisch platform dat niet op Mélenchon lijkt, en gaat daarbij zelfs zo ver als de voormalige LFI-afgevaardigde François Ruffin.