Anthony Turgis, het hart van een hardloper

Hij maakte deze beweging waarbij hij de tafel tussen duim en wijsvinger vastklemde. "Kijk, ik klop hout af." Toch is Anthony Turgis niet bepaald bijgelovig. In tegenstelling tot andere wielrenners in het profpeloton heeft de Fransman geen rituelen voor de wedstrijd. Geen favoriete muziek (hij luistert naar alles) of beschermende gebaren, laat staan ​​een talisman. Hij geniet zelfs van de schijnvertoningen: "Soms heb je een ploeggenoot die tegen je zegt: 'Je zet deze bril op, omdat je iets aan het voorbereiden bent!' Je knikt naar hem [hij doet een mimiek, mysterieus kijkend] : 'Ja, ja, ik ben iets aan het voorbereiden.' Maar in werkelijkheid helemaal niet! " De 31-jarige renner, die zich voorbereidt om zaterdag het eerste startnummer van zijn achtste Tour de France te dragen, is een rationeel man. Maar als het over zijn hart gaat, klopt Anthony Turgis hout af.

Zijn beide broers ontwikkelden aritmogene rechterventrikeldysplasie , een hartaandoening die tot een plotselinge dood kan leiden, terwijl ze ook profwielrenner waren. Eerst was er de jongste, Tanguy, wiens hart in 2018 tekeerging tijdens een semi-klassieker in België. "Ik was op het wedstrijdterrein en het klikte echt", herinnert Anthony Turgis zich. "Omdat mijn ooms het ook hebben, wisten mijn ouders al snel wat het kon zijn. Het is genetisch." Tests wezen uiteindelijk hetzelfde uit voor Jimmy, de oudste. Met een vergelijkbaar gevolg: het einde van zijn sportcarrière. "Wat er met mijn broers is gebeurd, is zwaar", pauzeert hij. " Veel zwaarder dan een wielerwedstrijd, want dit zijn dingen die je voelt maar niet kunt beheersen."

We weten er wel iets van. Vier jaar geleden haalde ons hart ons ook in, toen we vanuit Libération naar huis fietsten. De metronoom raasde plotseling, van andante naar prestissimo, voordat we bewusteloos op de grond vielen. Vervoer naar het ziekenhuis, erfelijke hartafwijking – een bicuspide aortaklep, voor de cardiologen die dit lezen – operatie, de hele mikmak. Niets, maar alles is beter. Na een uur praten leggen we Anthony Turgis uit dat we hem daarom ook wilden ontmoeten. En niet alleen omdat hij een van de beste Franse klassiekerrenners van zijn generatie is. Hij neemt het nieuws op met de flegmatieke glimlach van iemand die het weet: het kan iedereen overkomen.

Anthony van zijn kant ontwijkt de regendruppels, nog steeds met een paraplu bij de hand. Elke zes maanden ondergaat hij een inspanningstest en eens per jaar krijgt hij een Holter-meter om te controleren of zijn hartslag normaal blijft. "Omdat ik een topsporter ben, word ik vaker gecontroleerd dan wie dan ook. Dan jij bijvoorbeeld. Het is geruststellend. Voorlopig heb ik alle lichten op groen, dus ik geniet ervan totdat iemand me iets vertelt." Hij zegt het allemaal kalm. "Anthony draait om kalmte," vat Jean-René Bernaudeau, de algemeen directeur van zijn team Total Energies, samen. "Zijn overwinning in de Tour vorig jaar verklaart alles wat hij is." Op 7 juli 2024 behaalde Turgis zijn grootste succes in Troyes, aan het einde van een etappe die gedeeltelijk over witte zandwegen liep. Hij wist hoe hij zijn pedaalslagen in de finale moest inhouden, hoe hij de minste aanval niet moest volgen om de vermoeidheid in de sprint beter te reguleren. Hij koerste met zijn hoofd. Maar ook "met een broer in elk been" , zoals hij na de zin zei.

De voorpagina van L'Equipe van de volgende dag hangt ingelijst in de woonkamer van zijn grote huis in Yvelines, waar de stad overgaat in het platteland, niet ver van waar hij opgroeide. Eerst in de buitenwijken, tussen Bourg-la-Reine en Cachan, daarna in Essonne, vlakbij Linas. Zijn moeder, secretaresse, en zijn vader, een gepensioneerde RATP-monteur, wonen er nog steeds. Anthony Turgis is bovenal een kind van de wielersport. Zijn stamboom traceren is als het vertellen van het atavisme van een hele sport. Rémy, zijn vader, leidt het wielerteam Linas-Montlhéry en is een onvermoeibare wedstrijdorganisator, bekend in de amateurwereld. Hij heeft dit niet zomaar meegekregen: zijn eigen vader was wielrenner, terwijl zijn moeder de Igny-Bièvres Cyclo-Club bestierde. Hetzelfde geldt voor Anthony's moeder, Valérie. Ze werd geboren in Croquison, een andere grote wielerfamilie uit de regio Parijs, en droeg in haar jeugd fietsbroekjes. Net als haar broers. En net als haar vader en moeder vóór hen. "Familie is erg belangrijk voor me. En gezien mijn familie kon ik niet om het fietsen heen", vat Anthony Turgis samen. Wat het hart betreft, zijn ziektes niet de enige erfelijke factoren. Passies ook.

Anthony Turgis vertelt over weekenden veldrijden in de ondergroei van de regio, zondagse maaltijden die veranderden in uitgebreide nabesprekingen, en, elke juli, de Tour de France. "We hadden allemaal een favoriet. Mijn grootmoeder was een diehard Lance Armstrong- fan, terwijl ik Jan Ullrich mocht vanwege zijn uitdagersteam." Beiden werden uiteindelijk veroordeeld voor doping. Anthony Turgis is lid van de Movement for Credible Cycling, wiens naam de ambitie samenvat en een werkethiek benadrukt. Hij probeert een gevoel van plezier in gedachten te houden. "Soms fiets ik helemaal naar Chartres, alleen om een ​​glimp op te vangen van de kathedraal in de verte." Tijdens zijn minder intensieve ritten stelt hij zijn vrouw voor om hem te vergezellen. Want hij is natuurlijk getrouwd met wielrenster Blanche Legagneur-Turgis, zelf afkomstig uit een lange wielerfamilie. Op een plank herinnert een zwart-witfoto eraan dat grootvader, Alphonse Legagneur, ploeggenoot was van Jacques Anquetil onder de kleuren van het fietsenmerk Helyett en Leroux.

Anthony Turgis rijdt voor een groot olie- en gasbedrijf – in ieder geval zijn het fossiele brandstoffen die zijn sponsor het meeste geld opleveren. Hij verdraait de zaak: "Ik zat bij Direct Energie, dat is overgenomen door Total... Nou ja, Total doet goede dingen, maar ook minder goede dingen, zoals elk groot bedrijf. Ik ben hier tenslotte om te sporten." De discussie gaat verder: zijn er teams waar hij niet voor kon tekenen vanwege de identiteit van de sponsor? "Ja. Ik zal ze niet noemen, maar er zijn teams die aan bepaalde dingen gelinkt zijn, daar kon ik niet heen..." Het profpeloton bestaat uit teams die vernoemd zijn naar Bahrein, de Verenigde Arabische Emiraten, Israël en Astana, de hoofdstad van Kazachstan.

Ook financieel gezien blijft Turgis discreet, maar hij geeft toe "goed betaald" te zijn, hoewel hij het "voor zijn prijs" vindt. Hij is van plan over een paar maanden te verhuizen. Naar Andorra of Monaco, zoals de grote jongens van het profpeloton? "Nee, naar de streek rond Rouen, waar mijn schoonfamilie woont. Het is een levensproject. En er zijn ook wat steilere hellingen dan in Ile-de-France..." Fietsen is nooit ver weg.

16 mei 1994 Geboren in Bourg-la-Reine ( Hauts-de-Seine ).

2018 Hartaanval van zijn broer Tanguy tijdens een race.

2019 Laatste professionele race van zijn broer Jimmy.

2022 2e plaats in Milaan-San Remo.

2024 Wint de 9e etappe van de Tour de France.