Het Club WK, of het mondiale zuiden aan de grote tafel

Het is een gegeven: Europese giganten zoals FC Liverpool of Real Madrid hadden geen enkele sportieve behoefte aan het XXL Club World Cup, dat in de nacht van zaterdag 14 op zondag 15 juni in de Verenigde Staten van start gaat. Zittend in een Champions League die 49 van de 55 Europese confederaties van de kaart heeft geveegd (de Roemenen, Denen en andere Schotten spelen nu slechts nog als nutsbedrijven, of zelfs alibi's), uitgeput door het helse tempo dat de groten der aarde wordt opgelegd nu we bijna 80 wedstrijden hebben gespeeld, en gevoed door een continue stroom spelers van over de hele wereld die door hun economische macht worden afgeroomd om het genoemde tempo te handhaven, zijn ze er om de miljarden euro aan prijzengeld, waarvan 125 miljoen voor de winnaar, na te jagen, die de internationale federatie heeft toegezegd om de nieuwe Cup te versterken.

Maar het punt is, voetbal is een geglobaliseerde wereld. Met zijn verliezers: iedereen behalve zij. En als we de geografische focus verbreden, elk continent behalve Europa. Behalve Egypte of Esperance de Tunis, die qua voetbal een eigen bestaansrecht hebben,