Laurent Marti, pijler van UBB

Een dag zoals elke andere, of bijna, in een professionele rugbyclub. De spelers zijn druk met krachttraining, groepstraining, massages en fysiotherapie, terwijl de administratie achter de schermen druk bezig is. Dit alles in schijnbare rust, terwijl vier dagen later een immens gebrul op het punt staat te weerklinken, 600 kilometer ten noorden van Bègles: van de buitenwijken van Bordeaux tot het Stade de France in Saint-Denis, is er nog maar één (grote) stap te zetten: de finale van de Top 14 spelen, het Franse kampioenschap aan de top van het wereldcircuit.

Een deadline die zich dus aandient voor de Union Bordeaux Bègles (UBB) en haar voorzitter Laurent Marti, die met een glimlach moppert over deze pijnlijke aftelling naar een laatste week waarin het noodzakelijk is om "alles dringend op orde te brengen, de logistieke beproeving te beheersen, te beslissen wie we wel en niet uitnodigen, terwijl we proberen de gevoeligheden te sparen..." Een ware hoofdpijn, ongetwijfeld, evenzeer een droom die je nooit zult vergeten. Want alle paardenstallen van het land zijn nu op vakantie, op twee na die nog steeds hunkeren naar, aanstaande zaterdag 28 juni, de Bouclier de Brennus, de ultieme trofee van een Frans rugby in volle gang: Toulouse en dus de UBB.

Een veronderstelling tussen de twee grote namen van het seizoen: de Occitaanse instelling die angst en bewondering inboezemt bij al haar tegenstanders door het verzamelen van bekers, en de Aquitaanse daguet die eind mei eindelijk de extase ontdekte en gekroond werd tot Europees kampioen – een competitie die paradoxaal genoeg minder chic is dan de Top 14. Wat de groep van Laurent Marti onvermijdelijk een voorproefje van een comeback geeft. De man zonder wie, aan de oevers van de Garonne, de geschiedenis ongetwijfeld nooit op deze manier geschreven zou zijn. Nog een andere managementfunctie plaatst hem in... Toulouse, waar de bedrijfsleider TopTex runt, een distributeur van promotionele kleding en accessoires die, in een sector die het moeilijk heeft, net zo brutaal is als de UBB-spelers, met 550 werknemers en een constant stijgende omzet.

Een sportieve en ondernemende staking die de Périgord-inwoner niet aanzet tot pronken, hij die, bij gebrek aan echte lokale steun, niet vergeet dat hij in 2010 "tien minuten verwijderd was van het opgeven van alles" in de rugbywereld, drie jaar nadat hij al een hoop geld had verspeeld door het roer over te nemen van de club die onlangs was ontstaan ​​uit een fusie tussen de rivaliserende teams Bordeaux, de welgestelde club, en Bègles, de popu. "Ik heb niets uitgevonden," lacht de gebruinde baas, in loafers, ecru broek en een getailleerd marineblauw overhemd, zittend aan de grote, onvermijdelijk ovale tafel van een kantoor, des te minder opvallend omdat de oppervlakte ervan gehalveerd is om ruimte te creëren voor opbergruimte. "Het model dat ik heb geïmplementeerd is hetzelfde als in Toulouse, La Rochelle, of misschien morgen in Bayonne: een sterke verankering in de regio, een reële economie en een management doordrenkt van gezond verstand, waar we, zowel op het veld als daarbuiten, vaardigheden bundelen en proberen die tot leven te wekken. Natuurlijk garandeert dit nooit dat we de top bereiken, maar de basis is er tenminste." En om een ​​parallel te trekken met het bedrijfsleven, "waar de menselijke factor ook de boventoon voert, zij het dat de gesprekspartners niet langer het publiek zijn, maar de leveranciers en klanten, en dat we, van productie tot service, de mogelijkheid behouden om direct in te grijpen. Wat, zonder onze schoenen aan te trekken, niet het geval is in rugby, waar de druk veel hoger is, omdat we constant worden beoordeeld en blootgesteld aan de media." Marti speelde op een behoorlijk niveau van zijn 15e tot zijn 30e, terwijl hij tegelijkertijd op zijn 20e zijn eerste bedrijf oprichtte.

"Ik denk niet dat Laurent in de loop der tijd veranderd is. Hij is nog steeds een hardwerkende man, vol energie, die het avontuur zeker alleen is aangegaan, maar wist te vertrouwen op luisteren, respect en veerkracht", verzekert Patrick Laporte, de eerste coach van de UBB van 2006 tot 2009. "Een vrijgevige en loyale man, die dezelfde waarden cultiveerde in de sport en het bedrijfsleven, waar zelfs zijn concurrenten de kwaliteiten van zijn karakter herkennen", voegt de man toe die vandaag de dag co-voorzitter is van de Lionnes, het lokale damesrugbyteam.

"Een ambitieus doel bereiken, zolang het realistisch is, is voor iedereen haalbaar, zolang je er maar de nodige vastberadenheid, toewijding en intelligentie in steekt", benadrukt de man met wie hij direct contact heeft, die spontaan de bekende vorm gebruikt. Een aforisme dat in zijn geval ontstond in Prigonrieux, een gemeente in de Dordogne, op tien minuten van Bergerac, waar zijn familie opgroeide, met ouders van Spaanse en Italiaanse afkomst, ingericht in pieds-noirstijl. De moeder vertroetelde het huis, dat werd voltooid door een broer en een zus, terwijl de vader de ladder beklom die hem van accountant naar beheerder van de lokale hypotheek zou brengen.

Uit een jeugd zonder enig conflict of vonk, waaruit "herinneringen aan liefde, vrijheid in de natuur en momenten van verveling" opwelden, onttrekt de zoon zich stap voor stap. Wat te doen als je "niet zo van school houdt" ? Leraar Engels? Gymleraar? Een ijdele verschijning aan de biologiefaculteit in Toulouse en het is uiteindelijk een BTS in commerciële actie die de toon zet. Misschien omdat de titel het woord "actie" bevat. Vanuit een koffer vol reclameaanstekers die op een dag in zijn handen valt, springt Laurent Marti, gedreven door een "behoefte aan onafhankelijkheid, verantwoordelijkheid en uitdaging" , in het diepe, amper volwassen, met de zegen van zijn vader.

"Ik vond het leuk", vat hij zo'n veertig jaar later samen, na inmiddels de hokjes van textiel en rugby te hebben afgevinkt, een sport die hij met al zijn deugden blijft verfraaien, ondanks de herhaaldelijke affaires en tegenslagen die zijn imago bezoedelen (geweld, huiselijk of anderszins, drugs, racisme, enzovoort). Tot het punt dat hij een "verslindende passie" bekent, waarbij de wispelturige kiezer (ongeveer één op de twee stembiljetten) en liefhebbende vader (twee dochters van 30 en 27 jaar, uit een eerdere relatie), zich gewillig laat verteren door "opwinding, stress en geluk", uiteindelijk, wanneer de overwinning aan het einde is.

Vorig jaar rond dezelfde tijd was dat niet het geval, toen UBB in Marseille in de finale van de Top 14 werd weggevaagd door een orkaan die al uit Toulouse kwam (59-3). Die avond sprak Laurent Marti in de kleedkamer om zijn verbijsterde spelers ervan te overtuigen dat het in plaats daarvan gezien moest worden als een "bron van motivatie" en dat er morgen weer een dag zou zijn. Een inspiratie die, net als elke try die gescoord wordt, alleen nog maar omgevormd hoeft te worden.

1967 Geboren in Bergerac (Dordogne).

1987 Richt zijn eerste bedrijf op.

2007 Neemt het voorzitterschap van de Union Bordeaux Bègles (UBB) over.

Mei 2025 Winnaar van de Champions Cup.

28 juni Top 14-finale tegen Toulouse (21.00 uur).