Romane Dicko, opnieuw verslagen in de halve finale, slaagt er niet in de wereldtitel te winnen
Op de Spelen van Parijs werd de olympische droom van Romane Dicko verbrijzeld door de Braziliaanse judoka Beatriz Souza . In Boedapest was het op donderdag 19 juni de indrukwekkende Zuid-Koreaanse Hayun Kim die de 25-jarige Française de weg naar de finale versperde.
Romane Dicko, die het moeilijk had in haar halve finale, werd tot een fout gedwongen door het aanvallende judo van haar tegenstander, die de wereldtitel won door de Japanse Mao Arai in de finale te verslaan. Zonder oplossing en machteloos verloor de Française logischerwijs op strafschoppen tijdens de golden score (verlenging).
Tien maanden na haar Olympische teleurstelling, en ondanks dat ze nog steeds de grote favoriet is in haar klasse tot 78 kg, is Romane er niet in geslaagd deze status om te zetten in wereldgoud. Onder toeziend oog van Teddy Riner, aanwezig in het publiek, troost ze zich, net als in Parijs, met een bronzen medaille, behaald in een moeizaam bevochten overwinning op de Estse Emma-Melis Aktas.
Romane Dicko, die indruk maakte in haar eerste wedstrijden, begon te twijfelen aan haar kunnen tegen een tegenstander in topvorm. Na haar eerste bronzen medaille op de Olympische Spelen in 2021 werd de Française een jaar later voor het eerst – en op magnifieke wijze – wereldkampioen. Dit jaar slaagde de judoka er niet in revanche te nemen.
De verdwenen Olympische kroning, een ‘trauma’Romane Dicko, die haar eind mei ontmoette op het hoofdkantoor van de Franse Judofederatie, had natuurlijk een ander scenario verwacht. "Ik heb het WK maar één keer gewonnen. Ik wil weer mijn stempel drukken ", vertelde ze aan Le Monde . "Na de teleurstellende Spelen voor mij, wil ik opnieuw voor deze titel gaan."
In de Arena Champs-de-Mars tijdens de Olympische Spelen had haar nederlaag vlak voor de finale haar volledig verwoest. In vier gevechten tot dan toe had Souza haar nog nooit verslagen... Dicko, de schrik van de matten, was sinds augustus 2023 bezig aan een indrukwekkende reeks van acht competitieoverwinningen. Maar er was slechts één nederlaag nodig, waar nu die van donderdag aan werd toegevoegd, om alles in te storten.
Wat gebeurde er op 2 augustus 2024? "Ik heb geen antwoorden. Misschien krijg ik ze wel nooit ," bekende Dicko, doelend op de Spelen. "Fysiek en mentaal was ik er klaar voor, en toch werkte het niet." Misschien vindt ze na deze laatste tegenslag wel antwoorden.
Omdat de pijn van een Olympische overwinning – thuis – verdwenen was, was ze echt, een "trauma", aldus haar. Voordat ze aan een derde Olympische Spelen begon, Hij had een paar maanden nodig om te herstellen en de klap te verwerken. Zijn seizoenstart was veelbelovend, met twee overwinningen in zijn twee terugwedstrijden.
Een primeur tijdens de Grand Slam in Tbilisi (Georgië), gevolgd door een vijfde Europese titel (in vijf deelnames ) eind april in Montenegro. "Het was belangrijk om in 2025 terug te komen met medailles en titels", reageerde ze, twee weken voor het WK.
Op de Balkan pronkte ze niet alleen met haar naaikunsten door de kimono van haar teamgenoot Joan-Benjamin Gaba te repareren, maar sloot ze zich op slechts 25-jarige leeftijd ook aan bij de groep vijfvoudig Frans continentaal judokampioenen. Maar voor Romane Dicko komen records na overwinningen: "Daar vecht ik niet voor. Ik denk alleen maar aan winnen, alles winnen." Een overwinning die haar in Hongarije voor de tweede keer op rij ontglipt.
Deze reeks teleurstellingen mag haar niet afleiden van haar droom van een Olympische gouden medaille. Zonder dat het een obsessie wordt, een term die ze verwerpt. "Ik zou niet zeggen dat het een obsessie is, die neigt naar het negatieve. Het is meer een doel. Ik wil er alles aan doen om het te halen. Het is enorm positief," legde ze uit vóór het WK.
Ondanks de nederlaag is Romane Dicko in de bloei van haar leven en zal ze in 2028 in Los Angeles haar volledige sportieve volwassenheid bereiken. Ze is ervan overtuigd: "Ik heb nog tijd. Ik heb nog steeds de energie en de mentale kracht voor dit Olympisch goud. Ik ga ervoor, ik ga ervoor!"
Vóór de finale, de gemengde teamcompetitie die op vrijdag gepland staat, heeft het Franse team slechts vier individuele medailles en slechts één wereldkampioen, Joan-Benjamin Gaba, in de categorie tot 73 kg.
Bijdragen
Hergebruik deze inhoud
