Voor de beste sprintster Églantine Rayer is de baan uit de Périgord Ladies “is super beenbrekend”

Je bent als zevende geëindigd en tevens beste sprinter. Hoe voelt dat?

Ik was de laatste invaller die werd gekozen om de meiden die volgende week de Tour de France rijden niet mee te laten doen, omdat ze specifiek trainen en niet te veel risico's moeten nemen. Dus ik wist niet echt hoe het zou zijn. Uiteindelijk voelde ik me goed. Ik begon met de beklimmingen en de sprints. Daarna nam ik de kopgroep mee. Helaas kreeg ik kramp in de laatste ronde van de laatste ronde. Maar het was lang geleden dat ik zo vooraan had gereden, dus dat was wel fijn.

Helemaal niet! Samen hoopten we natuurlijk de race te winnen. Maar we werden een beetje afgetroefd door UAE! Nu ben ik erg tevreden over hoe we geracet hebben. We zijn ook ongeschonden geëindigd, en dat is belangrijk.

Wat vond je van de race?

Het was mijn eerste keer hier. We werden begroet door de regen, maar ik kom uit Normandië en had net twee dagen thuis in de regen doorgebracht! En de temperatuur liep supersnel op. Daarna waren de wegen smal, het was in het begin een beetje eng. Maar we hebben ons collectief, vooraan, veilig kunnen positioneren. Het parcours is superzwaar en iedereen voelde het en zal het morgen ook voelen, denk ik. Vooral omdat er niveauverschillen zijn tussen de teams die meedoen aan de Tour en andere die in N1 rijden. Maar het biedt ook een meer open wedstrijd, met de mogelijkheid om te pronken voor kleine teams, het is best gaaf. En de organisatie is echt goed, ik vond het erg leuk.