Werken, audit, project… De ‘toekomst’ van Mayol staat centraal in de zorgen van Bernard Lemaitre, voorzitter van de RCT

Het bomeffect. Het "Mayol"-onderwerp, een terugkerend thema, heeft de laatste tijd een heel andere wending genomen. Abonnees, sympathisanten of gewoon toeschouwers, de immense Lafontan-steigers kunnen u niet ontgaan zijn.

Deze laatste, geïnstalleerd na een poging van de stad Toulon tot een "totale renovatie van het licht- en geluidssysteem" , gebruiken sinds 14 maart een deel van het presidentiële gebouw.

En als de RCT tijdens de laatste vijf wedstrijden van het jaar gedwongen werd om "200 tot 400 zitplaatsen" te sluiten vanwege veiligheidsredenen, dan is het probleem nog lang niet opgelost.

"We hebben onze aanvraag al ingediend om de eerste wedstrijd van het volgende seizoen uit te spelen", aldus Bernard Lemaitre, de voorzitter. " We zullen niet kunnen starten op Mayol . Ik hoop ook dat we niet gedwongen worden om een ​​tweede uitwedstrijd te spelen en dat dit werk wordt voltooid, zoals ons is beloofd en herhaald."

Veiligheid en comfort

Tegelijkertijd, en zoals Bernard Lemaitre al aangaf in onze columns van 9 mei, zal er een "beveiligingsaudit" worden uitgevoerd. Maar dat is nog niet alles.

Hij voegt eraan toe: " Het eerste element was de ondersteuning van het dak van de Lafontan-tribune , wat het publiek in groot gevaar bracht. Maar in het woord veiligheid, mevrouw de burgemeester [Josée Massi, noot van de redacteur] weet ik veel meer elementen. Het is niet alleen structureel. Er is alles wat op de grens van veiligheid en comfort zit. Wanneer mensen midden in een wedstrijd 200 meter naar de toiletten moeten lopen en ze die geblokkeerd aantreffen, is dat geen veiligheidselement. Net als de mogelijke inbraak op het veld, de toegang tot de persbox alleen via duizelingwekkende trappen... Deze audit betreft de moderniserings- en renovatieaspecten die de veiligheid beïnvloeden."

En hij vervolgde: "Ik heb ook de veiligheid van de toeschouwers hierin meegenomen. De afstand tussen de stoelen is zo klein dat je, als je 100 kg weegt, je buurman in de weg zit . Ik heb ook de afdekking van de twee bochten vooropgesteld. Het is onacceptabel dat mensen dit moeten accepteren als ze naar een voorstelling komen. Ik kan me geen theater met een lekkend dak voorstellen. En daarnaast zou ik graag willen weten of we Mayol, ondanks de vervallen staat, zo kunnen herontwikkelen dat we er extra inkomsten uit kunnen genereren."

"Anders zal de Toulon Rugby Club verdwijnen."

Over dit onderwerp deed de laatste verklaring van de voorzitter in onze columns, waarin hij een mogelijk "nieuw stadion" noemde, Toulon schrikken. Hij verduidelijkte: " Ik ben net als iedereen dol op Mayol. De sfeer, de locatie . Achteraf zie ik dat er niet alleen beperkingen, maar ook obstakels zijn voor de commerciële expansie die de club nodig heeft ."

Uitleg. Tegenwoordig haalt de RCT 5 miljoen euro aan inkomsten uit haar horeca-evenementen , "wanneer ze vol zijn" . "La Rochelle, met een vergelijkbaar stadion, genereert daar 15 miljoen euro aan inkomsten. Stade Toulousain 17 miljoen euro. De kloof wordt steeds groter " , vervolgt de president.

Dus ja, de aanhangers van Toulon, de RCT en haar bestuur willen graag in Mayol blijven.

Het valt niet te ontkennen. De realiteit blijft dat alleen gekwalificeerde experts kunnen bepalen of dit huidige Mayol gerenoveerd kan worden... of niet.

En het is Bernard Lemaitres rol om na te denken over de toekomst: " Als dat niet mogelijk is, moeten we aan iets anders denken. Anders zal Rugby Club Toulon simpelweg verdwijnen. Dat moeten we weten."

Van Mayol naar Pipady

Dus als het stadion niet gerenoveerd kan worden, hebben de overheden een keuze: een nieuw stadion bouwen waar de RCT trofeeën kan najagen en de topposities kan domineren, of in het huidige stadion blijven, maar dan misschien in de Pro D2 of zelfs de Nationale? Een echt dilemma.

Bernard Lemaitre, die de RCT niet wil zien verdwijnen, denkt daarom aan alternatieven: " Als we Mayol niet kunnen ontwikkelen en we een nieuw stadion in Toulon willen, is dat een project dat nog vijf tot tien jaar op zich laat wachten . Economisch gezien is dit project haalbaar. Ik heb een aantal elementen verzameld die aantonen dat het haalbaar is voor een gemeente als Toulon."

Maar waar dan? "De grond bestaat. Er is ruimte om een ​​mooi stadion te bouwen met 18.000 tot 20.000 zitplaatsen, met alle bijbehorende faciliteiten. Het is een project dat, naar mijn mening, zo'n 200 miljoen waard is. Maar er is een project ontwikkeld door de vorige burgemeester, Hubert Falco, genaamd 'Van Mayol naar Pipady'. Het probleem is dat er niets in dit project staat dat Mayol betreft. Maar langs deze route zijn er militaire locaties die beschikbaar zouden zijn, of in ieder geval onbezet."

Volgens onze informatie zouden deze gronden zich bevinden op het voormalige arsenaal van Mourillon... hemelsbreed één kilometer van het huidige Mayol.

Ja, de RCT wil graag in zijn hol blijven. Maar tegen welke prijs? En met welke ambities?

Dit is nu juist het hele punt van de resultaten van toekomstige audits. Resultaten die midden in de gemeenteraadsverkiezingsperiode zullen worden vrijgegeven... Genoeg om een ​​aanzienlijke uitdaging toe te voegen aan de ultieme uitdaging van de RCT.