Twee belangrijke aanwijzingen die de politie hielpen een echtgenoot te pakken die zijn vrouw neerstak terwijl ze sliep

Jacquelyn droeg een witte strapless trouwjurk , een traditionele sluier en hield een boeket witte en gele bloemen vast. Ze glimlachte vrolijk naar de camera. Haar kersverse echtgenoot, Keith Smith, stond trots naast haar, in een bijpassende gele vlinderdas en een bijpassend vest. Jacquelyn en Smith waren later getrouwd, maar vormden nog steeds een perfect bruidspaar.

Vier jaar later, in 2018, woonden ze in Aberdeen, in de Amerikaanse staat Maryland. Jacquelyn, 54, die twee volwassen zoons uit een eerdere relatie had, was elektrotechnisch ingenieur bij een onderzoeksinstituut van het leger. Ze was intelligent, gul en scherpzinnig. Smith, toen 52, had een volwassen dochter genaamd Valeria en had als chauffeur gewerkt.

Op 1 december belde Smith rond middernacht vanuit zijn auto 112, ontredderd, en zei dat hij met Jacquelyn – die bloedde – onderweg was naar het ziekenhuis. "Je moet me helpen," riep hij. "Ze hebben mijn vrouw neergestoken !"

Toen hij met Valeria aan zijn zijde in het Johns Hopkins Hospital aankwam, deden de artsen hun best om Jacquelyn te redden. Ze was vijf keer in de borst gestoken en had ook een messteek in haar rechteronderarm. Tragisch genoeg kon er niets meer gedaan worden en overleed ze aan haar verwondingen.

Ontredderd beschreven Smith en zijn dochter wat er gebeurd was. Ze vertelden dat ze die avond Valeria's 28e verjaardag hadden gevierd in de American Legion Hall in Baltimore. Smith zei dat hij hen naar huis reed toen Jacquelyn een dakloze vrouw zag bedelen, met iets wat ze dacht dat een baby was.

Hij zei dat Jacquelyn, die op de passagiersstoel zat, hem had gevraagd naast haar te stoppen, zodat ze haar een briefje van 10 dollar kon geven. Valeria zat op de achterbank. Smith en zijn dochter vertelden hoe ze waren gestopt en Jacquelyn haar raampje had opengedraaid. Ze beweerden dat de vrouw plotseling werd vergezeld door een man die in de auto greep en een ketting die Jacquelyn droeg, afpakte. Hij had haar vervolgens vijf keer in de borst gestoken met een mes, haar tas gestolen en was met de vrouw gevlucht, aldus de agenten.

Smith beweerde dat ze Jacquelyn vervolgens met spoed naar het ziekenhuis hadden gebracht omdat ze dachten dat dat sneller zou zijn dan wachten op een ambulance. Valeria bevestigde zijn verhaal.

De moordpartij was een schok voor Amerika. De mannen en vrouwen die op straat bedelden, stonden lokaal bekend als bedelaars en Baltimore kampte destijds met een daklozencrisis, met meer dan 12.000 mensen die op straat leefden.

De moord op Jacquelyn, de 'barmhartige Samaritaan', was veelvuldig in het nieuws en zorgde ervoor dat mensen bang waren dat daklozen een bedreiging vormden.

Zelfs Oprah was geschokt

Smith en Valeria gaven geëmotioneerde interviews aan de pers en drongen er bij de autoriteiten op aan om bedelen te verbieden voordat er nog iemand anders om het leven zou komen. Met tranen in de ogen vertelde Smith dat hij slechts enkele uren voor de moord met zijn vrouw had gedanst op hun huwelijkslied, John Legends All Of Me. "Ze hebben het leven van mijn vrouw genomen. Ik hoop dat het het waard was, want daar zul je je ooit voor moeten verantwoorden," zei Smith in een interview.

De moord trok zelfs de aandacht van talkshowkoningin Oprah Winfrey. Ze tweette haar reactie op de moord en hoe het haar mening over het geven van geld aan daklozen negatief had veranderd. "Dit verhaal heeft me diep geraakt", schreef ze. "Ik heb dit al duizend keer gedaan. Maar ik zal twee keer nadenken voordat ik het ooit nog eens doe."

Het bracht Jacquelyns dood nog meer in de schijnwerpers. Maar was alles wel zoals het leek? Rechercheurs waren de moord gaan onderzoeken en Smiths versie van de gebeurtenissen klopte gewoon niet. Waarom was hij zo laat op de avond gestopt en had hij haar een raampje open laten draaien voor vreemden?

Hoewel Jacquelyns familie er geen twijfel over had dat ze iemand zou willen helpen, waren ze sceptisch over het feit dat ze zo laat en op zo'n manier zou willen stoppen.

De politie bekeek bewakingsbeelden van de straat waar de steekpartij vermoedelijk had plaatsgevonden, maar kon geen beelden van Smiths auto vinden. Ook de gegevens van zijn mobiele telefoon gaven hem niet de route aan die hij naar eigen zeggen had genomen. In plaats daarvan plaatsten ze hem zes kilometer verderop, in Druid Hill Park.

Toen kwamen ze erachter dat Smith zijn broer ooit had gevraagd om Jacquelyn te vermoorden omdat zij van plan was om na vier jaar huwelijk van hem te scheiden.

En Smith had een crimineel verleden. In 2001 had hij schuld bekend aan drie bankovervallen in negen maanden tijd in Timonium, Maryland. Hij zat zes jaar van zijn twaalfjarige gevangenisstraf uit voor overval met een wapen en voor het vluchten voor de politie. Hij kwam in 2007 vrij en het is niet bekend of Jacquelyn enig idee had van zijn verleden.

Toen het bewijsmateriaal zich opstapelde en suggereerde dat zijn verhaal een leugen was, ontdekten agenten dat Smith en zijn dochter vermist waren. Hij had tegen mensen gezegd dat hij naar Florida ging, maar de huurauto die hij had gehuurd, stond 2700 kilometer verderop – richting de Mexicaanse grens.

Op 5 maart 2019 werden Smith en Valeria gearresteerd in Harlingen, Texas – 32 kilometer van Mexico. Ze zeiden dat ze op vakantie gingen, maar Smith probeerde een enkeltje naar Cuba en Canada te boeken. Het probleem was dat hij geen paspoort had, dus zocht hij op internet naar een manier om het land zonder paspoort te verlaten.

Beiden werden beschuldigd van moord met voorbedachte rade en de krantenkoppen waren plotseling heel anders. De politie zei dat Smith de daklozencrisis had uitgebuit en valse angst in de gemeenschap had aangewakkerd om te verdoezelen dat hij zijn vrouw had vermoord. Smith hield vol dat hij onschuldig was, maar vlak voordat het proces in september 2019 zou beginnen, sloot Valeria een deal.

Ze bekende schuldig te zijn aan één aanklacht van medeplichtigheid na de misdaad en gaf toe dat ze had toegezien hoe haar vader Jacquelyn vermoordde - en hem had geholpen de moord te verdoezelen. Ze stemde ermee in tegen hem te getuigen en werd in ruil daarvoor veroordeeld tot vijf jaar gevangenisstraf, gevolgd door drie jaar voorwaardelijk.

In december vorig jaar stond Smith terecht. De aanklager zei dat hij zijn vrouw had vermoord omdat ze van plan was hem te verlaten en dat het verhaal over het dakloze stel "een hoax" was.

Forensisch technici vonden bloedspatten in het raam van de auto waar Jacquelyn had gezeten, terwijl Smith beweerde dat ze het raampje had opengedraaid om het geld te overhandigen. Valeria getuigde dat haar stiefmoeder sliep toen Smith hen naar het park bracht.

Smith had Jacquelyn neergestoken, waarna Valeria had geholpen zijn verhaal geloofwaardig te maken. Ze had Jacquelyns tas bij een bushalte laten liggen en haar vader had haar vervolgens precies uitgelegd wat ze tegen de politie moest zeggen. "Het verhaal zou gaan over een dakloze, of twee daklozen, die een baby hadden, en mevrouw Jacquelyn moest medelijden met hen hebben," vertelde Valeria de rechtbank.

Ze zei dat haar vader kalm was na de moord, maar deed alsof hij overstuur was toen hij 112 belde. Een paar dagen na de moord ging hij naar Jacquelyns werkplek om de papieren voor haar levensverzekering op te halen, omdat hij in aanmerking kwam voor een uitkering.

'VOORBEDOELING EN INTENTIE'

Smith getuigde niet. Zijn verdediging stelde dat Valeria's versie van de gebeurtenissen niet te vertrouwen was, omdat ze haar verhaal simpelweg had veranderd om de gevangenis te ontlopen.

Ze brachten haar drugsgebruik onder de aandacht en Valeria gaf toe dat ze destijds drugs gebruikte. Maar de auto en alle drie de mobiele telefoons plaatsten Smith, zijn vrouw en Valeria 15 minuten in het park – een plek waar Smith die avond nooit over had gesproken.

De jury achtte Smith schuldig aan moord met voorbedachte rade. In maart werd de 55-jarige veroordeeld terwijl ze via een videoverbinding vanuit de gevangenis verscheen. De rechter zei dat ze nog nooit feiten had gezien die "meer voorbedachte rade, opzettelijkheid en opzet" aantoonden.

"Het slachtoffer had geen idee dat haar man haar steeds weer zou neersteken," zei ze. "Het slachtoffer was de definitie van weerloos en kwetsbaar. Ze sliep. Hij gaf kwetsbare mensen de schuld: bedelaars."

De rechter veroordeelde Smith tot een levenslange gevangenisstraf, plus drie jaar voor het gebruik van een dodelijk wapen, die gelijktijdig moesten worden uitgezeten. Jacquelyns familie gaf in een verklaring aan blij te zijn met de straf en hoewel het haar niet terugbracht, vonden ze dat er recht was gedaan.

Smiths misdaad was werkelijk afschuwelijk. Hij had niet alleen zijn vrouw vermoord, maar ook maatschappelijke verdeeldheid gezaaid door haar dood af te schuiven op de onschuldige en kwetsbare bedelaarsgemeenschap.