Marmeren buste van rocklegende Jim Morrison gevonden, 37 jaar nadat deze verdween

In 1988 verdween een marmeren buste van rocklegende Jim Morrison spoorloos. Er bleven alleen geruchten, speculaties en een mysterie achter die fans tientallen jaren voor een raadsel stelden.

Nu, 37 jaar later, is het eindelijk gevonden — onverwachts tijdens een onderzoek in Parijs dat er helemaal niets mee te maken had.

Op 16 mei maakte het Openbaar Ministerie van Parijs de terugvinding van het lang vermiste beeld bekend. De Brigade Financiën en Corruptiebestrijding van de politie ontdekte de buste tijdens de uitvoering van een huiszoekingsbevel van een onderzoeksrechter van de rechtbank in Parijs.

Voor Jeff Jampol, beheerder van Morrisons landgoed, was de ontdekking even onverwacht als surrealistisch.

"Ik dacht: 'Wow, dit is een heel interessante wending'", vertelde Jampol aan Nil Köksal, presentator van As It Happens bij CBC.

"Het was echt interessant hoe ze het ontdekten terwijl ze een andere operatie ondergingen."

De Kroatische beeldhouwer Mladen Mikulin plaatste de buste, gehouwen uit wit marmer uit Macedonië, op Morrisons grafsteen in 1981, ter ere van de tiende sterfdag van de frontman van The Doors.

Maar na verloop van tijd werd het vernield – de neus en lippen waren afgebroken en bedekt met graffiti. En in 1988 verdween het volledig.

Het beeld is inmiddels teruggevonden en verkeert naar verluidt nog in dezelfde staat als toen het verdween: nog steeds getekend door tientallen jaren oude graffiti en de neus is nog steeds gebroken.

Volgens The Associated Press was er nog geen bericht of de buste teruggebracht zou worden naar het graf of welk ander onderzoek er zou plaatsvinden.

Groter dan het leven

Morrison en The Doors drukten een onuitwisbare stempel op de muziekscene van de jaren 60. Samen met toetsenist Ray Manzarek richtte Morrison in Los Angeles de baanbrekende psychedelische rockband op en droeg hij bij aan de lancering van een geluid dat duister, experimenteel en provocerend was.

"The Doors waren een zeer gedurfde, duistere, psychedelische band, en ze zongen en spraken over dingen waar de meeste bands niet over praten," zei Jampol. "Het speelt in op een bepaalde tijdsgeest en een bepaald deel van het bewuste en onbewuste. [Ze] onderscheidden zich van elke andere band die ik kende."

De band brak door van de anonimiteit naar sterrendom met hun doorbraakhit Light My Fire uit 1967.

De kern van die mystiek was Morrison, bijgenaamd The Lizard King. Met zijn magnetische stem en buitenissige optredens groeide hij uit tot een symbool van rebellie en tegencultuur.

Voordat Morrison op het podium stond, studeerde hij film aan de UCLA. Hij was een fervent lezer van William Blake, Jack Kerouac en Allen Ginsberg – dichters wiens invloeden terug te vinden waren in zijn teksten.

Meer dan een mislukking

In 1971, op het hoogtepunt van zijn roem, verhuisde Morrison met zijn jarenlange partner Pamela Courson naar Parijs. Hij hoopte zich te wijden aan het schrijven van poëzie. Maar slechts enkele maanden later werd hij op 27-jarige leeftijd dood aangetroffen in de badkuip van hun appartement.

Hoewel er geen autopsie werd verricht, werd zijn dood als een hartaanval bestempeld.

Morrison werd begraven op de beroemde begraafplaats Père-Lachaise in Parijs, tussen culturele grootheden als Oscar Wilde, Édith Piaf en Frédéric Chopin.

"Jim had gezegd dat hij daar graag begraven zou willen worden. Hij is bij zijn collega-kunstenaars", zei Jampol.

Morrisons graf werd al snel een van de meest bezochte graftombes in Parijs. Toeristen en fans blijven er elk jaar op de verjaardag van zijn dood massaal naartoe komen.

"In een land waar je de Eiffeltoren, de Arc de Triomphe, de Notre-Dame, Euro Disney, het Louvre en de Champs d'Elysées hebt, is Jims graf op Père-Lachaise een van de vijf meest bezochte plekken in Frankrijk ", aldus Jampol.

Voor fans is de buste een tastbare link met Morrisons nalatenschap. Maar voor Jampol ligt zijn essentie ergens anders.

"Er zit zoveel mythologie en overlevering ... verweven met Jim Morrison en de band," zei hij. "Sommige [fans] zijn gehecht aan fysieke objecten... Ze koppelen er een soort buitensporige overlevering aan."

"Maar voor ons [en] voor de familie Morrison, Wij zijn geïnteresseerd in de kunst, de muziek, de poëzie en het filmmaken van Jim. Dat is voor ons belangrijker dan welke gitaar Robby Krieger bespeelde of welk shirt Jim Morrison droeg.

'Voor ons staat de kunst en de boodschap centraal.'