RUTH SUNDERLAND: Geen welvaart betekent geen welzijn

De Londense aandelenmarkt kampt de komende dagen met krapte.

Het fintechbedrijf Wise heeft aangekondigd dat het zijn beursnotering naar New York verplaatst en voor verschillende andere Britse techreuzen nadert de overnamedeadline.

Het vooruitzicht dat ze door buitenlandse bieders worden weggekaapt, is een slecht voorteken voor de stad.

De Amerikaanse gigant Qualcomm heeft tot later vandaag de tijd gekregen om een ​​formeel bod uit te brengen op Alphawave uit Leeds. De ontwerpen van dit bedrijf voor chips die snelle gegevensoverdracht mogelijk maken, hebben voor opwinding gezorgd in AI-kringen.

Amerikaanse private-equitybaronnen hebben het op twee andere Britse techbedrijven gemunt: GlobalData, een bedrijf dat bedrijfsinformatie levert, en gezondheidstechnologiebedrijf Craneware. Beide hebben deze week een deadline voor 'het is te laat of de stekker eruit'.

Het vooruitzicht deze bedrijven te verliezen is ontmoedigend, maar de toon was gezet toen chipontwerper Arm uit Cambridge (VK) ervoor koos zijn aandelen in New York in plaats van Londen te noteren. We verloren opnieuw een techster toen cybersecuritybedrijf Darktrace vorig jaar werd overgenomen door de Amerikaanse private-equitygiganten Thoma Bravo.

Het verhaal veranderen: het afschaffen van de zegelrechten op aandelentransacties zou een goede zet zijn

Het draait niet alleen om technologie. Metaalinvesteerder Cobalt Holdings heeft zijn plannen voor een beursnotering in Londen laten varen en farmaceutisch bedrijf Indivior heeft zijn secundaire City-aandelennotering laten varen, nadat het zijn hoofdnotering vorig jaar naar New York had verplaatst.

Het idee dat een beursnotering in New York een wondermiddel is, is dubieus.

Uit de gegevens blijkt dat de meeste Europese bedrijven die daarheen verhuizen, merken dat hun aandelen slechter presteren. Maar het verhaal is zo ingesleten dat de feiten er niet meer toe lijken te doen.

Nu we het er toch over hebben, de chaos rond Trump zou voor de City een kans moeten zijn om bedrijven aan te trekken om hun aandelen hier te noteren en zo het grillige gedrag en de importheffingenchaos van de president te vermijden. Zelfs voormalig 'First Buddy', Tesla-topman Elon Musk, begint The Donald koud te laten en zelfs onder de huidige Labour-regering lijkt het Verenigd Koninkrijk relatief stabiel. Het is niet allemaal eenrichtingsverkeer.

Valterra Platinum, een spin-off van Anglo-American ter waarde van £8 miljard, is net gelanceerd in de City, hoewel het een hoofdnotering heeft in Johannesburg. Ook het veelzeggend genaamde Rosebank wappert met de vlag. Rosebank is het nieuwe bedrijfsmodel van de voormalige advocaat en industrieel Simon Peckham en zijn collega's.

Hun vorige bedrijf Melrose hanteerde een uiterst succesvolle formule: het opkopen van minder geliefde productiebedrijven, deze verbeteren en vervolgens met winst verkopen.

Rosebank wil hetzelfde opnieuw doen en heeft zojuist meer dan £1 miljard opgehaald om zijn eerste overname, van het Amerikaanse bedrijf Electrical Components International, te financieren. Dit toont aan dat de Londense markt volledig openstaat voor bedrijven met een sterk verhaal en geloofwaardig leiderschap.

Hoe kunnen we het verhaal veranderen? Het afschaffen van de zegelrechten op aandelentransacties zou een goede zet zijn. Pensioenfondsen moeten worden aangemoedigd om meer te investeren in Britse aandelen, minder in staatsobligaties en buitenlandse activa. Misschien nog belangrijker: deze Labour-regering moet volwassen worden.

De kinderachtige overtuiging onder de Labour-regering is dat de enige burgers die het waard zijn, zij zijn die in de publieke sector werken en dat de rijken belasting moeten betalen tot ze erbij neervallen.

Deze wraakzuchtige houding drijft investeerders ertoe het Verenigd Koninkrijk te verlaten. Het is een enorme afschrikking voor oprichters die overwogen hun bedrijf hier te noteren.

Peckham, die openlijk verklaart dat het doel is om in het Verenigd Koninkrijk veel winst te maken en hier veel belasting te betalen, is mogelijk niet de persoon die de socialistische smaak kan bekoren.

Maar als er geen welvaart wordt gecreëerd, is er ook geen welvaart om te herverdelen.