'Fit en actieve' moeder, 44, vertelde haar dat haar 'schoolvoorbeelden' slechts een paniekaanval waren en dat ze moest vechten voor haar leven

Een fitte en gezonde moeder moest vechten voor haar leven nadat haar typische hartaanvalsymptomen werden afgedaan als een paniekaanval.

Mary McFarland, 44, ervoer in oktober 2024 op haar werk een "verpletterende pijn" op haar borst die uitstraalde naar haar arm.

3

3

De moeder uit Antrim, Noord- Ierland , raakte buiten adem en zweette van de plotselinge, hevige pijn. Tot haar schrik hoorde ze van de hulpverleners dat het een paniekaanval was.

Mary werd door een collega naar het ziekenhuis gebracht, waar later werd bevestigd dat ze een hartaanval had gehad, veroorzaakt door een scheur in de wand van haar kransslagader , de bloedtoevoer naar het hart.

De 44-jarige vrouw, die samenwoont met haar man en drie jongens van 6, 10 en 12 jaar, herinnert zich dat ze zich de dagen voor het incident niet lekker voelde. Ze schreef haar klachten echter toe aan de aanhoudende gevolgen van een maagvirus dat ze de week ervoor had gehad.

De farmaceutisch chemicus zei: "Ik voelde me uitgeput en niet lekker op de maandag van die week, maar ik dacht dat het aan de nawerkingen van mijn maagvirus was en nam een ​​dag vrij van mijn werk om te herstellen.

“Toen kreeg ik op woensdagavond een hevige pijn op mijn borst toen ik rondrende om de kinderen naar bed te brengen.

"Ik dacht weer dat mijn eerdere maagvirus me indigestie had bezorgd en ik slikte er tabletten voor. Maar het ging maar niet over en het duurde even voordat ik in slaap viel.

“Ik ben me zeer bewust van de symptomen van een hartaanval, maar ik had, toen ik begin veertig was en een gezond dieet volgde, nooit gedacht dat het mij zou kunnen overkomen.”

Dit komt omdat het aantal mensen in Noord-Ierland dat lijdt aan hartziekten een omslagpunt heeft bereikt, aldus de British Heart Foundation (BHF).

Mary sloot zich bij de liefdadigheidsinstelling aan om het bewustzijn rondom cardiovasculaire gezondheid te vergroten.

De moeder vertelde: "Voordat ik mijn hartaanval kreeg, werkte ik fulltime en was ik redelijk actief met drie jonge jongens. Bovendien was ik onlangs begonnen met roeien bij mijn plaatselijke club.

"Het was vrijdagochtend en ik was op mijn werk voor een sollicitatiegesprek. Ik was een paar keer de trap op en af ​​gelopen en had tegen een collega gezegd dat ik me zo buiten adem voelde.

"Ik schrijf het toe aan het feit dat ik nog niet helemaal hersteld was van de braakziekte die ik de vorige zondag had.

“Ik deed het eerste interview en voelde me goed, toen kwam de tweede geïnterviewde binnen. Na tien minuten voelde ik een drukkende pijn op mijn borst die zich uitbreidde naar mijn arm.

"Ik dacht dat het over een minuut of twee wel over zou zijn. Tijdens mijn sollicitatiegesprek probeerde ik aantekeningen te maken, maar ik kon de pen niet eens vasthouden, mijn armen waren zo zwak.

“Toen begon ik te zweten en moest ik opstaan. Ik stond op en verliet de kamer. Vlak voor de deur zakte ik in elkaar.

Gelukkig was een collega me gevolgd en zag me instorten. Hij schoot me te hulp. Ik had het gevoel dat ik moeite had met ademhalen.

"Ik was 15 jaar EHBO'er en mijn eerste gedachte was: ik krijg een hartaanval. Mijn collega belde de hulpdiensten en maakte de defibrillator klaar.

Mensen zeggen dat een vrouw die een hartaanval krijgt, atypische symptomen heeft. De mijne waren typisch, maar werden toch genegeerd.

Mary McFarland

“De pijn op mijn borst begon wat af te nemen en ik kon beginnen met praten, maar mijn armen en benen zaten nog steeds vol tintelingen en ik was kortademig.”

Het ambulanceteam arriveerde en maakte een ECG bij Mary. Toen de ambulancebroeders haar vertelden dat het goed met haar ging en dat ze slechts een paniekaanval had, was ze geschokt.

Ze zeiden dat ze voor haar eigen gemoedsrust een bloedtest kon laten doen.

Mary zei: "Ik wist dat het geen paniekaanval was, dus herhaalde ik dat ik degene was die het interview afnam, dat ik niet geïnterviewd werd, maar het maakte geen verschil."

Een collega van Mary bracht haar vervolgens naar het ziekenhuis.

Ze werd snel opgenomen nadat artsen een verhoogd troponinegehalte constateerden, een proteïne dat in de bloedbaan vrijkomt als de hartspier beschadigd raakt.

Mary zei: "Gezien mijn leeftijd en het feit dat ik geen medische voorgeschiedenis van hartproblemen heb, was de dokter erg verrast door de hoge troponinespiegels in mijn lichaam, die duidden op een hartaanval."

Mary had nog steeds last van pijn op de borst toen ze in het Mater Hospital verbleef, van vrijdagavond tot en met het hele weekend. Op zondag werd ze overgebracht naar het Royal Victoria Hospital Belfast .

Mary zei: "Tot dan toe was ik er niet van overtuigd dat ik een hartaanval had gehad.

Vrijdag vertelde de cardioloog mij dat mijn hart soms last had van hartaanvallen en dat mijn troponinewaarden aangaven dat mijn hart onder stress stond.

Ik dacht dat ik misschien te veel deed – ik heb drie kinderen, een fulltime baan, en de kinderen gaan naar voetbal en rugby. Ik vertrek vroeg van huis voor mijn werk in Belfast om de files voor te zijn, dus mijn dagen zijn lang.

3

Maar haar cardioloog, het Royal Victoria Hospital Belfast, was "heel duidelijk [...] dat er te veel bewijs was om iets anders te suggereren dan een hartaanval."

Een angiogram, een medische beeldvormingstechniek waarmee bloedvaten in beeld worden gebracht, bevestigde dat Mary's hartaanval het gevolg was van een spontane kransslagaderdissectie (SCAD).

De moeder kreeg te horen dat ze naar huis mocht omdat de scheur vanzelf zou genezen, maar die nacht werd ze wakker met "dezelfde vreselijke pijn op haar borst" en het cardiologieteam liet haar opnieuw een angiogram maken.

Hierbij werd een bloedstolsel op haar hart ontdekt, waardoor de slagader werd geblokkeerd. Mary moest een ballondilatatie ondergaan om de slagader te verwijden en haar leven te redden.

Het team vertelde Mary dat ze een 'speciaal geval' was en ze moest nog een week in het ziekenhuis blijven.

In oktober 2024 werd ze uit het ziekenhuis ontslagen en ze herstelt langzaam. Het herstel verloopt echter niet altijd even soepel, want de moeder heeft sindsdien last van pijn op de borst en is nog twee keer in het ziekenhuis opgenomen geweest.

Sinds Mary in januari van dit jaar met de hartrevalidatie is begonnen, bouwt ze langzaam weer kracht en conditie op.

Ze zegt: “Toen ik voor het eerst uit het ziekenhuis werd ontslagen, was ik doodsbang om iets te doen.

"De hartrevalidatie heeft enorm geholpen en het team in Antrim heeft me geweldig geholpen om veilig te kunnen sporten en weer vertrouwen in mijn lichaam te krijgen.

Ik begon met rustige wandelingen en ben nu overgestapt op oefeningen in de sportschool.

Mary heeft inmiddels grote vorderingen gemaakt in haar herstel en is weer fulltime aan het werk. Ze neemt haar zoons mee naar hun sporten en is onlangs ook weer begonnen met roeien bij haar club.

Ze zegt: “Ik ben een vrij positief persoon. Ik weet dat het heel gemakkelijk is om bang te zijn en je lichaam niet meer te vertrouwen, maar ik weet dat ik er alles aan doe om sterker te worden en stress te verminderen.

"Mijn collega's, familie en vrienden konden het niet geloven wat mij is overkomen. Daarom wil ik het bewustzijn vergroten en iedereen aanmoedigen om bewuster om te gaan met de gezondheid van hun hart.

"Vaak zeggen mensen dat een vrouw die een hartaanval krijgt, symptomen heeft die niet typisch zijn. De mijne waren typisch, maar werden toch genegeerd.

“Het belangrijkste is dat je op je eigen lichaam vertrouwt. Als je denkt dat er iets niet klopt, vertrouw dan op wat je gelooft en laat je onderzoeken.”

De BHF waarschuwde dat er in 2023 4.227 mensen zijn overleden aan hart- en vaatziekten. Dit is het hoogste aantal sinds 2012.

Van deze sterfgevallen waren er 1.133 vóór de leeftijd van 75 jaar, en 500 onder volwassenen in de werkzame leeftijd.

Sinds 2020 is het aantal diagnoses van hartfalen in Noord-Ierland met 12 procent gestegen, tot een recordhoogte van 21.701, aldus de liefdadigheidsinstelling.

Het aantal mensen bij wie boezemfibrilleren en diabetes zijn vastgesteld – beide risicofactoren voor een hartaanval – heeft ook recordhoogtes bereikt. Deze zijn respectievelijk gestegen naar 47.101 en 114.673.

De wachtlijsten voor hartpatiënten zijn ook langer geworden. Eind december 2024 stonden er 3.002 mensen op de wachtlijst voor een hartoperatie of -behandeling. Dat is bijna 30 procent meer dan in dezelfde periode in 2019.

De BHF kondigde aan dat ze een nieuwe strategie lanceert om een ​​revolutie teweeg te brengen in de manier waarop we hart- en vaatziekten voorkomen en behandelen en zo talloze levens redden.

Fearghal McKinney, hoofd van BHF Noord-Ierland , zei: "We bevinden ons op een omslagpunt wat betreft de cardiovasculaire gezondheid in Noord-Ierland, nu veel hartziekten en risicofactoren een recordhoogte hebben bereikt. We treden echter een tijdperk binnen van enorme wetenschappelijke kansen die dit tij kunnen keren.

"Door een onderzoeksrevolutie teweeg te brengen , kunnen we deze zorgwekkende trend omkeren en meer levens dan ooit tevoren redden en verbeteren.

"De nieuwe strategie van de BHF zal hierbij van cruciaal belang zijn, omdat we ernaar streven om veel meer families het verdriet te besparen van het veel te vroeg verliezen van dierbaren."

Als onderdeel van haar nieuwe strategie dringt de BHF er bij Noord-Ierland op aan om de vooruitgang op het gebied van " datawetenschap , kunstmatige intelligentie en gedragswetenschappen" te gebruiken om risicogroepen veel eerder op te sporen en te behandelen.

Ook belooft het de investeringen in cardiovasculair onderzoek aanzienlijk te verhogen.

De liefdadigheidsinstelling wil dat in het Verenigd Koninkrijk tegen 2035 125.000 hartaanvallen en beroertes worden voorkomen, dat het aantal vroegtijdige sterfgevallen als gevolg van hart- en vaatziekten met 25 procent wordt teruggebracht en dat het aantal verloren levensjaren als gevolg van hartgerelateerde gezondheidsproblemen met 25 procent wordt teruggebracht.