Alle 38 films van Joaquin Phoenix, gerangschikt

Critici waren (op zijn zachtst gezegd) gemengd over deze Woody Allen-komedie met Phoenix in de hoofdrol als een professor die een romantische relatie begint met een van zijn studenten (Emma Stone). Om de een of andere reden probeert hij zijn leven zinvol te maken door een rechter te vermoorden die problemen veroorzaakt voor een vrouw die verwikkeld is in een voogdijzaak. Het is Allens interpretatie van Misdaad en Straf, maar het blijft moeilijk om verliefd te worden op zo'n irrationele man.

Op 12-jarige leeftijd, acterend onder de artiestennaam "Leaf" Phoenix, speelde de jonge, pre-puber Phoenix een van de vele militaire snotapen in een bizarre komedie genaamd Russkies , waarin de groep zich voordeed als echte soldaten nadat een vlot van een Sovjet-oorlogsschip aanspoelde. Het is lastig om een 12-jarige op hun acteerprestaties te beoordelen, maar Phoenix had hier niet veel om over na te denken.

Je zegt dat de planeet warmer wordt – It's All About Love zegt dat het kouder wordt. Terwijl de aarde op de rand van een economische ineenstorting staat door een mysterieuze wereldwijde afkoeling, gaat Joaquin Phoenix door een scheiding van zijn vrouw, een wereldberoemde kunstschaatsster gespeeld door Claire Danes. Phoenix ontdekt al snel dat Danes' familie haar heeft gekloond om van haar inkomen te kunnen blijven leven nadat ze niet meer kan schaatsen – maar ze zullen eerst de echte Danes moeten uitroeien. Dat klinkt misschien vergezocht, maar het is niet het meest schandalige aan een film waarin personages met een gebroken hart vatbaar zijn voor de dood door een bevroren hart. Klimaatverandering, mensen. It's All About Love is een baggerfilm met een absurde plot, maar Phoenix en Danes vormen een leuk duo.

Jezus spelen is een zegen en een vloek. Aan de ene kant is hij een van de meest herkenbare namen ter wereld, en aan de andere kant is er geen enkele solide vertolking van Jezus geweest sinds Mel Gibson begin jaren 2000 zo'n antisemitische versie maakte. Ratten. Maar Phoenix geeft alles en neemt de rol van Christus op zich in de flopfilm Mary Magdalene . Rooney Mara zet een verdienstelijke prestatie neer als Maria Magdalena, die het verhaal van Maria's toewijding aan Jezus volgt. Ondertussen krijgt Phoenix vooral de taak om de Messias te spelen, op een verrassend teleurstellende manier. Punten voor het casten van iemand met zo'n sterke bottenstructuur voor Jezus. Punten afgetrokken voor het zo flauw maken van de film.

Nicolas Cage is een privédetective die door rijke cliënten wordt ingehuurd om te bepalen of een snufffilm in Joel Schumachers 8MM echt is. Voor zijn reis door de pornowereld van LA schakelt hij de hulp in van Max California (Phoenix), medewerker van een pornowinkel. De naam van Phoenix' bijpersonage is zo'n beetje zijn meest interessante kenmerk, wat niet de schuld is van de acteur; met een vrolijke uitstraling die aangeeft dat hij niet bepaald vrijwillig in zijn louche situatie is beland – en met stekelig haar en tatoeages die hem in ieder geval visueel in zijn milieu laten passen – bewijst hij dat hij het type smeerlap is wiens afwijkende gedrag zijn grenzen kent (namelijk films waarin echte moorden worden uitgebeeld). De scènes in Phoenix met Cage vormen de hoogtepunten van deze afdaling in verdorvenheid (geschreven door Andrew Kevin Walker van Seven ). De eerste ademt een wijsneus en laconieke koelbloedigheid uit die nog leuker zou zijn als Schumachers thriller niet zo'n trieste, grimmige aangelegenheid was.

Whoa boy! Pas maar op als Jo Jo helemaal in de war is met haar en een hartenbreker. Inventing the Abbotts is een romantisch drama dat zich afspeelt in de jaren 50, waarin Phoenix de onverschrokken Doug speelt als een verlegen James Dean, verliefd op een jonge, ik-doe-wat-ik-wil!-type hoofdrolspeler, Liv Tyler. Als je Phoenix echt kwaad wilt maken in een interview, is dit waarschijnlijk een top 10-film van hem om te noemen. Het is het soort film over families die met elkaar in oorlog zijn, waarin de personages eraan herinnerd worden aan welke kant van het spoor ze leven. Denk aan het zoenen, neppe klappen, alleen in auto's gillen, enzovoort, enzovoort, enzovoort.

Herinner je je Joaquin Phoenix' beruchte interview met David Letterman uit 2008 nog? Hij liep het podium op met een volle baard en een zonnebril en weigerde vragen te beantwoorden. Het publiek hoorde later dat Phoenix acteerde als zijn personage uit zijn mockumentary I'm Still Here uit 2012, waarin hij een versie van zichzelf speelt die probeert een rapcarrière te beginnen. Laten we zeggen dat we blij zijn dat hij zich bij acteren heeft gehouden.

Wie weet echt hoe Joaquin Phoenix verwikkeld raakte in de kleine puinhoop die Brother Bear was? Soms moet je dat Disney-geld hebben. Kenai (Phoenix), een jonge indiaanse jongen die niet van beren houdt, krijgt een totem: een ketting met een dier dat staat voor wat hij moet navolgen om "een man te zijn". Kenai's totem is, niet verrassend, een beer. Wrokkig en boos, wordt het alleen maar erger wanneer een beer verantwoordelijk is voor de dood van zijn broer. Oei! Om het helemaal af te maken, verandert Kenai vervolgens in een beer en leert hij hoe de andere kant van de situatie eruitziet. Hoewel het een mooi verhaal is, vereist het ook dat Joaquin Phoenix – prestigeacteur en allround kunstzinnig persoon – 85 minuten lang een tekenfilmbeer inspreekt. Dat is het mooiste geschenk van allemaal.

Het voelt misschien als een schrikmoment als je ziet hoe hoog Phoenix' originele, Oscar-winnende vertolking van de Joker op deze lijst staat, maar Joker: Folie à Deux is lang niet zo hypnotiserend (of meeslepend controversieel) als de eerste. Het is algemeen aanvaard dat deze tweede film – een musical met Lady Gaga in de hoofdrol – puur gemaakt is om het succes van de eerste film te ondermijnen. Helaas voelt het ook niet zo prettig om zo'n film te zien.

We hebben onze bedenkingen (excuses) bij deze film. In Reservation Road speelt Joaquin Phoenix een vader die geobsedeerd is door de onopgeloste dood van zijn zoon door een vluchtende bestuurder (gespeeld door Mark Ruffalo). Het is een duistere, deprimerende film over hoe schuldgevoel en verdriet aan een mens knagen. Ondanks de sterke twee hoofdrolspelers is Reservation Road niet veel meer dan een thriller uit het boekje.

Nu Joaquin Phoenix de afgelopen jaren alles heeft gepresteerd, is het moeilijk om hem in een film als Ladder 49 voor te stellen. Phoenix speelt de jonge, nieuwe ster in een groep ruige en luidruchtige brandweermannen, waaronder John Travolta (geloofwaardig!). Ladder 49 heeft waarschijnlijk een hoop bioscoopbezoekers in vervoering gebracht, omdat het het soort typisch Amerikaanse film is waarin je een paar mannen whisky ziet drinken, branden ziet blussen en een paar mensen ziet redden. Dat gezegd hebbende, Ladder 49 komt niet in Phoenix' toekomstige retrospectieve film over zijn carrière. Zing mee, anders ben ik je voor altijd kwijt: "Ik ga niet weg tot jij weggaat!"

U-Turn is over het algemeen een vrij onaangename film. Toch gaat Phoenix er helemaal voor in zijn personagekeuzes. Van zijn vreemde stembuigingen tot het scheren van de initialen van zijn personage in zijn achterhoofd, er zijn hints van de performer die Phoenix ooit zal worden, zelfs een paar jaar voor zijn bepalende rollen begin jaren 2000. Bovendien is zijn uiterlijk helemaal Johnny Cash. (Zelfs in zijn meest bepalende scène in deze film speelt "Ring of Fire" op de achtergrond.)

Het meest memorabele aan Clay Pigeons uit 1998 is Vince Vaughns rol als seriemoordenaar. In deze knotsgekke thriller speelt Phoenix Clay Bidwell, een kleine stad waar niemand door een komedie vol vergissingen wordt aangezien voor een seriemoordenaar. Jeaneane Garofalo speelt Agent Dale, een FBI-agent die Clay wil arresteren voor een reeks moorden. Onterecht gevangengezet, ontsnapt Clay uit de gevangenis om op zoek te gaan naar Lester Long, de echte seriemoordenaar gespeeld door Vaughn. Regisseur David Dobkin heeft sindsdien grotere dingen gedaan, zoals de productie van The Man From UNCLE uit 2015, maar Clay Pigeons leeft in de beruchte categorie van een krankzinnige, ietwat onsamenhangende cultklassieker.

In Ridley Scotts Napoleon is Joaquin Phoenix in de ene scène angstaanjagend en in de volgende een schim van een man. Het is logisch: Napoleon Bonaparte is een van onze populairste veroveraars uit de geschiedenis, maar hij staat ook bekend om zijn korte grappen over zijn lengte. Sterker nog, in Napoleon voegt Scott eraan toe dat de Franse keizer misschien zelfs wel eens geknikt heeft. toen hij geil was. Phoenix maakt een paar keuzes met deze mengelmoes van historische ( en fictieve ) weetjes, wat resulteert in een nogal wisselvallige uitvoering. Het is onmogelijk te zeggen wanneer je ontzag voor de man moet hebben of wanneer je hem moet uitlachen. Onvermijdelijk doe je een beetje van beide.

The Village is verschrikkelijk, en daarom is The Village ook zo goed. M. Night Shyamalans ingewikkelde psychologische thriller zou niet bestaan zonder Joaquin Phoenix' personage Lucius Hunt, deels omdat de film een koloniale vrouw genaamd Ivy (Bryce Dallas Howard) volgt die door de bossen naar een nabijgelegen stadje moet trekken in de hoop medicijnen te halen voor een zieke Lucius. Waarom? Omdat hij in het stadje is neergestoken door een onstabiele koloniale man. Heel ongedwongen. Phoenix speelt een bedlegerige, grillige 19e-eeuwse minnaar als een pro, maar de grote wending aan het einde tilt zijn acteerprestatie van charmant naar ronduit griezelig. Ja, de film is bijna 20 jaar oud, maar als je hem nog niet hebt gezien, verklappen we de verrassende afloop niet.

In Return to Paradise speelt Joaquin Phoenix Lewis, een Amerikaanse man die gevangen zit in Maleisië wegens drugsbeschuldigingen. Hij en zijn vrienden gooiden aan het einde van een vakantie wat hasj weg en hij werd uiteindelijk alleen gearresteerd omdat zijn vrienden eerst terugvlogen naar New York. Wonder boven wonder komen Lewis' vrienden hier pas achter wanneer zijn zus, Beth, die zich om de een of andere reden voordoet als niet zijn zus, hen overhaalt om terug te reizen naar Maleisië om de verantwoordelijkheid voor de misdaad te delen en te voorkomen dat Lewis de doodstraf krijgt. Ze heeft ook een affaire met Vince Vaughn, die een van de vrienden speelt, om hem succesvol te manipuleren om terug te keren naar Maleisië. Uiteindelijk is de rechter boos over de berichtgeving in de Amerikaanse media over de situatie en (spoiler alert) wordt Joaquin Phoenix uiteindelijk toch geëxecuteerd. Vince Vaughn belandt ook in een Maleisische gevangenis. Dramatisch, duister en cultureel kortzichtig.

In deze parodie op militaire cultuur speelt Joaquin Phoenix de rol van specialist Ray Elwood, een soldaat gestationeerd nabij de Berlijnse Muur die binnenkort zal vallen. Elwood is een schurk die snode plannen heeft: hij verkoopt wapens op de zwarte markt en kookt heroïne in de keuken van de supermarkt. Wanneer een sergeant arriveert om de louche basis op te ruimen, bereidt Elwood zich voor op een confrontatie om zijn manier van leven te verdedigen. De film is niet zo slim als hij lijkt, maar Phoenix zet een kenmerkend charismatische prestatie neer.

In 2000 kreeg Phoenix een van zijn eerste grote rollen in de biopic Quills over de markies de Sade. Hij speelde de rol van Abbé du Coulmier, een katholieke priester die ook in het Franse parlement diende tijdens de Franse Revolutie. Hoewel hij minder goed presteert dan Geoffrey Rush's voor een Golden Globe genomineerde, manische rol als De Sade, zet Phoenix een solide prestatie neer (ook al is zijn accent wat minder) als Coulmier, een progressief die de manier waarop Frankrijk de mensen in de gekkenhuizen behandelde, hervormde.

Joaquin is nauwelijks te zien in deze Ron Howard-klassieker, en hij is hem nog niet eens; hij wordt vermeld onder zijn geboortenaam "Leaf". Maar in zekere zin is hij al helemaal de Joaquin die we kennen: een beetje gekweld, een beetje griezelig, het soort kind dat zijn moeder stilletjes de stuipen op het lijf jaagt. Garry is de puberzoon van een alleenstaande moeder, gespeeld door Dianne Wiest, een jongen die we in deze tijd goed in de gaten zouden houden. Hij heeft een geheim, en alleen de domme vriend van zijn zus – gespeeld door de pre-actieheldversie van Keanu Reeves – kan het mysterie oplossen: de schuldige is de puberteit. Phoenix legt de vervreemding en angst van een veranderend lichaam vast, en ook de opluchting wanneer zijn personage – als ik het einde goed begrijp – door masturbatie en schoppende baretten een gezonder persoon en een beter familielid wordt. Kortom, de perfecte Phoenix-rol.

Tussen twee kenmerkende, waanzinnige optredens van Phoenix in The Joker en Beau Is Afraid , zou C'mon C'mon uit 2021 wel eens de verloren parel van de acteurscarrière kunnen worden. C'mon C'mon vertelt het verhaal van een oom en neef die op onwaarschijnlijke wijze samen opgroeien en herinnert eraan dat Phoenix een hartverscheurend warme rol kan spelen. Doe jezelf een plezier en voeg deze toe aan je lijstje.