Het parlement ging van een strijdlustige herfst naar een vruchtbare lente. Zal het standhouden?

Tijdens de voorjaarsvergadering van het Lagerhuis werkten de liberalen en de conservatieven samen om in de loop van een maand een aantal belangrijke wetsvoorstellen door te voeren. Dat is een drastische verandering in toon ten opzichte van december.

De parlementsleden sloten de parlementaire zitting vorige week af met een stemming over de wetgeving van de liberalen over grote projecten. Wetsvoorstel C-5 werd aangenomen met steun van de Conservatieven, die enkele weken eerder ook al een beloofde verlaging van de inkomstenbelasting hadden gesteund .

Nadat C-5 was aangenomen, liep premier Mark Carney naar de Conservatieve banken en schudde een aantal van hun parlementsleden de hand. Het wetsvoorstel ligt nu ter behandeling in de Senaat.

Die geest van samenwerking stond ver af van hoe het Huis afgelopen najaar functioneerde – of beter gezegd: niet functioneerde.

Vóór de winterstop zat het Huis van Afgevaardigden muurvast, omdat partijen elkaar ervan beschuldigden het Parlement al sinds eind september in een debat over privileges te hebben vastgezet .

Er werd vrijwel geen wetgeving aangenomen, maar parlementsleden onderbraken het debat om een ​​aantal uitgavenmaatregelen door te voeren en een federale vrijstelling van omzetbelasting in te stellen.

Het was niet duidelijk hoe de patstelling zou eindigen totdat het parlement werd ontbonden nadat Justin Trudeau aankondigde dat hij zou aftreden. Kort nadat Carney was aangetreden, werden er verkiezingen uitgeschreven.

Op de verkiezingsavond, waarop het Huis grotendeels verdeeld was tussen de liberalen en de conservatieven, gaven de partijen aan dat ze wilden samenwerken.

De leider van de Conservatieve Partij, Pierre Poilievre, gaf op de eerste dag van de voorjaarsvergadering aan dat zijn partij een pragmatische aanpak zou hanteren.

"De vraag die we altijd stellen is: 'Is het voorstel beter dan de huidige situatie?' Zo ja, dan steunen we het. Zo niet, dan verzetten we ons ertegen," vertelde hij aan verslaggevers.

Maar de Conservatieven hebben ook gezegd dat de liberale maatregelen die ze hebben gesteund niet ver genoeg gaan. Zo beloofden ze tijdens de campagne een grotere belastingverlaging dan wat de liberalen voorstelden.

Vrijdag, nadat hij C-5 had gesteund, zei Andrew Scheer, leider van de Conservatieve fractie in het Huis van Afgevaardigden en die optreedt als leider van de officiële oppositie totdat Poilievre een zetel terugkrijgt, dat het wetsvoorstel niet ver genoeg ging en riep hij de regering op om de regelgeving terug te draaien.

"De liberalen zouden zichzelf zeker geen gouden ster moeten geven", vertelde Scheer aan verslaggevers op Parliament Hill.

Hij zei dat C-5 "[de regering] eigenlijk gewoon de mogelijkheid geeft om haar eigen barrières te omzeilen."

Er waren nog steeds conflicten tussen de Conservatieven en de Liberalen. Zo uitten de Conservatieven zware kritiek op de regeringspartij omdat ze geen voorjaarsbegroting indienden.

Maar de tijd die C-5 in de commissie doorbracht, laat zien dat de temperatuur iets is gedaald vergeleken met de commissievergaderingen in de herfst .

Een aantal ministers verscheen vorige week in de transportcommissie van het Huis van Afgevaardigden. Conservatief parlementslid Philip Lawrence opende de eerste vragenronde met de grap dat de ministers "hier wel kunnen lachen".

En de liberalen in de commissie stemden voor een aantal Conservatieve amendementen die later in het Huis van Afgevaardigden werden aangenomen.

Een verhaal over 2 partijen

De snelle goedkeuring van wetsvoorstel C-5 laat ook zien hoe de andere partijen aan de kant kunnen worden geschoven als de liberalen en conservatieven het met elkaar eens zijn.

De liberalen konden opnieuw een regering vormen, grotendeels door zetels van het Blok en een paar van de NDP te winnen. De Conservatieven vergrootten hun zetelaantal grotendeels door zetels van de liberalen en de NDP af te pakken.

Het Bloc Québécois keerde terug naar het Huis met een kleinere fractie en de NDP verloor haar officiële partijstatus. Beiden waren tegen de wetgeving inzake grote projecten.

De liberalen en conservatieven stemden gezamenlijk om het wetsvoorstel af te sluiten, waardoor de debattijd werd beperkt. De twee grootste partijen wisten ook snel amendementen van kleinere partijen te verwerpen.

Het Blok en de NDP zouden nog steeds enige invloed kunnen hebben als ze willen samenwerken met de liberalen – die slechts een paar zetels verwijderd zijn van een meerderheid – aan beleid waar de Conservatieven tegen zijn. Maar tijdens de voorjaarsvergadering bleek hoe de NDP zonder erkende status met problemen te maken zou kunnen krijgen.

De Nieuw-Democraten zeiden dat ze tegen de troonrede van de liberalen zouden stemmen. Dit wordt doorgaans beschouwd als een vertrouwensstemming, wat betekent dat de regering zou vallen als ze zou verliezen.

Die toespraak werd aangenomen "met stemming" zonder dat er een schriftelijke stemming was. De NDP had een staande stemming willen aanvragen, maar kon dat niet omdat alleen erkende partijen zo'n verzoek kunnen indienen.

"De Nieuwe Democraten hebben gezegd dat we tegen gaan stemmen", vertelde NDP-interimleider Don Davies aan verslaggevers een paar dagen nadat de troonrede was aangenomen.

"De andere partijen hebben ons die kans ontnomen."

De NDP mag ook geen zitting meer nemen in commissies. Dit belet hun parlementsleden echter niet om deel te nemen aan commissievergaderingen, zoals NDP-parlementslid Leah Gazan deed tijdens de C-5-studie. Commissieleden moesten echter unaniem toestemming geven aan Gazan om vragen te stellen, en de NDP zou opnieuw toestemming moeten krijgen om te kunnen blijven deelnemen.

Het Huis is voor de zomer geopend en parlementsleden zullen tot september weer in hun kiesdistricten zitten. Terwijl ze hun barbecuerondes maken, zouden parlementsleden wel eens van kiezers kunnen horen over de toonverandering van de voorjaarsvergadering.

De liberalen hebben beloofd in oktober een begroting in te dienen. Omdat het om een ​​vertrouwensstemming gaat, zal dit de volgende grote test zijn voor hoe goed het nieuwe parlement kan functioneren.