Het verbod op Palestina-acties kan niet snel genoeg komen – ze vormen een bedreiging voor onschuldige inwoners van Gaza

MENING

Wat eigen doelpunten betreft, was dit een regelrechte misser. Als reactie op de plannen van de regering om Palestine Action (PA) als terroristische organisatie te bestempelen , verzamelden zich gisteren honderden demonstranten – sommigen met zwarte gezichtsbedekking of Palestijnse keffiyehs – in Londen , slaags met de politie en agressief in hun gezicht schreeuwend. Degenen die op deze manier de straat op gingen, zijn misschien geen terroristen (hoop ik). Maar als je op zoek was naar bewijs voor hoe PA de lelijke, agressieve en onredelijke randfiguren van politiek activisme aantrekt in naam van zogenaamd protest, dan was dit het.

Wie verdedigden de demonstranten van gisteren eigenlijk? De PA heeft de afgelopen vijf jaar honderden aanvallen uitgevoerd op locaties in het Verenigd Koninkrijk, met miljoenen ponden aan schade tot gevolg. Onlangs nog hebben ze de RAF Brize Norton aangevallen en twee militaire vliegtuigen beschadigd. Hoe kan de schade aan een van de weinige Britse militaire apparaten in een tijd van intense instabiliteit in het Midden-Oosten anders worden gezien dan als terrorisme? Het verbod op de PA – waarmee ze volgens de Britse wetgeving op één lijn worden gesteld met Hamas , Al-Qaeda of ISIS – kan dus niet snel genoeg komen.

Voor de duidelijkheid: dit is niet zomaar een groep arrogante headbangers die linkse initiatieven steunen omdat ze van een goede strijd houden. PA is kwaadaardig, intimiderend en gewelddadig. Ze plegen diefstal en vernieling, intimideren en terroriseren, waardoor onschuldige mensen vrezen voor hun veiligheid.

Door hen te bestempelen als terroristische organisatie maakt minister van Binnenlandse Zaken Yvette Cooper duidelijk dat de veiligheid van Britse burgers en bedrijven die in dit land actief zijn, niet geïntimideerd of in gevaar gebracht zal worden door degenen die hun standpunten op gevaarlijke extreme manieren willen opleggen.

Maar al die nuttige idioten die gisteren in Londen tekeergingen over de 'oneerlijkheid' van het onderdrukken van de 'vrije meningsuiting' (of liever gezegd de vrije licentie om te beschadigen en te intimideren) missen allemaal een kans. Dit soort activisme is niet aangrijpend, het stoot af – het draagt ​​niets bij aan de Palestijnse zaak, behalve dat het die associeert met agressie en intimidatie.

Wat we moeten begrijpen, is dat het verbieden van PA juist kan bijdragen aan het creëren van ruimte voor redelijke, weloverwogen stemmen over Palestina, in plaats van de gevaarlijke hooligans die ramen ingooien, met verf gooien en mensen de mond snoeren. Daarmee vervreemden we degenen die anders misschien zouden luisteren.

Week na week zien we dit land het doelwit worden van haatmarsen in naam van de Palestijnse zaak. (Opvallend is dat er 'Vrij Palestina' werd geroepen in plaats van specifiek 'Vrij Palestina van Hamas'). Geen wonder dat de toevallige voorbijganger – ongeacht zijn of haar mening over het Midden-Oosten – deze kant van het debat wellicht associeert met pure agressie.

Omdat stadscentra inmiddels verboden terrein zijn geworden vanwege het intimiderende en vaak antisemitische karakter van deze marsen, is het voor ons, Joodse mensen, moeilijk om hier anders over te denken.

Als we het lawaai maar konden temperen, zou er ruimte zijn voor een redelijk debat. Over hoe Hamas deze oorlog is begonnen. Hoe het zou eindigen als ze de wapens zouden neerleggen en de gijzelaars zouden terugsturen – zowel degenen die nog in leven zijn als degenen wier lichamen verborgen blijven. En wat dit zou betekenen voor de onschuldige inwoners van Gaza.

Dit alles is onmogelijk zolang de Palestijnse belangenbehartiging wordt gekaapt door extremisten die wetteloosheid, desinformatie en de demonisering van Israël promoten.

Het verbieden van organisaties zoals de PA – en andere groeperingen die onze nationale veiligheid en de rust in dit land bedreigen – is absoluut essentieel als er ruimte moet zijn voor een dergelijke weloverwogen discussie. Een discussie die de zaak kan bepleiten zonder met verf te gooien, enorme schade aan te richten en gewone mensen te bedreigen.

Als mensen echt om Palestina geven – in plaats van zich te richten op de haat tegen Israël en het Westen – dan moeten ze de hooligans verwerpen die hun zaak met geweld en venijn ondermijnen. Die leugens verspreiden, antisemitisme aanwakkeren en angst zaaien op onze straten.

Dat is de boodschap die degenen die de zaak van de Palestijnen steunen vandaag – op een redelijk volume – zouden moeten schreeuwen. Anders blijft dat doel onbenut.