Is de verontwaardiging rond Badenochs grooming gangs enkel politiek van aard, of kan het haar werkelijk iets schelen?

Ik pas in heel Westminster de regel toe: als een politicus praat, is er waarschijnlijk sprake van politiek.

En als het onderwerp van het debat bijzonder ernstig of serieus is, moet je bereid zijn de regel méér toe te passen, niet minder.

En dat brengt ons bij het grooming-schandaal .

Er bestaat geen twijfel over dat Conservatieve leider Kemi Badenoch de kwestie politiseerde toen ze maandag in het Lagerhuis kritiek uitte op de regering.

Ze gaf dat ook toe.

Toen haar tijdens haar persconferentie werd gevraagd hoe het zat, zei ze: "Als ik in het Lagerhuis zit, doe ik aan politiek. Als we elke keer dat we dingen aankaarten en ons werk doen, ervan worden beschuldigd iets te politiseren, wordt het een stuk moeilijker."

De vraag is hier dus niet zozeer of er politiek bij betrokken is (dat is bijna altijd het geval en dat is niet per se slecht), maar meer wiens belangen door de politiek worden gediend.

Met andere woorden: maakt mevrouw Badenoch zich druk om het grooming-schandaal omdat ze om de slachtoffers geeft, of omdat ze om zichzelf geeft?

Om die vraag te kunnen beantwoorden, is het nuttig om te proberen vast te stellen wanneer de leider van de Conservatieve Partij precies zo'n grote wens voor een openbaar onderzoek liet blijken.

Had ze het altijd al in haar hoofd? Of kwam het pas nadat Elon Musk en anderen het schandaal weer hoog op de nieuwsagenda hadden gezet?

Hierbij wordt ze niet geholpen door de staat van dienst van de regeringen waarvoor ze heeft gediend.

Ja, onder David Cameron werd een breder onderzoek naar kindermisbruik aangekondigd, maar er was geen specifiek onderzoek naar kindermisbruik.

Nog in 2022 wees de toenmalige minister van Veiligheid van de Conservatieve Partij eisen voor een openbaar onderzoek af, met als argument dat lokaal geleide onderzoeken de voorkeur verdienden.

Dat is - het toeval wil - dezelfde uitleg die de huidige minister van Veiligheid en Justitie van de Labourpartij, Jess Phillips, aan de gemeenteraad van Oldham gaf in de afwijzingsbrief die verontwaardiging opriep en ons op het pad naar deze uiteindelijke uitkomst zette.

Lees meer: ​​Ambtenaren probeerden het grooming-schandaal te verdoezelen, zegt Cummings Waarom veel slachtoffers een nationaal onderzoek naar grooming-bendes verwelkomen Tijdlijn van het grooming-bendeschandaal

"Als we dit jaren geleden al hadden aangepakt, betwijfel ik of we nu in deze situatie zouden zitten", schreef barones Casey in haar audit.

Als Labour bekritiseerd kan worden omdat ze te langzaam handelen, geldt dat ook voor de Tories - en bij uitbreiding mevrouw Badenoch.

Haar medewerkers benadrukken dat zij als minister een collectieve verantwoordelijkheid droeg en dat de kwestie buiten haar takenpakket viel.

Mevrouw Badenoch wijst ook op haar werk met patiënten van de inmiddels gesloten Tavistock Gender Identity Clinic als bewijs van haar staat van dienst in het strijden voor verandering op lastige beleidsterreinen.

In deze context is het zo dat er in het grooming-schandaal vragen worden gesteld over de rol van gender en etniciteit. Je zou verwachten dat de leider van de Conservatieve Partij dit onderwerp niet alleen interessant zou vinden, maar er ook oprecht om zou geven.

Maar zoals eerder besproken: ook al is een politicus oprecht in zijn uitspraken, betekent dat niet dat er geen scheutje politiek in zit.

En nadat ik een opname heb opgegraven van een briefing na de vragenronde van de premier met de media-adviseur van mevrouw Badenoch uit januari, lijkt dat hier zeker het geval te zijn.

Gevraagd naar de veranderingen die aanleiding gaven tot de oproepen voor een onderzoek, zei de woordvoerder: "We kunnen allemaal terugkijken en kijken naar de redenen waarom dit in het publieke debat is gekomen. Dit is iets dat van groot maatschappelijk belang is."

Of, om het anders te zeggen: de politiek veranderde.