Misinformatie over Poilievre's verkiezingsnederlaag blijft bestaan. Hier zijn de feiten.

Er klinken nog steeds beschuldigingen van fraude en oneerlijkheid over de nederlaag van de Conservatieve leider Pierre Poilievre bij de verkiezingen in zijn kiesdistrict Carleton in Ottawa, bijna twee weken geleden.

Poilievre verloor met 4513 stemmen van de liberaal Bruce Fanjoy. Sommigen hebben zich afgevraagd hoe dat mogelijk was, gezien de goede prestaties van de Conservatieven over het algemeen. Poilievre was bovendien 20 jaar lang de senator en won bij de laatste verkiezingen met meer dan 10.000 stemmen.

Poilievre gaf toe dat hij deze keer had verloren en de Conservatieven hebben geen beschuldigingen geuit dat de stemming oneerlijk, verkeerd of onjuist was verlopen.

Dit zijn de feiten die hebben geleid tot de gebeurtenis.

100% opkomst? Echt?

Nee, niet echt.

Sommigen beweerden dat de stemming onrechtmatig was, omdat ze vonden dat de cijfers niet klopten. Volgens hun berekeningen schatten ze de opkomst op bijna 100 procent, wat bij Canadese verkiezingen niet het geval is.

Maar die bewering klopt niet.

Volgens Elections Canada was de opkomst in het kiesdistrict 81 procent. Dat is aanzienlijk hoger dan de landelijke opkomst van 68 procent, maar het is niet zo ongebruikelijk. Drie andere kiesdistricten in de omgeving van Ottawa die dicht bij Carleton liggen, hadden een opkomst van 77 procent, waaronder het aangrenzende Nepean, dat gewonnen werd door Mark Carney.

Het lijkt erop dat de mensen die deze beweringen deden, verouderde cijfers gebruikten voor het aantal mensen dat in een kiesdistrict woont, op basis van de oude grenzen. Ze hielden slechts rekening met een deel van de bevolking.

Wie speelt er met de rijgrenzen?

In 2023 veranderde de Carleton-wijk aanzienlijk. De fysieke omvang ervan werd een stuk groter dan in 2021 en de samenstelling van de bevolking veranderde, wat betekende dat er niet dezelfde groep mensen naar de stembus ging als bij de vorige verkiezingen.

Sommigen, waaronder voormalig Conservatief leider Stockwell Day, beweren dat de grenswijziging het werk was van de liberale regering, om het voor Poilievre moeilijker te maken om verkozen te worden.

Maar zo werkt het niet in Canada.

Iedere tien jaar worden de kiesgrenzen in elke provincie opnieuw getrokken door een onafhankelijke commissie onder leiding van een rechter, op basis van de meest recente censusgegevens.

Omdat de bevolking verandert en groeit, is het de bedoeling dat elk kiesdistrict ongeveer evenveel inwoners heeft.

De grenzen worden niet bepaald door politieke leiders of hun partijen. Zij hebben wel inspraak, net als elke Canadees die commentaar wil leveren op voorgestelde wijzigingen. Maar het onafhankelijke panel neemt de beslissing.

Het is zo ontworpen dat het niet-partijgebonden is en niet gekoppeld is aan de verkiezingscyclus. Daardoor is het moeilijk om het te manipuleren ten gunste van de regeringspartij.

Diya Jiang is senior onderzoeker bij het Media Ecosystem Observatory, een groep aan de McGill Universiteit die desinformatie over verkiezingen op sociale media in kaart brengt.

"Er is zoveel polarisatie, waardoor mensen wantrouwend staan ​​tegenover het politieke systeem", zei Jiang. "Dit is echt de allereerste keer dat sociale media zo'n grote rol spelen in de nieuwsverspreiding. Dit vergemakkelijkt het proces van het beweren van iets dat niet waar is."

Nee, immigranten hebben de kieskring niet overspoeld met stemmen van de liberalen

In een bericht op X werd beweerd dat er in de afgelopen tien jaar 40.000 immigranten bij waren gekomen in het kiesdistrict, en dat 95 procent van de bevolkingsgroei te danken was aan immigratie.

Deze cijfers zijn misleidend.

Het cijfer van 95 procent heeft waarschijnlijk betrekking op de algehele bevolkingsgroei in Canada, en niet specifiek op Carleton. Ook mensen uit Canada zouden hiernaartoe verhuizen.

Kijken we vervolgens naar de gebieden die het nieuwe kiesdistrict Carleton vormen, dan vertegenwoordigt het totale aantal immigranten volgens Statistics Canada ongeveer 20-25 procent van de bevolking. Sommigen zijn recent aangekomen. Anderen wonen al veel langer in Canada. En als je kijkt naar hun herkomst, is er geen enkel land dat domineert.

Er is geen bewijs dat alle immigranten op dezelfde manier stemmen, vooral niet als ze uit verschillende plaatsen komen.

De langste stemming in Canada

Anderen vroegen zich af of het voor kiezers te moeilijk was om hun favoriete kandidaat op het stembiljet te vinden, omdat het zo lang was. Ja, het had 91 kandidaten – het langste van alle kiesdistricten voor de verkiezingen van 2025.

De meesten waren kandidaten van een protestgroep genaamd het Longest Ballot Committee, die evenredige vertegenwoordiging nastreeft.

De groep heeft dit al eerder gedaan . In elk geval volgde ze de regels om al die namen op het stembiljet te krijgen.

Van de 86.655 uitgebrachte stemmen in Carleton kregen Poilièvre en Fanjoy samen meer dan 96 procent. Op basis daarvan lijkt het erop dat mensen de gewenste naam hebben kunnen vinden, ondanks de lange stemperiode. Geen van de protestkandidaten kreeg meer dan enkele tientallen stemmen.

Elections Canada wist ook dat het langer zou duren om de stemmen in Carleton te tellen. Ze gaven de functionarissen toestemming om uren eerder dan normaal te beginnen met tellen. Elections Canadawas hier op de verkiezingsdag duidelijk over .