'Ik heb geen moment van mijn stuk gebracht, zelfs niet toen hij op mijn borst lag' - Liam Cahill
Laten we voor de verandering eens bij het einde beginnen.
Tijdens de persconferentie na de wedstrijd praatte Michael Breen nog even. Daarna Liam Cahill en Jason Forde.
Liam Cahill deed zijn zegje en wilde ontsnappen aan de leegte van de pers van de GAA en zich weer mengen in het gejoel en gejuich van de kleedkamer. Maar hij wilde eindigen als een goed optreden van Joe Dolan – ze laten zweten.
Hij bedankte de daar verzamelde media voor alle steun in de afgelopen twaalf maanden.
Een beetje achtergrondinformatie over de laatste uitbetaling. Op een gegeven moment, toen het erg slecht ging met Tipp, vroeg Shane Brophy, sportredacteur van de Nenagh Guardian, hem na een wedstrijd of hij de man was om Tipperary vooruit te helpen.
Cahill was niet blij met de vraag en er volgden een paar spannende momenten, vastgelegd op camera en hergebruikt op sociale media. Later belde hij Brophy in februari voor een twee uur durend interview.
Maar hij rondde zijn dankbetuiging af: "En het is geweldig om dit jaar terug te zijn," zei hij met een duim omhoog naar een opgetogen en tevreden Brophy.
Liam MacCarthy, een jaar na Shane Brophy, en misschien wel heel Tipperary, behalve Cahills familie en de meeste spelers – je kunt het panel nooit helemaal tevreden stellen – vond dat deze man niet wist wat hij in huis had. Het moet wel de beste All-Ireland ooit zijn. Genoeg om je tanden in te zetten.
"Het ging erom een stukje identiteit terug te brengen in ons stuk", legde Cahill uit.
"2024, we hebben gewoon niet in het shirt gestreden zoals we hadden moeten doen. Ik blijf dat zeggen en ik ga daar na vandaag niet meer op in, want voor mij is het nu verleden tijd.
We begonnen op een heel laag niveau, wij allemaal, het management, het hele supportteam, de spelers. En we begonnen wedstrijd voor wedstrijd, beetje bij beetje, te spelen, en plotseling begonnen deze jongere spelers echt te integreren in de meer ervaren spelers.
"Plotseling had je serieuze opties, en toen kwam het momentum van onze onder-20 die de All-Ireland won, en het begon te groeien. Ik heb gewoon heel veel geluk dat ik uit Tipperary kom en dat ik de getalenteerde groep spelers heb die er waren."
Hij voegt eraan toe: "Kijk, we zijn er nu. Het is makkelijk om de jager te zijn die achter teams aan gaat, denk ik, en nu gaan wij de jager zijn. Dat zal een andere kant van het management, onze voorbereiding en onze mentaliteit laten zien voor volgend jaar, en dat is nu nog niet aan de orde."
Op weg naar Croke Park kreeg Cahill een berichtje van Dan Quirke, de vader van wijlen Dillon Quirke, waarin hij het team van zijn zoon veel succes wenste. Hij antwoordde dat Dillon die dag op hun schouders zou staan, ongeacht de uitslag.
"Hij zou er vandaag bij moeten zijn", voegt Cahill toe, "maar de erfenis die hij achterlaat en het werk dat hij op dit moment verricht om levens in heel Ierland te redden via zijn naam en de stichting is gewoon ongelooflijk.
En vandaag heb ik geen moment van mijn stuk gebracht, zelfs niet toen hij eenmaal op mijn borst lag. Ik wist dat we tot het einde zouden vechten. Ik ben er gewoon zo trots op dat ik in de korte tijd dat hij bij ons was, een bijdrage aan zijn leven heb mogen leveren.
Misschien is dat een punt dat in dit alles zelden wordt overwogen. Voor een groot aantal spelers in het Tipperary-panel was Dillon Quirke een van hun beste vrienden. Als je zo iemand in je leven verliest, houdt het lichaam de score bij.
Het kan je op veel manieren beïnvloeden. Het kan even duren voordat je weer zin hebt in hurling. Maar nu is het terug.
Het spelen van een sweeper in hurling wordt op de een of andere manier als conservatief beschouwd. Maar op de juiste manier gebruikt, stelt het teams in staat om met nog meer agressie te spelen. Cahill is niet iemand die achteruit stapt. Als hij dat wel was geweest, had hij Darragh McCarthy misschien wel op de bank gehouden, gezien zijn twee rode kaarten dit seizoen.
In plaats daarvan scoort de jongen 1-13, inclusief een penalty, in zijn eerste All-Ireland finale. Hij is pas 19.
"Dat is de klasse van die man", zegt Cahill.
Weet je, we brengen legendarische spelers voort zoals Jason, Eoin Kelly, Callanan en al die anderen. En sommigen van hen kunnen niet eeuwig blijven hangen en dan vraag je je af: waar vind je de volgende? En plotseling duikt McCarthy op, 19 jaar oud – hij is nu ten tonele verschenen.
"Maar vanuit een serieuze club daar in Toomevara – die gasten daar zouden je levend opvreten. Dus Darraghs karakter zou nooit in twijfel getrokken worden of dat hij aan zichzelf zou twijfelen.
Hij is dol op hurling. En als je van hurling houdt, krijg je je beloning – en hij kreeg vandaag zijn verdiende beloning en ik ben echt heel erg blij voor hem.
*
Bekijk hier de nieuwste aflevering van The42's GAA Weekly-podcast
The 42
