De crisis in de offensive line van het American football op de universiteit: wat is de oorzaak van de neergang?

Minder dan 48 uur nadat Washington in de College Football Playoff National Championship tegen Michigan had verloren , was het seizoen voor de selectie geopend. De belangrijkste doelwitten waren duidelijk: de met een Joe Moore Award bekroonde offensieve linie van de Huskies, die wordt beschouwd als de beste in het college football.

In wezen werd elke offensive lineman van het team die een beurs kreeg via tussenpersonen benaderd. Het werd alleen maar ingewikkelder toen duidelijk werd dat coach Kalen DeBoer in aanmerking kwam om Nick Saban bij Alabama te vervangen.

Van de tien offensive linemen die in de finale op de dieptekaart van Washington stonden, waren er acht tweedejaars of jonger. Tegenwoordig staan ​​er nog twee op de lijst. Tackles Troy Fautanu en Roger Rosengarten meldden zich aan voor de draft. Center Parker Brailsford volgde DeBoer en offensive line coach Scott Huff naar Alabama. Guards Julius Buelow en Nate Kalepo stapten over naar Ole Miss. Tackle Jalen Klemm bleef een jaar, maar vertrok na het seizoen 2024 naar Arizona State.

Vorig seizoen zette de nieuwe Washington-coach Jedd Fisch drie transfers (van de vijf plaatsen) in om te starten langs de offensieve lijn. De Huskies, die er nu uitzien, zakten van nummer 17 naar 127 in pass blocking, volgens Pro Football Focus. Het team behaalde een 6-7 score. In de eerste zeven jaar van de CFP won de nummer twee van de nationale competitie minstens elf wedstrijden, vijf keer in het daaropvolgende jaar. Sinds de regels voor naam, afbeelding en gelijkenis in 2021 onderdeel werden van het spel, eindigden twee van de drie finalisten het jaar daarop met een verlieslatend record.

Welkom in de nieuwe wereld van American football op de universiteit. Transfers, transfers en pay-for-play onder het mom van NIL hebben een chaotische markt gecreëerd die het hart van het team harder heeft geraakt dan waar dan ook.

De aanvallende linie is in essentie het hart van voetbal. Het vereist de meest heldere en gecoördineerde actie van de grootste en meest logge atleten op het veld. Het dwingt spelers om tot enorme afmetingen te groeien, terwijl ze hun evenwicht, voeten en handen behouden.

Maar in het tijdperk van nul-inkomen en de transfermarkt is elke speler een doelwit. Vorig tussenseizoen kregen spelers van topklasse aanbiedingen van bijna $ 500.000, aldus CBS Sports , wat de beslissingen behoorlijk lastig maakte. Met de winstdeling in het verschiet zijn de aanbiedingen hoger geworden. Ontwikkeling wordt minder belangrijk. Prioriteiten verschuiven. En zelfs voor de beste coaches in de sport is het samenstellen van een aanvallende linie van kampioensniveau nog nooit zo ingewikkeld geweest.

"Waar ik ook ben geweest, de ontwikkeling van offensive linemen is nog steeds hetzelfde, maar het behoud ervan is totaal anders", vertelde Arkansas-coach Sam Pittman aan CBS Sports. "Ik was verbaasd als jongens hier binnenkwamen en zeiden: 'Coach, ik heb X dollar nodig.' Ik zei dan: 'Jeetje, man, je hebt twee wedstrijden gespeeld.'"

De legendarische offensive lineman van Notre Dame, Aaron Taylor, heeft er zijn levenswerk van gemaakt om aandacht te vragen voor offensive linemen. In 2015 hielp de CBS Sports-analist bij de lancering van de Joe Moore Award, de enige grote onderscheiding in het American football die jaarlijks een team in het zonnetje zet in plaats van een individu.

Taylor noemt zes belangrijke criteria die centraal staan ​​bij de prijs: doorzettingsvermogen, inzet, teamwork, consistentie, techniek en afwerking. Hij noemt Iowa in 2016 een van de meest emblematische teams die de prijs ooit heeft gewonnen. Het vinden van vergelijkbare aanvalslinies wordt in deze tijd steeds moeilijker.

"Fundamentele vaardigheden en fysiek zijn de basis voor deze prijs", vertelde Taylor aan CBS Sports. "Die zijn steeds moeilijker te vinden."

Alle externe factoren die van invloed zijn op college football hebben hun weerslag gehad op offensive linemen, die meer afhankelijk zijn van de context dan wie dan ook buiten de quarterback-positie. Fysiek moeten spelers deelnemen aan een ontwikkelingsplan dat jaren in beslag neemt, zelfs voor toptalenten. Mentaal vraagt ​​elk systeem om precieze bewegingen en techniek. Er is weinig voorbereiding voor nodig, en het is cruciaal om je op je gemak te voelen in je ontwikkelingsproces.

"De aanvallende linie is de meest ontwikkelende positie van allemaal", vertelde Alex Mirabal, coach van de aanvallende linie van Miami, aan CBS Sports. "Weet je waarom? Blokkeren is niet natuurlijk. Het is iets dat je van begin af aan moet aanleren, en het kost tijd. Je leert ze iets wat onnatuurlijk is. Deze lichamen zijn zo groot, het kost tijd om de kernkracht te ontwikkelen die ze nodig hebben als man van 156 kilo. Het kost gewoon tijd."

Zelfs voor elite-evaluatoren van de offensive line kost het tijd om te weten wat ze in huis hebben. Neem bijvoorbeeld de offensive line coach van Texas, Kyle Flood. Hij contracteerde 17 offensive linemen in zijn eerste vier jaar bij het programma, inclusief de overgangsklasse van 2021. Alle vijf de starters van de offensive line van 2024 waren spelers uit eigen kweek, maar niet per se de meest voor de hand liggende talenten.

Guard DJ Campbell en tackle Kelvin Banks waren de nummer 1 en 2 linemen van de Longhorns in hun rekruteringsklasse, maar nummer 6 Cameron Williams ontpopte zich tot een sterspeler op de rechter tackle-positie. Center Jake Majors en guard Hayden Conner waren oudere spelers die pas laat in hun carrière hun draai vonden. Slechts zes van Floods 17 linemen zijn gestart in de aanloop naar 2025; Banks was de enige echte eerstejaars die dat deed. De rest had tijd nodig.

"Het is niet makkelijk om grote spelers te beoordelen", aldus Andrew Ivins, die de rekruteringsranglijsten voor 247Sports beheert. "Voetbal is een genetische sport waarbij lengte altijd een belangrijke rol speelt. Je moet dus niet alleen de grootste spelers vinden, maar ook degenen met de snelheid en balans om al die nerveuze pass rushers die iedereen tegenwoordig in de selectie heeft, tegen te gaan.

Natuurlijk moeten diezelfde mensen ook bereid zijn om elke snap een opdracht tot het uiterste te drijven en tegelijkertijd de looproutes af te sluiten. Het is een zware taak en het is extreem moeilijk om te bepalen wie de kans krijgt om dat op het hoogste niveau te doen als ze 15, 16 en 17 jaar oud zijn.

Ook de schematische verandering in het spel hangt als een schaduw over de positiegroep. Door meer te passen trainden linemen veel meer achteruit dan vooruit. Snelle passes en de run-pass-optie verminderen de nadruk op de lijnen en laten spelers hun blocks korter vasthouden, waardoor de basis minder belastend wordt.

Continuïteit langs de aanvalslinie is van cruciaal belang, aangezien vijf spelers als één geheel willen functioneren. De resultaten spreken voor zich. Van de 40 spelers die in elk van de vier seizoenen na de nul-finale van CBS Sports de All-America-onderscheiding verdienden, waren er 36 zelf opgeleid. Van de 50 spelers die in 2024 aan de start verschenen voor een halve finale van de Joe Moore Award, waren er 39 zelf opgeleid. Twee van de drie finalisten, Army en Texas, waren volledig gevormd door rekrutering op de middelbare school.

Een deel ervan komt neer op prioriteit; elite-aanvallers worden goed verzorgd door hun oorspronkelijke scholen. Er is echter weinig dat dit kan worden herhaald voor eenheden die zich in de loop van meerdere jaren samen ontwikkelen, zowel fysiek als qua communicatie. De gevolgen van honderden snaps kunnen verwoestend zijn.

"Consistentie binnen de offensieve linie is over het algemeen enorm belangrijk, want één slechte actie van de offensieve linie kan een hele drive doen mislukken", vertelde Billy Moy, hoofd analyse van Pro Football Focus, aan CBS Sports. "Zodra je die consistentie deels wegneemt, zakt de vloer niet per se een beetje. Je zakt juist enorm vanwege de gevolgen die het kan hebben, vooral in het collegeseizoen waar elke overwinning telt."

Pittman wordt beschouwd als een van de beste offensive line coaches in de geschiedenis, nadat hij de afgelopen jaren veel van de beste units heeft ontwikkeld. Hij was offensive line coach bij Georgia toen het programma veel topspelers binnenhaalde, waaronder de meeste starters die uiteindelijk twee nationale kampioenschappen op rij wonnen.

Als hoofdcoach waren de resultaten echter wisselender. De selectie van 2021 was geweldig. Die van 2023 had het moeilijk. Vorig jaar slaagde Arkansas erin een solide aanvalslinie samen te stellen met vier transfers. Na het seizoen vertrokken er twee, samen met drie andere belangrijke spelers.

"Nu is het een deal waarbij de cohesie binnen die groep niet meer hetzelfde is", zei Pittman over de roulerende transfers. "En ik denk dat er zoveel kracht schuilt in de cohesie binnen de groep. Het gaat om de meeste spelers tegelijk op één plek en dat is een essentieel onderdeel van het team. Dus de kameraadschap en het saamhorigheidsgevoel binnen die ruimte zijn niet meer hetzelfde."

Arkansas, net als veel andere teams, is positief over hun potentiële basisvijf. Maar verder wordt het steeds moeilijker om te bepalen wat de toekomst brengt. Het gebrek aan kwalitatieve diepgang is een groot waarschuwingssignaal geweest, zelfs voor veel topteams in het college football.

"Een van de dingen die we dit jaar opmerkten, was dat één enkele blessure niet slechts een eenmalig effect had, maar een twee- of tweeënhalfvoudig effect op het spel van de hele eenheid", zei Taylor. "We proberen nog steeds te achterhalen wat er in vredesnaam aan de hand was, maar toen alle playoffteams te maken kregen met ernstige blessures, was de terugval in spel enorm. Veel van hen vochten hard en werden beter naarmate het seizoen vorderde, maar dat hadden we nog nooit eerder gezien."

Oregon was vorig jaar zo'n team, toen de Ducks aan het begin van het seizoen met veel diepte speelden. Idaho en Boise State hielden de eenheid tegen en de wedstrijden werden beslist met een gezamenlijk verschil van 13 punten. Het verlies van een center kan bijzonder desastreus zijn, omdat de beslissingen en de communicatiestructuur kunnen veranderen met een andere snapper.

Ohio State, de uiteindelijke nationale kampioen, moest ook vechten tegen enkele ernstige blessures. Left tackle Josh Simmons, een toekomstige eerste ronde draft pick, scheurde zijn kruisband in een verliespartij tegen Oregon. Weken later scheurde center Seth McLaughlin zijn achillespees en leverde de offensieve linie van Ohio State een rampzalige prestatie in een verliespartij tegen Michigan. Uiteindelijk herpakten ze zich dankzij een monsterlijke prestatie van sterspeler Donovan Jackson, maar een eerder CFP-systeem zou niet zo vergevingsgezind zijn geweest.

Hoewel transferverliezen in één seizoen ongemak kunnen veroorzaken, kunnen ze de planning op lange termijn volledig in de war schoppen. Een paar missers, een paar transfers en plotseling kan een voorspelde dieptekaart van de offensive line voor het komende jaar verdwijnen. Wanneer dat gebeurt, heb je geen andere keuze dan weer terug te keren naar de portal.

Vier jaar na het begin van het NIL-tijdperk zijn de aanvalslinies minder consistent. Daar valt weinig over te zeggen. De tijd dat Alabama of Georgia de allerbeste spelers van Amerika hamsterden en generatie-aantallen hanteerden, is voorbij. Maar terwijl de topteams talent verliezen, profiteert de rest ervan.

Vorig seizoen was de kloof tussen nummer 2 Georgia en nummer 11 Penn State in de 247Sports Talent Composite een van de kleinste tussen twee van zulke posities in de afgelopen jaren. Dat gebrek aan diepgang begint de eliteteams terug te drijven naar de top.

"Voor mij is het bijna een herverdeling van rijkdom," zei Moy. "Als Alabama in een bepaald seizoen acht potentiële offensive line-spelers rekruteert, zal de helft van die spelers het veld helemaal niet zien. Het stelt andere scholen alleen maar in staat om achter dat soort spelers aan te gaan. Naarmate de rijkdom wordt verspreid en er meer niveaus worden verhoogd, zul je zien dat de kloof vanaf het midden kleiner wordt, omdat teams consistenter beter worden op die plek."