Engeland's halve finale-record is het resultaat van hard werken en eenheid
GENEVE, Zwitserland - Nadat ze het eerste van de twee Engelse doelpunten had gescoord in hun verbluffende comeback in de kwartfinale tegen Zweden , waarbij ze in de verlenging haar eigen geblesseerde been vastbond, waarna ze de band losliet en in de penaltyreeks de winnende penalty binnenschoot, werd rechtsbackLucy Bronze gevraagd of dit in dit tijdperk van "echt Engeland" een "echte Lucy Bronze"-prestatie was.
"Lucy Bronze is het echte Engeland", antwoordde ze.
De wedstrijd van dinsdag tegen Italië is de zesde grote halve finale voor Engeland in tien jaar. Bronze en zijn medeverdediger Alex Greenwood maakten alle zes wedstrijden deel uit van de selectie.
"Het is geweldig om met hen te praten over de reis en de verandering in de omstandigheden in ons basiskamp, bijvoorbeeld", zei verdedigerEsme Morgan , die tegen Zweden als invaller inviel. "En het is echt bijzonder om te weten hoe ver het spel is gekomen, en het is een grote bron van trots dat Engeland consequent de laatste fase van deze toernooien heeft bereikt."
Voor de Lionesses lijkt het bereiken van de laatste vier inmiddels normaal, maar dat is niet altijd zo geweest. Het is het resultaat van hard werken in het afgelopen decennium.
- Negen missers? Engeland tegen Zweden had de vreemdste penalty shootout ooit. - Schema, uitslagen en wedstrijdschema voor het EK vrouwen 2025
Halve finale succesSam Marsden reageert op de overwinning van Engeland na strafschoppen op Zweden, waardoor de titelverdediger zich plaatst voor de halve finales van het EK vrouwenvoetbal 2025.
Het WK 2015 in Canada markeerde het begin van het "Bronzen Tijdperk" (het was pas het tweede grote toernooi voor brons) en toen Engeland voor het eerst de halve finale van het WK bereikte, speelde ze op de linkerflank, rechtsback, scoorde ze een bliksemsnelle winnende treffer tegen Noorwegen in de achtste finale en scoorde ze een beslissende kopbal tegen Canada in de kwartfinale. Engeland verloor uiteindelijk van Japan in de halve finale, maar werd derde door in de verlenging in de play-offs om de derde plaats met 1-0 te winnen van eeuwige rivaal Duitsland . Het bleek een van de belangrijkste momenten voor dit team.
De Leeuwinnen bereikten vervolgens ook de halve finale van het EK 2017, waar ze met 3-0 verloren van Nederland (dat onder leiding stond van Sarina Wiegman). Een speelster van dat team vertelde ESPN dat het geheim achter hun vooruitgang op beide toernooien te danken was aan "pure vechtlust" en een "complete underdogmentaliteit".
Maar ten tijde van het WK van 2019 in Frankrijk was Engeland niet langer de underdog en ging het er met hoge verwachtingen en een ervaren selectie in. Ze zetten hun beste prestatie van het toernooi neer in de 3-0 overwinning op Noorwegen in de kwartfinale, maar troffen in de halve finale de Verenigde Staten , waar ze door een gemiste penalty en een theekransje naar huis werden gestuurd. Op dat moment nam de investering in het team – destijds onder leiding van Phil Neville – elk jaar toe; de trainingsfaciliteiten werden beter, het geld dat werd aangeboden in de Women's Super League nam elk jaar toe en de voetbalgrootmacht die we nu kennen, begon vorm te krijgen.
Toen Wiegman in 2021 de leiding over Engeland kreeg, wierp al dat harde werk zijn vruchten af en was ze ondubbelzinnig over hoe Engeland volgens haar hoorde te zijn. Buiten het veld verbood ze de speelsters om sieraden te dragen tijdens het voetballen, omdat dit hun trainingsresultaten beïnvloedde; de communicatie naar de speelsters was direct, met weinig ruimte voor ambiguïteit. Op het veld wisselde ze van aanvoerder van Steph Houghton naar Leah Williamson en haar ervaring met het winnen van grote toernooien zorgde ervoor dat Engeland na het winnen van het EK 2022 in eigen land danste op de klanken van "Sweet, Caroline".
Die ervaring was een jaar later cruciaal toen Engeland de finale van het WK 2023 bereikte en met 1-0 verloor van Spanje . Bronze schitterde opnieuw op het veld, maar was ook daarbuiten hun woordvoerder wanneer nodig.
"Als we de halve finale niet hadden gehaald, had ik gezegd dat we ondermaats hadden gepresteerd," zei ze destijds. "Onze prestaties waren niet optimaal, toegegeven, maar de resultaten waren er wel... Vorig jaar op het EK hebben we de horde genomen en eindelijk de finale gehaald. We zijn over dat gevreesde gevoel heen dat we altijd in de halve finales werden verslagen, dus dat hebben we achter de rug."
De 'waarom' is de motivatorTerwijl Engeland zich voorbereidt op hun zesde grote halve finale in tien jaar, na een gespannen reeks uitvallers en negatieve berichtgeving, is Brons er nog steeds. En nog steeds aan kop.
Voordat het toernooi begon, ging elke speelster zitten en vertelde de andere 22 spelers in de selectie waarom ze voor Engeland wilden spelen en wat hen tot dit punt had gedreven. Aan de muur van de teamkamer in hun kamp in het Dolder Grand Hotel in Zürich hangt een foto van de speelsters, van hen als jonge spelers, maar ook van hun reis door Engeland. De bronzen foto is van de wedstrijd om de derde plaats op het WK van 2019 (een wedstrijd die Engeland met 2-1 verloor van Zweden, waar ze er volkomen uitgeput uitzag).
"Ik geef alles, en ik geef alles als ik in een Engels shirt speel," zegt Bronze over de reden waarom ze die foto koos. "Ik wilde dat alle meisjes wisten dat dat mijn 'waarom' is. Mijn 'waarom' is om alles te geven voor dit team, omdat ik het gewoon zo geweldig vind om voor Engeland te spelen."
Na de nederlaag in de openingswedstrijd tegen Frankrijk sprak ze haar teamgenoten opnieuw toe en herinnerde hen eraan hoe ze in 2015 hun eerste wedstrijd hadden verloren en uiteindelijk de halve finale hadden bereikt. Niet alles was verloren en ze vertrouwden erop dat ze op elkaar zouden reageren.
"Ik denk dat we onszelf erg kwetsbaar hebben gemaakt, zowel individueel als Sarina zelf, de staf en de spelers," zei de Engelse aanvaller Beth Mead tegen de BBC. "Ik denk dat dat ons zoveel meer saamhorigheid geeft, zoveel meer vertrouwen in elkaar, dat we bereid zijn om echt moeilijke momenten met elkaar te delen. Hoe kunnen we elkaar op die momenten helpen?
Ik ben supertrots op hoe we daar als team mee zijn omgegaan. In het verleden had ik het gevoel dat teams waar ik deel van uit heb gemaakt dat misschien niet zo positief en snel hadden kunnen doen op moeilijke momenten.
"Ik denk echt dat Sarina ons dat als team heeft bijgebracht. We weten dat ze ons steunt, wij steunen haar. Dat zie je duidelijk aan de manier waarop we terugkwamen in onze prestaties, maar het ging niet helemaal goed. Toch hebben we nog steeds die 'echte Engelse' houding."
Eenheid houdt Engeland bijeenJulien Laurens blikt vooruit op de eerste halve finale van het EK vrouwenvoetbal 2025, waarin het verrassende Italië het opneemt tegen regerend kampioen Engeland.
"Proper England" is altijd het motto van Engeland in Zwitserland geweest en dat thema van saamhorigheid was essentieel voor hun weg naar wederom een halve finale.
De 'positieve klik'-kliek – de groep die de invallers hebben gevormd om de stemming erin te houden en de intensiteit op een niveau te houden waarop ze klaar staan om in actie te komen wanneer dat nodig is – is cruciaal geweest. We zagen dat tegen Nederland, waar Engeland moest winnen om niet na de tweede wedstrijd uit te vallen (en dat ook deed, met 4-0), vervolgens tegen Wales , waar Engeland met 6-1 won, en vervolgens in die hectische kwartfinale tegen Zweden, waar ze met behulp van hun invallers van een 2-0 achterstand terugkwamen en doorgingen na een penaltyserie waarin negen spelers werden gemist. Ze hadden een flinke dosis geluk nodig, maar het is de eenheid die hen vooruit heeft geholpen.
Die saamhorigheid hebben we de afgelopen dagen weer teruggezien. Zondag bracht verdediger Jess Carte een verklaring uit waarin ze sprak over het racistische misbruik dat ze tijdens het toernooi heeft ondergaan. De speelsters reageerden met een gezamenlijke boodschap: ze steunden Carter, veroordeelden het misbruik dat ze had ontvangen en kondigden aan dat ze niet langer op de knieën zouden gaan voor wedstrijden.
- Carter het slachtoffer van racistisch misbruik op Euro 2025 - Engeland 'boos' over racistisch misbruik Carter - Brons
Opnieuw was het Bronze die de media tegemoet trad. Ze sprak ruim twintig minuten lang briljant en liet de wereld in het ongewisse over de woede en het verdriet die de Leeuwinnen voelden over het racistische misbruik dat Carter te verduren kreeg. Maar ook over hoe ze samen zouden staan.
"We zijn allemaal erg professioneel en kunnen ons concentreren op voetbal terwijl we elkaar steunen," zei ze. "We steunen Jess allemaal; Jess steunt het team. Wat we ook doormaken, we kunnen dat allemaal en ik denk dat we dat hebben laten zien in dit toernooi en in eerdere toernooien, in eerdere ontmoetingen met verschillende spelers die verschillende scenario's doormaakten, of het nu ging om iets dat thuis gebeurde, de dood van ouders, racisme of homofobie.
"Er zijn zoveel problemen waar dit team voor opkomt en zich voor uitspreekt. We steunen elkaar in alles. En terwijl we dat doen, zijn we nog steeds succesvol als voetbalteam. Ik denk dat dat ons een platform biedt om ons uit te spreken en nog verder te gaan.
"Zulke momenten geven ons zowel op als buiten het veld kracht. Voor ons gaat het erom dat we als spelers de kracht krijgen om verandering teweeg te brengen en te beseffen dat streven naar succes ons helpt om die veranderingen te realiseren."
Vergis je niet, Engeland zal emotioneel geladen zijn wanneer ze dinsdag in Genève tegen Italië spelen. Op het veld zullen ze er alles aan doen om te hopen dat Williamson fit genoeg is om het tegen Italië op te nemen na haar enkelblessure tegen Zweden, en ze hopen dat haar prestatie meer op die van Nederland en Wales lijkt dan op die van Frankrijk en Zweden.
Als het een collectieve strijd was die hen in 2015 hun allereerste halve finale op het WK bezorgde, dan was het deze keer de mentaliteit van "echt Engeland" en de kracht van het peloton. En het was ook brons. "Ze zette haar schouders naar achteren en speelde alsof ze dacht: 'Ik laat ons niet naar huis gaan'," zei Morgan over haar teamgenoot tegen Zweden.
Engeland heeft een mentaliteit omarmd om wedstrijden te winnen, ongeacht de persoonlijke kosten, maar er ook voor te zorgen dat als één van de spelers geblesseerd raakt, de rest van het peloton zich om hen heen verzamelt. En dat is wat hen op de rand van wéér een finale brengt.
espn
