Hannah Looney is het zat om steeds hetzelfde verhaal te vertellen met dualplayer-botsingen in Cork

Hannah Looney krijgt dit weekend te maken met een bekend probleem, aangezien zij en de rest van Corks duo-team moeten kiezen tussen spelen voor de voetballers van de regio of voor de camogie-spelers.

Zaterdagmiddag nemen de Rebels het op tegen Clare om een ​​plek te bemachtigen in de All-Ireland camogie-halve finale. Een overwinning zou voldoende moeten zijn.

Tegelijkertijd nemen de voetballers van de regio het op tegen Mayo in een spannende wedstrijd, waarbij beide teams strijden om een ​​plek bij de laatste acht.

Het bracht twee sterren Hannah Looney, Aoife Healy en Libby Coppinger voor een lastige keuze. Looney en Healy kozen uiteindelijk voor de voetballers, terwijl Coppinger camogie zal spelen.

Looney heeft zich ruim tien jaar lang op fantastische wijze ingezet voor haar land. Ze won zes keer de All-Irelands-competitie voor camogie, naast één keer in het voetbal. Ook won ze in beide competities de All-Star-prijs.

Het frustreert de ster uit Cork enorm dat dit soort dilemma's steeds weer opduiken.

LEES HIER: Penrose onthult 'enorme' rol die Tyrone All-Star speelde bij zijn terugkeer naar het voetbal na zijn coming-out

LEES HIER: Jackie Tyrrells vernietigende kritiek op Galway is het gevolg van één cruciaal punt

Tijdens een persconferentie om SuperValu 's nieuwe, gelimiteerde Pride-thema Bag for Life deze week te promoten, legde Looney uit hoe haar perspectief op het spelen van twee intercounty's in de loop der jaren is veranderd.

Kijk, ik denk dat ik zo'n 10 jaar lang twee intercounty teams speel, plusminus. Ik denk dat toen ik net bij de teams kwam, Briege [Corkery] en Rena [Buckley] nog speelden en 500 All-Ireland medailles wonnen, en gewoon pioniers waren voor... laat staan ​​vrouwen in de sport, voor atleten in de sport, punt uit.

Begrijp me niet verkeerd, er waren een hoop uitdagingen, maar ik denk dat er meer waarde en respect was voor de dual player.

Ik denk dat als je terugkijkt naar 10 jaar geleden, je ziet dat alles zo geëvolueerd is dat het blijft evolueren om aan de eisen te voldoen.

Toen ik begon, waren er waarschijnlijk mannelijke spelers die af en toe aan dual gamen deden. Maar nu is het bij mannen helemaal verdwenen en het lijkt erop dat het helaas alleen bij vrouwen zo gaat.

Looney heeft een succesvolle carrière in de rode loper van Cork gehad in beide codes, en hoopt dat nog een tijdje te blijven doen.

Ze vreest echter dat de mogelijkheid om dubbelspel te spelen voor jongere spelers, net zoals dat in het mannenspel het geval is, aan het verdwijnen is.

Het is prima voor mij, denk ik, ik zit aan het einde van mijn carrière - nou ja, hopelijk niet. Ik ga door zolang ik kan! - maar weet je, ik zie wel dat het moeilijker gaat worden.

Ik kan me echt niet voorstellen hoe, zoals nu in Cork, een jonge, je weet wel, 17- of 18-jarige die doorbreekt in de senioren, zo'n duo-carrière zou kunnen beginnen, zoals het er nu voorstaat. En weet je, dat is echt teleurstellend en frustrerend.

De wedstrijd van dit weekend is voor Looney extra frustrerend en ze vindt dat dit illustreert hoe het publieke bewustzijn van het probleem gestaag is afgenomen sinds haar debuut.

Zelfs de wedstrijdwedstrijd van dit weekend zou, net als een paar jaar geleden, grote ophef veroorzaken. De media, de districtsbesturen en de managers steunen deze beslissing om de veranderingen door te voeren.

Maar het is zo dat het zo vaak mislukte dat je op een gegeven moment niet eens meer de moeite neemt om het te proberen.

Die laatste zin is de clou, en eentje die ook bekend zal zijn bij veel camogie- en damesvoetbalclubspelers in het hele land.

Hoewel de oplossingen zo makkelijk lijken, moeten ze nog worden doorgevoerd. Looney vindt dat dit getuigt van gebrek aan respect.

Ik denk dat ik, tot slot, nu ik toch aan het zeuren ben, weet je, er zijn drie weekenden om twee voetbalwedstrijden te spelen. Als we de eerste twee weekenden hadden gespeeld, zou het niet de wedstrijd zijn waar we nu in zitten.

Volgens mij is er één: Cork is het enige seniorenteam met zulke spelers. Er is gewoon niet veel te doen om dat te realiseren.

Maar ja, uiteindelijk heb ik het gevoel dat er gewoon minder interesse, minder respect en minder waarde is, helaas.