Kan de verdediging van Inter hen naar een verrassende Champions League-titel tegen PSG leiden? Hoe de ploeg van Simone Inzaghi presteert

Als Inter de kansen wil overwinnen en de Champions League-finale wil winnen, lijkt het onvermijdelijk dat hun verdediging daar een grote rol in zal spelen. Als het echter goed gaat met Simone Inzaghi, betekent dat niet dat het net zo goed gaat als in de halve finale, waar wonderbaarlijke reddingen van Yann Sommer Barcelona op afstand hielden. Inter zal er juist op uit zijn om ervoor te zorgen dat de bal nooit zo ver komt.

Inters vorm buiten de wedstrijd zou wel eens de troefkaart kunnen zijn die de wedstrijd in hun voordeel doet uitvallen. Hoe zal dat uitpakken? Nou, dat is wat ze zo indrukwekkend maakt. Het is echt moeilijk te zeggen.

Neem de openingsfase van de return tegen Barcelona. Inzaghi begint met een van de meest agressieve pressies die Inter tot nu toe in de competitie heeft ingezet. Hij duwt zijn vleugelverdedigers hoog tegen de backs van de tegenstander, erop vertrouwend dat zijn centrale verdedigers hun duels tegen Lamine Yamal en Raphinha kunnen winnen.

Op de afbeelding hierboven volgt Henrikh Mkhitaryan de loopactie richting de bal van Frenkie De Jong, waarmee hij een pass waartegen Marcus Thuram zich al verdedigt, verder ontmoedigt. Federico Dimarco snelt het veld op om de pass te stoppen waar Pau Cubarsi uiteindelijk genoegen mee moet nemen, zijwaarts naar Eric Garcia. Als Barcelona die weg niet had gekozen, was het waarschijnlijk een kwestie geweest van de bal terug te forceren naar Wojciech Szczesny, die vervolgens een lange pass naar Ferran Torres zou geven, een duel dat hij waarschijnlijk niet zal winnen van Francesco Acerbi.

Cruciaal voor dit alles is Nicolo Barella. Zijn dynamiek stelt hem in staat beide spitsen te dekken wanneer ze Szczesny onder druk zetten, waarbij hij zowel de snelle pass naar de centrale verdediger blokkeert als de pass naar De Jong afschermt. Aan beide benen fungeerde hij als een soort stroper buiten de bal. Zelfs op een stilstaand beeld van een tv-camera die nadrukkelijk niet op zijn gezicht gericht is, zie je de glinstering in zijn ogen wanneer Pedri de bal in een lastige positie met zijn rug naar hem toe krijgt.

Het is gemakkelijk te begrijpen dat de agressie die ze tegen Barcelona lieten zien een aanpak is die ze willen kopiëren tegen een Paris Saint-Germain-ploeg die via de verdedigingslinie wil spelen. Het zou echter geen geringe gok zijn. Barcelona's brede ontsnappingsroutes in San Siro waren Eric Garcia, een centrale verdediger die van zijn positie werd verdrongen, en Gerard Martin, een indrukwekkende jonge verdediger, maar net niet Alejandro Balde.

Voor PSG zijn dat Nuno Mendes en Achraf Hakimi, beiden behorend tot de twee of drie beste spelers ter wereld op hun positie. Toen Denzel Dumfries dieper zat in de return, in een poging Yann Aurel Bisseck te ontlasten tegen Raphinha, kon Martin zijn spieren laten zien en twee assists geven. Stel je voor welke schade Mendes zou kunnen aanrichten, of Hakimi aan de andere kant.

Aan de andere kant hoeft Inter niet zo te spelen. Ze zijn er zeker klaar voor om hun pressie terug te schroeven; over de hele competitie heen is hun aantal passes per verdedigende actie (een maatstaf voor de pressie-intensiteit) 15,7, aanzienlijk lager dan het gemiddelde. Als ze de bus moeten laten staan, is dat precies wat ze zullen doen.

Pep Guardiola legde het al uit aan het begin van de Champions League-campagne, voordat zijn team in het Etihad Stadium met 0-0 gelijkspeelde. "Ze hebben een goede hoge druk en gaan man tegen man... en nadat ze met de typisch Italiaanse mentaliteit verdedigen, moeten ze lijden." Soms slaat dat lijden om in masochisme, maar het was zeker meer geluk dan de laatste verdediging die ervoor zorgde dat ze de nul hielden tegen Manchester City.

Toch is dit een team dat onder grote druk in hun eigen strafschopgebied kan overleven. Van de 36 teams uit de competitiefase stonden er slechts negen hun tegenstanders meer dan 30 strafschoppen per wedstrijd toe. Inter en Feyenoord zijn de enigen die de knock-outfase daadwerkelijk hebben overleefd. Hoewel dat aantal natuurlijk wordt opgekrikt door de ontmoetingen met Barcelona en Bayern München, is dit een team dat zich perfect thuis voelt wanneer het in de strafschopgebied instort.

Gedurende de hele competitie was Inter bereid om te vertrouwen op hun schotblokkers. Tien keer belandde Arsenals schot op een zwart-blauw shirt. Bayern werd acht keer geblokt in San Siro en zelfs Young Boys wisten Yann Aurel Bisseck en co. voor zeven van hun schoten te smijten. Met de uitblinker Yann Sommer achter zich kan Inter zich indien nodig indekken.

Je zou er niet 90 minuten op willen vertrouwen, net zoals Inzaghi er niet op wil gokken dat zijn spelers PSG anderhalf uur lang door de Allianz Arena kunnen jagen. Met een beetje van Kolom A en een beetje van Kolom B zou Inter echter wel eens de swingfactor kunnen hebben op dit allerbelangrijkste moment.