Knicks verslaan Celtics met 38 en bereiken de finale in het oosten

NEW YORK -- De New York Knicks bereikten voor het eerst in 25 jaar de finale van de Eastern Conference en maakten met verbazingwekkend gemak een einde aan de eenjarige NBA-titelstreffer van de Boston Celtics. Ze wonnen de zesde wedstrijd op vrijdagavond met 119-81.

Jalen Brunson en OG Anunoby scoorden ieder 23 punten voor de Knicks, die het opnemen tegen de Indiana Pacers , hetzelfde team dat ze in hun laatste conference finale in 2000 troffen. De eerste wedstrijd is woensdagavond in New York.

De Knicks hadden sinds de finale van de East League in 1999 geen play-offserie meer gewonnen op hun eigen veld. Het feest begon dus laat in de eenzijdige eerste helft in Madison Square Garden en zou ongetwijfeld tot diep in de nacht in de arena doorgaan.

Mikal Bridges scoorde 22 punten en Karl-Anthony Towns 21 voor de Knicks. Hun overwinningsmarge van 38 punten was de grootste in een wedstrijd na het seizoen.

Jaylen Brown scoorde 20 punten voor de Celtics voordat hij met nog 2:50 op de klok in het derde kwart werd uitgeschakeld. Dit is de op een na hoogste persoonlijke fout in een playoffwedstrijd waarin een speler zijn zesde persoonlijke fout maakt in het play-by-play-tijdperk (sinds 1997-98), aldus Elias Sports Bureau.

Boston verloor topscorer Jayson Tatum in Game 4 vanwege een gescheurde achillespees, maar geloofde dat het nog genoeg in huis had om in Game 7 terug te keren naar Boston en zo de titelverdediging in leven te houden.

Het werd al snel duidelijk dat dit niet gebeurde.

De Celtics hadden in de eerste vijf wedstrijden telkens minstens 14 punten voorsprong, maar dit keer begonnen de Knicks snel en bleven ze scoren, totdat Boston-coach Joe Mazzulla in het derde kwart zijn startende spelers eruit haalde nadat het verschil op 41 punten was gekomen.

De Knicks scoorden de eerste zeven punten van het tweede kwart en brachten de stand op 33-20. New York opende de wedstrijd met een 13-3 run die de stand op 49-27 bracht, met als hoogtepunt de 1,85 meter lange guard Deuce McBride die een schot van Derrick White blokkeerde, wat leidde tot Josh Harts tweede opeenvolgende score terwijl hij een overtreding beging.

Ben Stiller en Lenny Kravitz schudden elkaar na afloop de hand en omhelsden elkaar in de rij voor beroemdheden, waar de beroemdheden het grootste deel van de avond stonden te juichen, net als de fans die bovenaan de arena zaten.

De Knicks stonden bij rust met 64-37 voor, een voorsprong van 27 punten, wat gelijk stond aan hun grootste voorsprong in een playoffwedstrijd in het shotclocktijdperk. Ze leidden de Lakers met 69-42 in wedstrijd 7 van de NBA-finale van 1970, toen de terugkeer van Willis Reed van een blessure de Knicks naar hun eerste NBA-titel leidde.

Drie jaar later was er nog een wedstrijd, maar de Knicks werden sindsdien uitgeschakeld en het leek er niet op dat dit het einde van het jaar zou betekenen, aangezien de Knicks samen 0-8 eindigden tegen Cleveland en Boston, de twee teams die in het oosten boven hen eindigden.

Maar ze hoeven zich geen zorgen te maken over de Cavaliers en draaiden het tij volledig om tegen de Celtics. Ze maakten een achterstand van 20 punten in de tweede helft van beide wedstrijden in Boston goed en openden de serie.

Hart eindigde met 10 punten, 11 rebounds en 11 assists voor de Knicks.

De 38 punten waren de grootste nederlaag ooit voor een regerend kampioen die met uitschakeling werd bedreigd in de geschiedenis van de NBA-nacompetitie. Het was tevens de op twee na grootste nederlaag van de Celtics in een playoffwedstrijd in de geschiedenis van de franchise.

In dit rapport is gebruikgemaakt van informatie van The Associated Press.