De Israëlische belegering en hongersnood, in Gaza riskeren zelfs verslaggevers de dood door verhongering

Het is de roerloze stilte van de honger in Gaza: het heeft de potten, de planken en de lichamen van hen die niet eten, leeggeroofd.

De laatste liefdadigheidskeuken in Deir el Balah is gesloten. Abu Hamza Fawaz, de oprichter, kan zich nauwelijks herinneren dat hij drie maaltijden per dag uitdeelde: nu is er niets meer – na vlees en groenten zijn zelfs blikvoer en meel al maanden verdwenen.

Ze worden vermist omdat ze zich buiten Gaza bevinden – de weinige vrachtwagens die er wel komen, worden overspoeld. Het Wereldvoedselprogramma (WFP, een VN-agentschap) zegt dat er minstens 116.000 ton aan hulpgoederen buiten de Gazastrook vastzit. Israël blokkeert hun toegang effectief – momenteel komen er dagelijks 18 vrachtwagens binnen, terwijl er 500 nodig zijn. Meer dan 100 niet-gouvernementele organisaties – van Amnesty International tot Save the Children – hebben een oproep ondertekend waarin ze worden opgeroepen om door te mogen, aangezien de nabije toekomst hongersnood inluidt. Volgens Palestijnse bronnen zijn de afgelopen weken minstens 100 mensen van de honger omgekomen, waaronder 80 kinderen.

Youssef Hassouna vertelt deze verhalen zonder zelf gegeten te hebben. Hij werkt voor AFP, dat een oproep heeft gelanceerd: "Voor het eerst in onze geschiedenis sterven onze journalisten van de honger." Hassouna loopt elke dag vier of vijf uur om water en voedsel te vinden voor zijn negen kinderen – en vervolgens om interviews af te nemen, te kijken en te documenteren. Eenentwintig maanden geleden woog hij 100 kg; nu weegt hij iets meer dan de helft daarvan.