Doelpunten, handtekeningen, dialect en... Totò: Pohjanpalo's nieuwe leven in Palermo

Joel Pohjanpalo is iemand die graag deel uitmaakt van een stad, die er leeft en zich ermee identificeert. Hij deed het in Helsinki, daarna in Leverkusen, in Venetië en nu doet hij het in Palermo. Hij kocht een huis midden in het historische centrum, zoals hij dat ook in Lagune had gedaan, waar hij de enige was die niet op het vasteland woonde. Hij gaat eropuit, heeft contact met mensen en deelt handtekeningen uit. Zorg dat je altijd op de achtergrond blijft, het belangrijkste is dat je de pitch het werk laat doen. En tot nu toe heeft hij dat heel goed gedaan: drie wedstrijden, twee doelpunten en één assist. Een betere start dan deze kon ik me nauwelijks voorstellen.

In de Serie B wordt dit jaar steeds vaker gesproken over een spitsencrisis. Eéntje boven alles: Coda. De voormalige spits van Genoa en Cremonese heeft het moeilijk bij Sampdoria: van augustus tot nu toe maakte hij slechts zes doelpunten. Joel kwam naar Palermo om het doelpuntenprobleem voor de Rosanero's thuisploeg op te lossen. Zowel Le Douaron, Henry als Brunori voldeden niet aan de verwachtingen (11 doelpunten in 3 wedstrijden tussen de competitie en de Italiaanse beker) en de club besloot in januari een grote stap te zetten in de hoop op promotie. Sinds de komst van de Fin heeft het team van Dionisi niet meer verloren: twee zaterdagen geleden was het een doelpunt om Mantova in te halen, afgelopen zondag was het de beslissende zege op Cosenza. Kortom: impact. En wees voorzichtig, het gaat niet alleen om de doelen. Pohjanpalo integreerde onmiddellijk in Palermo. Hij is een teamspeler, hij moedigt zijn teamgenoten aan en de fans zijn nu al dol op hem. Hij koos het nummer 19 - hij had het vijf jaar geleden al in Hamburg gehad - maar dit keer had het een dubbele betekenis: hij wist ook dat het het nummer was dat Totò Schillaci had in de Magic Nights of Italia 90, hij glimlachte en zei dat hij blij was dat hij het had genomen. Wie weet, misschien brengt het geluk.

Tegenwoordig kunt u hem in het centrum van Palermo ontmoeten, samen met zijn vrouw Catharina en zijn dochter Penelope. Net zoals hij dat in Venetië deed. Hij loopt door de straten van het centrum, doet boodschappen bij de groenteboer, praat met mensen en ademt de stad in. Droog gedribbeld tussen de toeristen en de doelen, met eenvoud als visitekaartje om te laten zien. Mensen die hem kennen (hij wordt in elke fase van zijn carrière gevolgd door 2/3 Finse journalisten) beschrijven hem als iemand die alles wil weten over de plek waar hij is en die gepassioneerd is over de geschiedenis en de lokale cultuur. In Venetië sprak hij, na minder dan een jaar, als een “oude man uit Sestriere”, een echte local. In Helsinki produceert hij zijn eigen wijn, heeft een wijnwinkel, laat zich informeren, is gepassioneerd en studeert. Ook in Palermo gaan de ontwikkelingen op dit gebied razendsnel. Binnenkort kan hij als gids optreden.

Pohjanpalo koos voor het roze en zwarte team, ondanks dat hij vanuit de Serie A kwam (sinds augustus had hij 6 doelpunten gemaakt). Hij verliet een plek als Venetië, waar hij van hem hield en zich thuis voelde. Hij koos voor de Serie B, zonder zekerheid over promotie. In het nationale team is hij altijd een basisspeler, hij speelt constant en zijn doelpunten en prestaties overtuigen coach Kanerva om hem op te roepen, ongeacht de categorie waarin hij speelt. In Palermo was hij echter de hoofdrolspeler en de start verliep geheel volgens verwachting. Hij die, naast al zijn passies, doelpunten maken altijd zijn favoriete beroep had en die, totdat hij duizend doelpunten had gemaakt, al zijn doelpunten in een notitieboekje noteerde, dat vervolgens een Excel-bestand werd. Toen hield hij op, maar wie weet hoe hoog het aantal nu zou zijn. In Palermo heb je, gezien hoe het begon, het gevoel dat er nog wel wat kolommen bij moeten. Of dat is tenminste de hoop.