FOTOGRAFIE/ De ‘poort’ van een groter verhaal: Rome door de levendige blik van Mohamed Keita
"Porto Roma" toont foto's van de Ivoriaanse fotograaf Mohamed Keita van zijn Eeuwige Stad, open en levendig. Te zien tot en met 27 juli.
Een zwevend Rome, opgebouwd uit fragmenten van plaatsen en vluchtige ontmoetingen, is het Rome dat Mohamed Keita verbeeldt in de tentoonstelling PORTO Roma. De tentoonstelling, samengesteld door Carmen Pilotto, wordt gepromoot door de Dienst Cultuur van Rome Capitale en Azienda Speciale Palaexpo. De tentoonstelling is tot en met 27 juli 2025 te zien in de ruimtes van het voormalige Mattatoio di Roma.
In het verhaal van de fotograaf lijkt de Eeuwige Stad ver verwijderd van de stereotypen en gelikte beelden die het grote publiek kent. Er is geen sprake van sensatiezucht, geen monumenten die centraal staan. Wat naar voren komt, is een mozaïek van alledaags leven, samengesteld uit licht, schaduw en gezichten.
Door Keita's blik wordt Rome het toneel van de afwisseling van alledaagse levens en eenzaamheid, die de kunstenaar voorbij ziet trekken. De rode draad in het visuele verhaal zijn de straten, "een centraal punt van waaruit de stad te observeren is", zegt de fotograaf, omdat daar "vele realiteiten met hun tegenstrijdigheden verweven zijn, ten goede of ten kwade."
De titel van de tentoonstelling vat de persoonlijke visie van de kunstenaar samen: Rome is enerzijds een aankomsthaven voor mensen uit het buitenland, zoals dat ook voor de fotograaf gold die oorspronkelijk uit Ivoorkust komt, maar ook een vertrekpunt en doorgang.
De stad is een drempel die nieuwe horizonten en betekenissen kan openen, maar ook " een toevluchtsoord voor de ziel ", zo leggen de organisatoren uit in het persbericht. "Waar de oude dialogen met het heden worden aangegaan en de mensheid samensmelt met de stilte van de ruimte."
De tentoonstelling creëert ook een dialoog tussen Mohamed Keita's verleden en heden. Sommige van de getoonde foto's dateren uit de tijd dat de fotograaf voor het eerst in de stad verbleef. Deze worden gecombineerd met recentere beelden die het heden van diezelfde plekken verkennen, de transformatie ervan aan bezoekers overbrengen en zo het verstrijken van de tijd kristalliseren.
"Elke foto is een fragment van een herinnering, een momentopname van het Rome dat de kunstenaar heeft ervaren", legt de curator uit in de tentoonstellingscatalogus. "Rome", vervolgt Pilotto, "wordt zo onthuld in zijn veranderende, gastvrije en veerkrachtige essentie, als een podium waar verhalen, culturen en menselijkheid tijdloos met elkaar verweven zijn."
Iedereen die in Rome heeft gewoond, kent dit gevoel goed: het gevoel alsof je voorbijloopt en een verhaal ziet ontvouwen dat groter is dan wijzelf. En binnen dit verhaal ontvouwen zich de vele kleine verhalen die samen die caleidoscoop van momenten en contrasten vormen die de unieke schoonheid van deze stad vormt.
De keuze om Rome vast te leggen is geen toeval. Het was in de Eeuwige Stad dat Keita onverwachts in aanraking kwam met fotografie. Deze roeping werd versterkt door zijn studies aan het Roberto Rossellini Cine-TV Institute en de fotografieschool Exusphoto, en bracht de jonge fotograaf ertoe verschillende tentoonstellingen te organiseren, waaronder de tentoonstelling gewijd aan Vrouwen en Meisjes in Sub-Sahara Afrika (2022), te zien in het hoofdkwartier van de Verenigde Naties in New York.
Tegenwoordig verdeelt Keita zijn tijd tussen Rome en Bamako, Mali, waar hij aan verschillende projecten werkt. Een daarvan is Studio KENE in Bamako, een fotografieworkshop voor kinderen uit de buitenwijken, waar ze hun kennis delen en een alternatief bieden voor de weg en het reizen.
De gevoeligheid en geschiedenis van de fotograaf komen tot uiting in de getoonde beelden. Keita verbeeldt een multi-etnisch en veranderend Rome. "Een bruisend en levendig Rome", zoals Luigi Bartone en Felice Castrignanò, coördinatoren van Mosaico Studio, die de tentoonstelling cureerden, het omschrijven. De tentoonstelling bestrijkt de hele stad, van het centrum tot de buitenwijken, zonder zich te richten op de sociale verschillen tussen de locaties, maar biedt juist een samenhangend en persoonlijk verhaal.
“Een erfenis van momenten ”, voegen de architecten toe, “die ons vertelt over voortdurende verandering en collectief geheugen, over de kwetsbaarheid die ons menselijk maakt en over de schoonheid die overal kan opbloeien.”
Volgens fotograaf Luigi Ghirri is wat je weglaat uit een foto net zo belangrijk als wat je wel laat zien. In het onzichtbare blijft het beeld namelijk bestaan en wordt de realiteit zichtbaar, ook al wordt die niet direct weergegeven.
De fragmenten van het trottoir en de gebroken gezichten die Keita schildert, doen precies dat: ze openen de deur naar de verbeelding van de bezoeker, waardoor hij zijn eigen 'Rome' kan reconstrueren en tegelijkertijd een ongelooflijk echte en hedendaagse stad kan ervaren.
— — — —
Wij hebben uw hulp nodig om u te kunnen blijven voorzien van kwalitatieve, onafhankelijke informatie.
İl sussidiario
