Het hoofdredactioneel artikel. Alle fouten van de taxicrisis op Ischia.

Het protest van de taxichauffeurs op Ischia is een verhaal vol fouten. Daar kunnen we het allemaal over eens zijn, ongeacht individuele standpunten of verschillende standpunten.

Laten we beginnen met de eerste fout, die van burgemeester Enzo Ferrandino. Ferrandino's aanpak van de situatie was vanaf het begin gebrekkig, niet tijdens de uitvoering. De fout bestond uit het publiceren op het openbare mededelingenbord van de verordening die de verwijdering van parkeerplaatsen nabij Piazza Antica Reggia beval. Deze actie was de vonk die de protesten aanwakkerde, vooral gezien de tijd tussen de publicatie en de inwerkingtreding ervan, wat de spanning alleen maar verder aanwakkerde.

We hadden een slimmere zet verwacht: wachten op de inwerkingtreding van de verordening en overgaan tot een "chirurgische" operatie, zoals Luigi Boccanfuso deed met de "gele lijnen" op de Riva Destra, waarbij de parkeerplaatsen werden verwijderd en de paal alvast werd verwijderd. Het zou een abruptere zet zijn geweest, maar het zou de gemoederen waarschijnlijk wat minder verhit hebben.

Laten we nu kijken naar de fouten van de taxichauffeurs, die – naar mijn mening – minstens tweeledig zijn: een politieke en een strategische. Laten we beginnen met de strategische. Het protest, zoals georganiseerd, is symptomatisch voor een slecht doordachte en geïmproviseerde beslissing, zowel wat betreft vergunningen als procedures. Het zou gepaster zijn geweest om een protest te organiseren volgens traditionele normen, zoals in het verleden is gedaan, en de impulsen en razernij te vermijden van degenen die alleen maar camera's en zichtbaarheid zoeken. Een protest tijdens institutionele bijeenkomsten, in plaats van met auto's die rond het stadhuis cirkelen, zou overlast voor zowel de gebruikers als de exploitanten zelf hebben vermeden, en mogelijk concretere doelen hebben bereikt. Met een beetje kalmte hadden de taxichauffeurs (en kunnen ze nog steeds) de steun van een advocaat kunnen inroepen om Ferrandino's bevel aan te vechten voor de Regionale Administratieve Rechtbank (TAR). Dit zou een volwassen aanpak zijn geweest, die de categorie ook had beschermd tegen de wijdverbreide – helaas niet positieve – gevoelens die de gemeenschap vaak koestert jegens taxichauffeurs.

De andere fout is politiek van aard. Iedereen die onze buurt goed kent, weet dat de twee parkeerplaatsen op de Piazza Antica Reggia slechts zo'n twintig meter van de voormalige Jolly-parkeerplaats liggen. Ze weten ook dat er, ondanks de omvang en de beschikbare plaatsen, tijdens de spits nog steeds een lange rij taxi's staat. Iedereen die Ischia goed kent, weet ook dat dat stuk Via Alfredo De Luca – van de Piazza Antica Reggia tot de kruising met San Ciro – een soort "vrije zone" is, waar veel onregelmatigheden worden getolereerd.

Iemand die wijzer was dan degene die zich voordeed als "onze Masaniello" had de sector moeten adviseren een doordachtere aanpak te kiezen. Naast juridische stappen was een andere, minder confronterende aanpak wenselijk geweest, vooral gezien de beruchte permeabiliteit van de regering-Ferrandino. Misschien had er een oplossing kunnen worden bemiddeld: de taxistandplaatsen een paar meter verplaatsen, een strategische zet die zowel aan de behoeften van de regering als die van de sector had voldaan.

Het protest heeft, zoals verwacht, de standpunten alleen maar verhard en de partijen op afstand gezet. Het zal nu moeilijk zijn om de koers te wijzigen, althans op korte termijn. Uit trots, om reeds genomen beslissingen te verdedigen, en omdat niemand wil terugkrabbelen.