Het klimaat verandert, dit is het echte Donald-effect: de idioten zijn verdwenen

Ze behoren misschien nog tot de nieuwste generatie, maar ze zijn zeker niet meer de laatste mode. Met de kreet "Drill, baby Drill" - kom op, baby, drill - waarmee hij het boren om meer steenkool te produceren nieuw leven inblies, heeft Donald Trump de aanhangers van Greta Thumberg, die eveneens verdween toen ze tijdens een van haar pro-Hamas-demonstraties werd opgeslokt door een keffiyeh, op een laag pitje gezet.

Wat is er gebeurd met onze ultra-milieuactivisten, de voorstanders van burgerlijke ongehoorzaamheid, die hun handen en voeten aan de snelweg vastlijmden en het verkeer lamlegden, of kunstwerken met verf bekladden? Ze hadden geen benzine meer. Ze wilden de Italianen bewust maken van het probleem van de opwarming van de aarde, maar slaagden er eigenlijk in om zelfs de mensen met groene vingers te irriteren.

Zelfs Angelo Bonelli en Nicola Fratoianni besteden er nauwelijks nog aandacht aan. En dan hebben we het nog niet eens gehad over de grillini, de verloren ziel van de ecoloog en die van de gelukkige degrowth. In de enige regio waar zij regeren, Sardinië onder Alessandra Todde, heeft de Vijfsterrenbeweging een verbrandingsoven geopend. Aan de andere kant is het zelfs voor gedaanteverwisselaars als zij moeilijk om tegelijkertijd pro-China, het meest vervuilende land ter wereld, en milieuactivist te zijn.

Een van de positieve effecten van de komst van de nieuwe Amerikaanse president is dat eco-vandalen naar de achtergrond zijn verdwenen. Plotseling hebben de Europese Unie, de linkse partijen en de idioten ontdekt dat er belangrijkere dingen zijn. En wat de groene hooligans betreft, zij zijn gevoelig voor het weer. In de winter doen ze het rustiger aan, ze houden een korte winterslaap, want ook zij begrijpen dat het moeilijk is om te roepen dat de wereld vergaat vanwege oververhitting als de thermometer buiten twee graden aangeeft. Maar het is niet zo dat ze helemaal inactief zijn geworden. De televisie besteedt er gewoon geen aandacht meer aan en de kranten besteden er steeds minder aandacht aan. Het laatste initiatief ging bijvoorbeeld vorige week volledig onopgemerkt voorbij, misschien omdat men voor het eerst iets deed waar de meerderheid het mee eens was: het gooien van groente en fruit waarvan de houdbaarheidsdatum verstreken was naar Montecitorio. Hoewel we niet meer in de tijd leven waarin het anti-kastendenken nog steeds de boventoon voert, is het niet zo dat er verontwaardiging ontstaat over een dergelijk gebaar. Het protest, met de naam "De juiste prijs", wilde bewustzijn creëren over het feit dat de stijgende kosten van groenten volgens hen ook te wijten zijn aan het klimaat. Door het watertekort is de teelt namelijk minder efficiënt en zijn de producten minder aantrekkelijk om naar te kijken. Het oog is nu eenmaal het enige kompas van de consument en daarom loopt men een groter risico om te worden weggegooid. Een typisch voorbeeld zijn de Siciliaanse sinaasappelen. Deze zijn dit jaar kleiner door het gebrek aan regen en zijn daarom niet verkocht.

Van de laatste generatie tot de laatste hoop, de verlossing zou op 6 maart kunnen beginnen, wanneer de bioscopen “Come non ci fosse un domani” uitbrengen, een documentaire film die een soort heilige kaart van de eco-vandalen schetst, hun acties afbeeldt als daden van politiek martelaarschap volgens het wetboek van strafrecht en hen beschrijft alsof ze de modderengelen waren van de overstroming van Florence in 1966. De productie is een garantie, ondertekend door Paolo Virzì en zijn dochter Ottavia, die over generaties spreken. De regisseur is dezelfde als bij “Siccità”, een milieufantasiewerk uit 2022, dat zich afspeelt in Rome waar het al drie jaar niet heeft geregend, gevolgd door twee echte jaren met bovengemiddelde regenval. Wilt u dat de screening ook het probleem van klimaatverandering oplost?

Ondertussen zijn de doorslaggevende factoren die de gemoederen van de milieubezorgden hebben bedaard, de wetgevende maatregelen die hun hooliganistische acties streng bestraffen. Deze groep mensen wordt ook wel de Laatste Generatie genoemd omdat velen van hen geen kinderen willen en doodsbang zijn voor het idee een verwoestijnde wereld achter te laten. Dankzij het veiligheidsdecreet dat door de regering van Meloni werd aangenomen en op alle mogelijke manieren werd bestreden door de progressieve oppositie. De wet voorziet in een gevangenisstraf van zes maanden tot twee jaar voor het blokkeren van wegen of spoorwegen en van achttien maanden tot vijf jaar voor het beschadigen van zaken op een openbare plaats waarbij geweld wordt gebruikt tegen derden; met een verzwarende omstandigheid indien deze handelingen worden gepleegd om de bouw van een strategische infrastructuur te verhinderen. Gretini ja, maar tot op zekere hoogte...